Czego teraz słuchasz? / Kogo teraz ruchasz?

Niepokonany Herakles

https://www.youtube.com/watch?v=eP5wNDeGqLk

Kapitan Wołowe Serce

Vilverin

Po pierwszym przesłuchaniu mam wrażenie dojmującej nudy która z tego bije. Taki sztampowy kwas. Ale coś mnie w tym frapuje, dlatego posłucham tego jeszcze ze 2 razy.

Kapitan Wołowe Serce

Nuda może nie jest dojmująca, ale jest. Nie rozumiem dlaczego oni wolą nagrać 5 takich sobie płyt w ciągu roku, niż jedną dobrą raz na lat kilka. Zappa mógł tak robić, bo te jego płyty i tak były na ogół co najmniej dobre, ale AMT przecież bardzo daleko do jego poziomu.

Vilverin

Problem produkcyjnego taśmociągu. Kilku twórców go miało. Dajmy na to - Tangerine Dream po 87.

Filas

nihil reich

Bobby Hutcherson - Patterns (1980, nagrane w 1968)

Może mi ktoś wytłumaczyć, dlaczego to cudo przeleżało 12 lat w szufladzie?

Pawliq88

Najczęściej w takich przypadkach to sprawa jakichś praw autorskich. Pewnie wytwórnia nimi dysponowała i sobie zatrzymali do wydania ,,jakiś czas". i Wydali kiedy uważali, że to ,,pójdzie".

Kapitan Wołowe Serce

Matana Roberts - Coin Coin Chapter Three: River Run Thee (2015)

Do trzech razy sztuka - po dwóch niemal arcygenialnych Chapterach z cyklu Coin Coin Matana Roberts nagrała w końcu płytę na miarę naszych czasów - przeciętną, raczej nudną, a poza tym taką, w której wybujałe ambicje kompletnie nie mają przełożenia na poziom artystyczny. River Run Thee to nudny drone, który zaaranżowany jest ładnie, owszem, ale niestety z avant-jazzu została tu wyłącznie aranżacja. Cała płyta polega na tym, że Matana nuci coś pod nosem na tle dziwnych dźwięków. I tyle - zupełnie nic więcej. Można mieć tylko nadzieję, że Rozdział IV, o ile w ogóle będzie (ale chyba tak, bo ona chciała tych Chapterów porobić bądź ile) albo powróci do stylistyki dwóch pierwszych, albo radykalnie podniesie się jego jakość.

Niestety, nowy album Matany można traktować wyłącznie w kategoriach ciekawostki i nikt kto nie jest ani wielkim fanem dronów, ambientów, noisów i innych tego typu wynalazków (generalnie czegoś, w czym nie ma kompletnie żadnej akcji), ani wielkim fanem Matany pragnącym posłuchać River Run Thee w y ł ą c z n i e przez wzgląd na autorkę nie znajdzie tutaj nic ciekawego. Nie polecam, zupełna strata czasu.

Parol

Ja jestem ciekawy. Dzięki za informację, nie wiedziałem, że nagrała nowy album.

citizen_insane

Podchodziłem do niej parę razy i niestety muszę się z zgodzić z Kapitanem - nudy straszne, mimo iż jestem fanem zarówno Matany, jak i wszelkich drołnów, nojzów i ambientów.

Kapitan Wołowe Serce

Albert Mangelsdorff - Never Let It End (1970)

https://www.youtube.com/watch?v=tQ44fk7dhwE

Kapitan Wołowe Serce

Oliver Nelson - The Blues and the Abstract Truth (1961)

Zaprzestałem na moment przesłuchiwania płyt z 1970 i słucham sobie jednej z najfajniejszych płyt z jazzem nieawangardowym jakie znam. Płyta jest prawie w takim stylu jak Kind of Blue, jest też prawie tak dobra (nie ma się co czarować, że nie jest wyraźnie słabsza, ale i tak jest znakomita). Jest też dosyć znana, więc warto ją sprawdzić, zwłaszcza jeżeli lubi się ten nieco starszy jazz (chociaż bez przesady - to nie jest bebop).

Niepokonany Herakles

To jedna z pierwszych plyt jazzowych, jakie w zyciu poznalem.

Pawliq88

Qdlacz

Tool -Sober

Johanan

Camberwell Now - The Ghost Trade
Słuchał ktoś kiedyś? Ciekawy rock.

Kapitan Wołowe Serce

Filas

A ja nie znam, pora przejrzeć katalog Charlesa.

Johanan

Hah, trafiłem na to przypadkiem i nie mogłem się oderwać. Smile

Concierto de Aranjuez, Rodrigo wykonanie: Narciso Japes
Pierwsza hiszpańska rzecz, jaką przesłuchałem na poważnie. Surprised

Gitara robi swoje.