Leonard Cohen

kobaian

Poeta, pisarz i pieśniarz, jeden z najważniejszych wykonawców tzw. "poezji śpiewanej". Zgodnie z klasyfikacją amerykańską muzykę, którą grał na początku swojej kariery określa się jako "folk rock", dlatego postanowiłem umieścić w tym dziale. Wybitna postać współczesnej kultury, można mówić o ważnym wpływie na co lepszych wykonawców muzyki pop i rocka. W Polsce szczególnie popularny dzięki Maciejowi Zembatemu, który jednak moim zdaniem w swoich tłumaczeniach zagubił wiele subtelności oryginalnych tekstów.

Twórczość Cohena to symbioza muzyki i tekstu. Właściwie trudno oceniać jego utwory nie wiedząc, o czym śpiewa. Jego poezja należy do tych raczej trudnych w odbiorze, wielowarstwowych, metaforycznych i jest mocno zakorzeniona w życiorysie poety. Muzycznie Cohen ewoluował od folk-rocka w stylu Boba Dylana, Donovana i innych podobnych w kierunku (niestety) muzyki estradowej i pop. Jest znakomitym przykładem na to, że nie trzeba umieć grać, ani mieć wybitnego głosu, aby zaprezentować publiczności coś naprawdę godnego uwagi.

Osobiście najbardziej lubię jego wczesny etap twórczości, zaczynający się albumem "Songs of Leonard Cohen" a kończący się na "New Skin for the Old Ceremony". Z późniejszych albumów podchodzi mi właściwie tylko "The Future". Wczesny okres charakteryzował się wyjątkowo melancholijnym momentami wręcz depresyjnym klimatem. Są tacy, którzy uważają wręcz Cohena za jednego z najbardziej ponurych pieśniarzy w historii.

Dyskografia (albumy studyjne)

1967 The Songs of Leonard Cohen
1969 Songs from a Room
1971 Songs of Love and Hate (w moim osobistym rankingu - opus magnum)
1974 New Skin for the Old Ceremony
1977 Death of a Ladies' Man (muzycznie - wybitne paskudztwo)
1979 Recent Songs
1984 Various Positions (zawiera najbardziej znane utwory - niestety)
1988 I'm Your Man
1992 The Future (znany ze ścieżki dźwiękowej do "Urodzonych morderców")
2001 Ten New Songs
2004 Dear Heather

Przykłady:
http://www.youtube.com/watch?v=RLq7Aqd_H7g&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=qoArm1nkTnA
http://www.youtube.com/watch?v=bGCRaf-pQ0I
http://www.youtube.com/watch?v=OYzOzLDIpT4&feature=related

Kapitan Wołowe Serce

Moja Mama bardzo go lubi, puszczała mi go stale jak jeszcze byłem w brzuchu. I chyba mi się sukinsyn osłuchał wtedy bo średnio mnie on teraz ciekawi. Słuchałem debiutu jego (świadomie słuchałem, bo nieświadomie, jako dzieciak to pewno słuchałem większości jego dyskografii, o ile nie całej) i był okej, ale oświecenia po tym nie dostałem. Sraczki też nie, więc twierdzę że był okej.

Niepokonany Herakles

Lubie Zyda tego, za pare madrych plyt i kilka madrych piosenek. Ale inny Zyd byl moim idolem. Nazywal sie Bob Dylan. Rozni sie on od Cohena tym, ze jego plyty, ktore moznaby okreslic mianem podobnych do siebie - wychodzily trojkami. Tymczasem Cohen odjebal cala swoja wczesna tworczosc (jedyna jaka znam, jakies 4-5 puyt) na jedno i to samo kopyto. Muzycznie bieda. Dylan wyzej.

kobaian

Zgodzę się z uwagą, że Cohen muzycznie strasznie się powtarzał. Jednak jak dla mnie jego muzyka to przede wszystkim dodatek do słów, który ma ułatwiać odbiór jego poezji, dodatkowo działać na wyobraźnię odbiorcy. Czyli jest to diametralnie inna konwencja od tego, czego w większości słucham i o czym tu dyskutujemy na tym forum. Ja doceniam również i tę konwencję, lubię czasem posłuchać sobie Wysockiego, Cohena, Kaczmarskiego, czy innych podobnych bardów. Taką muzykę w służbie słowa oceniam też wedle nieco innych kryteriów niż np. rocka progresywnego itp. W tym wypadku dobra piosenka to taka, gdzie dźwięk stanowi dobre dopełnienie słowa, nic nie zgrzyta, ani nie jest kiczowate. I Cohen spełnia te warunki w stopniu mnie zadowalającym.

Powtórzenia i granie na jedno kopyto może irytować, zwłaszcza gdy porównujemy kolejne płyty. Natomiast poszczególnych płyt słucha się w moim przekonaniu nieźle, choć wielkich rewelacji nie ma, jeżeli mielibyśmy się skupić tylko na dźwięku. Choć utwór "Avalanche" otwierający moją ulubioną płytę "Songs of Love and Hate" robi niezłe wrażenie. Jest w nim więcej mroku, niż u wielu rockowych i metalowych wykonawców, co się na "mrok" silą.

eddie

Jeśli chodzi o Cohena to słyszałem tylko "Songs of Leonard Cohen" płytka kapitalna, bardzo mi sie podobała...

Carpetcrawler

Uwielbiam debiut, dla mnie jest to jego opus magnum, mógłbym tego słuchać godzinami i nigdy mi się nie znudzi. New skin i Songs of love cenię prawie tak samo, Songs from the room też nie jest najgorsze. Jednak, podobnie do Jeana z 2 żydków wybieram Boba.

Niepokonany Herakles

Kapitan Wołowe Serce

A mnie się od jakiegoś czasu najlepiej słucha New Skin for the Old Ceremony. Nie jestem już tru Sad

kobaian

Zgadzam się, że "New Skin..." to jedna z najciekawszych płyt dziada. Ja jednak największym sentymentem darzę "Songs of Love and Hate", za ten charakterystyczny, mroczny klimat.

Pawliq88

Mam koncert Live in London 2008, idzie w połowie zasnąć Very Happy

Również bardziej cenie Boba Dylana Smile

Corpseone

Uwielbiam najbardziej chyba "Ten New Songs". Bardzo równa płyta.

Lady Vengeance

Nie zdążył dostać Nobla

/Thread

[*]

kobaian

zuy_pan

Ja stoczyłem kilka takich dyskusji, ale ci ludzie zwykle byli totalnymi ignorantami, albo twierdzili, że Dylan nigdy nie napisał książki (a napisał, w tym po prostu wydawano jego teksty), albo że "nagroda Nobla miała wspierać rozwój nauki", podczas gdy przecież nagrodę z literatury ustanowił już sam fundator swoim testamentem. Na argumenty dotyczące tego, że poezje Dylana były dość oryginalne, ważne i wpływowe nawet nie potrafili odpowiedzieć.
Więc to akurat głupole jakieś się z tego nabijały.

A Cohen niestety, chociaż w jego wieku to już jednak dość normalne, że się umiera.

Pawliq88

Malkolit

Tak, bardzo przykra wiadomość ;-(