Nick Drake

Kapitan Wołowe Serce

Brytyjski wokalista i autor piosenek. Jego muzyka jest bardzo spokojna i delikatna, nie ma w niej fajerwerków, ale i tak robi duże wrażenie. Tym bardziej że Drake sławę zyskał dopiero pośmiertnie. Za życia nagrał tylko 3 płyty, a w roku 1974 umarł po przedawkowaniu leków antydepresyjnych. Za jego życia nie słyszał o nim prawie nikt, jego albumy rozchodziły się w zaledwie kilku tysiącach egzemplarzy. Dopiero w drugiej połowie lat 80tych za sprawą takich zespołów jak choćby R.E.M. czy Portishead świat dowiedział się o muzyce Drake'a. Rzecz jasna piosenki Nicka były dla tych artystów inspiracją, jego muzyka z Trip Hopem nie miała nic wspólnego. Dzisiaj ten artysta jest znany na prawie całym świecie (w Polsce oczywiście znany nie jest Rolling Eyes

). Jest to wyjątkowo ładna muzyka, gorąco polecam.

Dyskografia:
Five Leaves Left (1969)
Bryter Layter (1970)
Pink Moon (1972) To jego najlepszy album. Polecam.

Linki:
http://www.youtube.com/watch?v=lr7RCYd645c
http://www.youtube.com/watch?v=hr55IrEvOo8
http://www.youtube.com/watch?v=E0o6N9vCneI&feature=related

nuzokaaa

nie znalam muzyki nick'a drake wcześniej, dlatego też wiele napisać nie mogę. ale po tych trzech piosenkach, które umieściłeś jego muzyka wydaje się być wartościową. szczerze mówiąc, skusiłes też mnie do przesłuchania większej ilości piosenek, co w efekcie przekłada się na ściągnięcie całego albumu. tak, wiem.. piractwo zabronione ;p

Kapitan Wołowe Serce

Niepokonany Herakles

A ja tam jakoś szczególnie go nie cenię. Owszem, napisał kilka fajnych piosenek, zwłaszcza na trzeciej płycie, ale mam wrażenie że zasłynął tym, że... umarł. Jakoś tak jest na świecie. Ale pragnę zauważyć, że Nick nie miał polotu Dylana, głosu Vana Morrisona, nie grał jak Roy Harper, ani nawet nie posiadał imidżu i klasy dajmy na to: Toma Waitsa. Dlatego każdy z wyżej wymienionych stoi w moim rankingu nad Drake'iem.

Kapitan Wołowe Serce

Wiesz, mam wrażenie że ci faceci co ich wymieniłeś to nieco inna kategoria artystów. Nie jestem mocny w te klocki bo Harpera znam bardzo słabo a Vana Morrisona kojarzę głównie z tego co puszcza u siebie w pokoju moja Mama. Ale jak tak ich słucham i z Drakem zestawiam to mam rażenie że o ile Nick wyprzedził swoją epokę o jakieś 15 / 20 lat, o tyle muzyka tamtych jest całkiem poza czasem. Mnie się granie Nicka, a już w szczególności Różowy Księżyc bardzo podoba, nie wiele mniej niż Waits a kto wie czy nie bardziej niż Dylan. I chociaż uważam że słusznie nikt nie ustawia go na tak wysokiej półce jak ich to jednak trzymanie go pod ladą też nie jest ok.

Niepokonany Herakles

A kto go trzyma pod ladą?

Kapitan Wołowe Serce

A kto go zna w Polsce?

Niepokonany Herakles

Nie przesadzałbym z tym jego undergroundem. W Polsce to nawet fanów Dylana czy Morrisona jest stosunkowo mało (patrząc: zachód-Polska), więc koleś który nagrał 3 płyty i umarł nie może być u nas tak po prostu otaczany kultem. Tak mi się zdaje. A przypuszczam, że jakby, nie daj Bóg, Harper umarł po wydaniu Stormcocka, to w ogóle by nie było o nim słychać. A kto wie, może i tak spotkałem więcej osób znających Drake'a niż Harpera. Mówię serio.

Kapitan Wołowe Serce

Ja nie spotkałem nikogo kto znałby Drake'a nie ode mnie. A Dylana słucha mnóstwo ludzi. W ogóle Polacy mają lepszy gust niż europejczycy. Na zachodzie ludzie mają już tak zlasowane mózgi - pod absolutnie każdym względem - że nie są wstanie słuchać czegoś innego niż umca umca. Poza tym nie mówimy tu nawet o słuchaniu tego co koleś nagrał, ale o samym jego mianie. Każdy kto ma jako takie pojęcie o świecie w którym żyje słyszał nazwisko Dylan. Może nawet nie słyszał żadnej jego piosenki, albo raczej nie wie o tym że słyszał ich setki, ale wie że był taki typ. Na Zachodzie zagranicznym jak ktoś już słucha muzyki to Drake'a kojarzy. W Polsce tak nie jest. Uważam że to głupio bardzo. Bo to jest muzyka która by na pewno do wielu ludzi trafiała. Ludożerka lubi to co zna, Nicka nie zna to i nie chce poznać. A ja po prostu się dziwuję dlaczego nie puszcza go ani Trójka ani nawet Zetka czy inne tego typu rozgłośnie.

Niepokonany Herakles

Mi o Drake'u powiedział brat, co jest o tyle śmieszne, że Dylana wówczas nie znał, ale nie o to chodzi. Zdaje mi się, że Drake zaginął głównie przez to, że jego utwory nie mają takiej siły przebicia nie tyle co u Dylana, ale nawet sporej grupy innych singer-songwriterów z gitarami i to też niekoniecznie tylko tych na zachód od Odry (Wysocki, Okudżawa). Wyobraź sobie, że Dylan umiera po wydaniu Bringing It All Back Home, albo nawet jeden album wcześniej. Byłby pewnie uważany za jeszcze większego proroka niż teraz. Po prostu Drake napisał 'tylko piosenki', że się tak wyrażę. Nie było w nich zawarte nic, z czym mogłyby się utożsamiać pokolenia.

Kapitan Wołowe Serce

Ależ pokolenia się z Drakem utożsamiały. Tyle że nie wszystkie i nie wszędzie. Nie wiem, może w różnych częściach Polski jest inaczej, może jest gdzieś jakieś miasteczko i jakaś hacjenda w której amigos nie znają Boba a zasłuchują się w Nicku. Jednak w Krakowie, o ile się orientuję o Dylanie nie słyszał tylko njałysiejszy dres, a o Drake'u to nawet studentki romantyczki w wyciągniętych swetrach i okularach o promieniu 10 centymetrów ni hu hu.

Niepokonany Herakles

Kapitan Wołowe Serce

Napisałem o tym na samym początku. W drugiej połowie lat 80tych jak zaczynała grać ta cała alternatywa która powoli przestawała być alternatywna i zaczynała wchodzić do mainstreamu jak np. REM to Drake zrobił się bardzo sławny w Stanach i Grejt Brytejnie.