hejka

Rhiannon

nie no spoko, wiem, że trochę zejdzie. Wiem, że muszę sie przełamać. Bo ja w takim okresie jestem gdzie u mnie rządzi w tej chwili hard rock, heavy metal i progresywny metal oraz blues. Ten ostatni przez Moore'a, BB Kinga i Bonamassę (choć on jest taka namiastką, jednak na nasze czasy nie najgorszą w mojej opinii). Zresztą ja słucham prawie wszystkiego, na co akurat mnie napadnie w danym momencie Razz

napadnie mnie na pop z lat 80 to słucham, napadnie mnie na reggae to słucham, napadnie na bluesa itd...

Kapitan Wołowe Serce

No to na tej liście masz w znacznej mierze właśnie hard rock, blues rock i co bardziej przystępny prog (prog metal poniekąd też, vide Rush). Po prostu zamiast GanzeSrołzes i Dream Theater są tam dużo lepsze rzeczy, a przy tym oryginalne.

EDIT: Coś na kształt popu z lat 80' też tam znajdziesz Wink

Rhiannon

oj proszę ani Gunsi nie są strawni w dużej ilości a tym bardziej DT, którego też nie słucham. Zresztą Gunsi są strawni kiedy usłyszę gdzieś tam jeden czy dwa utwory, a że radia kompletnie nie słucham to nie słyszę ich za często Razz

Ja bardziej wychowana na dźwiękach Whitesnake'a niż Gunsów Very Happy

Kapitan Wołowe Serce

Rhiannon

2,3 znane mi już Smile

Camela zawsze chciałam sobie przyswoić tylko jakoś brakowało mi chęci. Ale już coś próbowałam przesłuchiwać. Gabriel całkiem fajny, a do tej pory znam tylko wszechobecny Sledgehammer Razz

Jethro Tull zawsze się jakoś podświadomie obawiałam i jeszcze nie weszłam w tą wodę nawet po kostki Very Happy

a widzę, ze nie jest źle... King Crimson to rzeka którą omijałam z daleka niestety, ale do odważnych świat należy Smile

Mott the hoople znam z utworu Ready for love po który sięgnął chętnie Bad Company, który bardzo lubię Very Happy

Roxy Music znam tylko z płyty Avalon, po tym co zaproponowałeś widzę, że trzeba nadrobić zaległości. Rush płytę Moving Pictures mam, słucham co jakiś czas, kiedy mnie najdzie na coś innego bliżej nieokreślonego, jednak wokal mnie wkurza... i na to nic już nie poradzę, bo muzyka jest super i to nie przez nią nie mogę przyswoić Rush.
Wrócę do 1 ponieważ tu sprawa ma się chyba najgorzej, Janis nie trawię, szanuję za wkład ale naprawdę to nie dla mnie. Jest niewiele damskich wokali które akceptuję, wole męski rozdarty, ochrypły i w miarę niski. Choć parę wyższych tonów zaakceptuję. Razz

To tak na szybko Smile

Rhiannon

co do WS oni tylko do 1984 grali jako taki blues rock, potem nadeszła era hard rocka i pudel metalu. Jednak wokal Coverdale'a po prostu uwielbiam. Niestety już trochę dziadek niedomaga na koncertach wokalnie i to mnie martwi... No ale tu nie o WS dyskusja. Smile

Doctor Sardonicus

A może dyskografia Floydów by ci się spodobała? Większość ich płyt to proste, ale całkiem fajne rzeczy. =)

Kapitan Wołowe Serce

Szczerze mówiąc dla mnie hard rock przestał być interesujący wraz z jego okrzepnięciem jako gatunku, czyli gdzieś w pierwszej połowie lat 70. Już Machine Head Purpli to płyta, która niby mi się podoba, ale raczej pomimo swojej stylistyki, nie dzięki niej, a im dalej w las tym gorzej. Jak tak patrzę na listy z RYMa, to widzę, że już w 74 to, co się w muzyce hard rockowej dzieje wydaje mi się, z pewnymi wyjątkami, mało interesujące, natomiast od początku lat 80' staje się to po postu niesłuchalne.

Wonsze po 84, czyli, jak rozumiem z czasów legendarnego Here I Go Again to koszmar. Wcześniej, z tego co słuchałem było to wszystko nudne i pretensjonalne. Ten koncert o którym pisałem to jak widzę Live... in the Heart of the City z 1980. Repertuar pochodzi jeszcze z lat 70', trochę tam muzyki Purpli - składu Purpli zresztą też - , więc generalnie nie jest źle. Odbieram to jaki dosyć pretensjonalny, podrzędny blues rock, ale okej, jestem w stanie tego słuchać. I chyba tylko tyle dobrego mogę napisać o zespole Wink

Rhiannon

znam Floydów dobra kobieto Smile

lecz przyswajalne są dla mnie raczej płyty od Dark Side of the Moon, choć też nie w całości. Jam trochę skomplikowana materia i nigdy nie wiadomo co mi się spodoba Razz

a że staram sie nie mówić "nigdy tego nie polubię" to czasem wracam do wcześniej nie słuchalnych dla mnie utworów by je odkryć na nowo.
Można mnie tez określić jako fanatyczkę brzmienia gitary, a zwłaszcza Gibsonów i po części tez saksofonu, ale to gitara rządzi. Wink

Rhiannon

Nie nazwę WS koszmarem, choć prawdę powiedziawszy nie wiem po co wydali płytę z utworami Purpli w nowoczesnej szacie, chyba do końca tego nie zrozumiem Rolling Eyes

od 1987 jednak to już jak to się fajnie określa komercha. Brytole chcieli wejść na rynek amerykański takim Here I go, zawojować USA no ale średnio to wyszło. Choć o ile sie nie myle 87 listy przebojów zawojowała. Rolling Eyes

Niemniej ja ich lubię, od nich zaczynałam przygody z rockiem. Choć jeszcze wcześniej, jak byłam malutka to skakałam przy Europe Laughing

Kapitan Wołowe Serce

Ej, a co to właściwie za prog metal co mówisz, że go słuchasz?

Rhiannon

głównie Tiamat i Vanden Plas, Kenziner (choć on mieszany) i Queensryche po trochu...

Pawliq88

Pawliq88

Rhiannon

na całe szczęście nie jestem zaślepioną fanką WS, choć o wiele bardziej bolą mnie słowa o Garym Moore. Bo tu już jest miłość od pierwszego zasłuchania, zresztą od niego polubiłam blues Smile

Pawliq88

Olek

Pawliq88

Niepokonany Herakles

Są świetne, tak jak cała ta płyta. Obok Biczes Bru i In a Silent Way moja ulubiona Milesa.