Kanon jazzu wszelakiego - co koniecznie trzeba znać

romanzkrainydeszczowców

Płyty szczególnej troski, te z obrazkami ?

romanzkrainydeszczowców

Kocham tą płytę. Jedna z najlepszych płyt jakiekolwiek słyszałem. O stylu gry na gitarce Billa można było by pisać i pisać, ale tutaj wystarczy uściślić tylko że jest niepowtarzalny i zajebisty ! Smile

MIODZIOOOO

che

[link widoczny dla zalogowanych]

Kapitan Wołowe Serce

che

Tak patrzę na tą listę teraz i nie oczom nie wierzę. Nie ma na niej ANI JEDNEJ z płyt, które rekomendowałem. Zdaję sobie sprawę z tego, że nie wszystkie powinny się na niej znaleźć, ale przynajmniej połowa na pewno. Dziwna jest ta lista, albo ja.

Kapitan Wołowe Serce

Paul Motian - Tribute (1975)

Cudowny był stary ECM! Śliczna, barwna, urokliwa muzyka.

Kapitan Wołowe Serce

Joe Henderson Featuring Alice Coltrane - The Elements (1974)

Znakomity album. Jeden z najlepszych z Koltrejnową jaki znam.

Kapitan Wołowe Serce

Eric Dolphy - Out to Lunch (1964)

Jedna z najważniejszych płyt we współczesnym (nienowoorleańskim) jazzie. Nie wyobrażam sobie, żeby ktokolwiek mieniący się fanem jazzu mógł tego nie znać.

Kapitan Wołowe Serce

John Handy - Recorded Live at the Monterey Jazz Festival (1966)

Jedna z najwcześniejszych płyt - zapowiedzi fusion jakie kojarzę. Czarująca muzyka, naprawdę całkiem bliska temu, co kilka lat później stało się w jazzie normą. W dodatku gra tam kilku bardzo ciekawych muzyków:

Jest Pat Martino, na wibrafonie pomyka Bobby Hutcherson, gra skrzypek od Faraona Sundersa Mike White, Jerry Hahn - gitarzysta, który później współpracował z Gary Burtonem. Bardzo mocna rzecz, z pewnością będzie Wam się podobała.

Kapitan Wołowe Serce

Larry Young - Lawrence of Newark (1973)

Jedna z moich ulubionych płyt jazzowych. Trochę to fusion, trochę free, trochę spiritual. Larry Young to gostek, który grał na Bitches Bew, u McLaughlina, a wcześniej (i później) był członkiem grupy The Tony Williams Lifetime. Ma świetny styl, gra na organach, czasem też na czeleście, i brzmi na tej płycie właściwie tak, jak u Davisa i Williamsa.

Na Lawrence of Newark pojawiła się kupa murzynów, w tym Sunders i James Blood Ulmer. Płyta jest rewelacyjna, chociaż pewnie nieco trudniejsza niż Mahavishnu Orchestra, Return to Forever i w ogóle główny nurt fusion, poza tym nie tak uniwersalna jak Davis, więc nie zdobyła wielkiego rozgłosu.

Filas

Kurde, Young to generalnie tak napierdalał na organach, że trzeba znać Lawrence'a.

romanzkrainydeszczowców

Kwintesencja muzyki jazzowej

http://www.youtube.com/watch?v=MEFaBKok1jg

Nie przesadzajmy z wielkością wklejanych obrazków Smile

Kapitan Wołowe Serce

Filas

A czy polecanie Jimmy'ego Smitha byłoby nie na miejscu? Wink

romanzkrainydeszczowców

Dzięki za edycję, bo ja tego nie ogarnąłem ;d
Si oba te krążki to taki przyjemny bop. Ale nie zawsze trzeba słuchać naparzanek i jak ktoś ma ochotę się wyciszyć to jak najbardziej przy tym, albo przy wszystkich solowych płytach Paula Desmonda z moją ulubioną na czele

http://www.youtube.com/watch?v=o7l6RVmudhQ
Jack the Majster Dejohnette na garach. Magia.
Czill lvl Master.

Kapitan Wołowe Serce

Filas

Sam muszę się porządnie zapoznać, Sermon to w sumie takie chyba dosyć standardowe granie w 1959 roku, ale facet znał się na Hammondzie jak mało kto - uważam, że polecanie go fanom ELP byłoby jak najbardziej na miejscu, bo chociaż nie jebał dowcipów Very Happy

Generalnie facet jest na pewno wymieniamy przez ludzi pokroju organisty Traffic jako ważny wpływ, grał przecież naprawdę wyśmienicie.

Kapitan Wołowe Serce

Alphonse Mouzon - Mind Transplant (1975)

Słucham sobie wcześniejszej jego płyty (The Essence of Mystery - bardzo miła sprawa, ale nic, co można polecać ludziom, którzy mają przed sobą znacznie lepsze rzeczy)i przypomniałem sobie o Przeszczepie Mózgu.

Wiem, że patrzycie na okładkę i się boicie, ale zupełnie niepotrzebnie. Oczywiście, późne fusion ma swoja specyfikę, Rafałowi się raczej nie będzie podobało, ale wielu innym tak, więc polecam. Jedna z kilku naprawdę świetnych płyt w tej stylistyce. Na gitarze gra tam Tommy Bolin i są to jedne z najlepszych nagrań na których się pojawił.

Kapitan Wołowe Serce

Kenny Wheeler - Gnu High (1976)

Trudno o coś ładniejszego niż ECM z lat 70'! Piękny, wyrafinowany jazz, który może nie od pierwszego posłuchania zachwyca, ale jak już się go załapie można słuchać bez końca. Fantastyczny, jak to zwykle na tego typu albumach bywa, skład:

Kenny Wheeler - flugelhorn (skrzydłówka - fajny instrument swoją drogą)
Keith Jarrett - piano
Dave Holland - bass
Jack DeJohnette - drums

romanzkrainydeszczowców

Lubię tą płytą Kennego, ale lepsza dla mnie jest It takes Two.
Z takich nowszych pewno do kanonu mogło by, jak i na pewno wpisuje się duet Haden- Metheny i ich krążek BEYOUND THE MISSOURI SKY. Bajeczna, spokojna płytka.