The Soft Machine

Kapitan Wołowe Serce · Wysłany: Sob 19:23, 21 Marzec 2009 Temat postu: The Soft Machine

Najsłynniejszy zespół z Canterbury. The Soft Machine powstało już w roku 1966. Założyli go Robert Wyatt, Kevin Ayers, Daevid Allen i Mike Ratledge, późniejsze legendy progresywnego rocka. Przez Soft Machine, jak na band z Canterbury przystało, przewinęły się dziesiątki muzyków (oczywiście nie jakiś tam muzyków, ale tych związanych ze sceną Canterbury). Pierwsze oblicze zespołu to rock psychodeliczny, typowy dla końcówki lat 60tych (debiut pochodzi z roku 1968). Dwójka (1969) jest już zapowiedzią jazz rockowego stylu. To dalej hippisowska psychodelia, ale już nieco inna.

Co dociekliwszy czytelnik zauważył zapewne że nie podaje tytułów płyt, piszę tylko "dwójka", "trójka" etc. Otóż nieprawda, wymieniam tytuły, bo tak właśnie one brzmią : Volume Two, Third, Fourth etc. Dopiero ostatnie płyty maja "prawdziwe" tytuły. Third to już prawdziwy jazz rock, dość awangardowy (bardziej niż zarówno wcześniejsze jak i późniejsze płyty), legendarne dwupłytowe dzieło, naprawdę wspaniałe, jednak trudne w odbiorze, tak więc raczej nie polecam tej płyty na początek. A co polecam? Fourth - modelowy wręcz jazz rock, wspaniała płyta, a do tego zbyt krótka żeby zmęczyć (39:13), oraz Bundles (prawdziwi fani urwaliby mi jajca Wink

) z jak zwykle niesamowitym Allanem Holdsworthem na gitarze, bo to bardzo fajny album, pełen pięknych jazz rockowych pasaży gitarowych. Ten album to nie jest to "prawdziwe" Soft Machine, ale na początek jest dobry.

Dyskografia (ze studio):
The Soft Machine (1968)
Volume Two (1969)
Third (1970)
Fourth (1971)
Fifth (1972)
Six (1973)
Seven (1973)
Bundles (1975)
Softs (1976)
Land of Cockayne (1981)

To jeden z najważniejszych zespołów lat 70tych, zespół wypada znać, poza tym po prostu warto.

http://www.youtube.com/watch?v=cxWWOs5Y2Cg&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=52yeumLkfKI&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=UA5uCGHjUWM&feature=related

Gorąco polecam!

Tom Kasad

To co zaproponowałeś w linkach ciekawe; na początek przesłucham więc Fourth.

Kapitan Wołowe Serce

Niepokonany Herakles

Świetny band, ale oczywiście jestem fanem ich jazz-rockowej wersji. Trójka to arcypłyta, jest tam chyba wszystko, co lubię. Szkoda że tak ciężko dorwać ich koncertowe nagrania, bo na przykład Live in Paris jest fenomenalne (z naciskiem na drugą stronę płyty).

Stravinsky

Słyszałem tylko "Third", ale mam zamiar nadrobić zaległości. Trójeczka jest niesamowita, obecnie jedna z moich ulubionych płyt, które mogę słuchać cały czas.

Kapitan Wołowe Serce

No to polecam się wgłębiać dochodząc co najmniej do Siódemki Wink

Carpetcrawler

Genialny twór, 2 pierwsze psychodeliczne płyty połykam w całości bez popijania. Trójka jest trudna, i trzeba dać jej więcej czasu, ale muzyka to wyborna. Czwórka już dużo łatwiejsza, ale równie wybitna. Kolejny geniusz ze sceny Canterbury!

kobaian

Nie zgodzę się tylko z jednym. Jakby na to nie patrzeć, Soft Machine to prekursorzy, a reszta sceny to "kolejne" zespoły. Wink

thon022

znam debiut, II, II i V. V-ka to w zasadzie czysty jazz, więc dalej nie słuchałem, bo wolę jazzowych klasyków niż przekwalifikowanych rokmanów Wink

Kapitan Wołowe Serce

Oni od 5 wracają do rocka, mieszając go z elektroniką, taką trochę pod Tangerine Dream czy Toma Blacke'a (klawiszowca Gong i Hawkwind), tylko, że bardziej transową, ewentualnie zaglądają w stronę fusion - to już zależy od konkretnej płyty.

thon022

aha, to opacze.

zuy_pan

Na razie słuchałem pierwszych 4.

1. Jedna z zajebistszych psychodelicznych rzeczy jakie słyszałem, zachęciła mnie do posłuchania tego zespołu dalej
2. Bardzo fajny klimat, myślę że trochę gorsze niż 1, ale bardzo dobre.
3. Chyba się starzeję, bo mi się to strasznie spodobało, a jeszcze ze 2 lata temu jakbym czegoś takiego posłuchał to bym nie zrozumiał.
4. Lżejsze to niż 3, ale też świetne.

Reszty jeszcze posłucham, ale zajebista kapela.

Kapitan Wołowe Serce

Oho, widzę, że kolega wciąga się w klimat forum Wink

niszczuk

to mówicie, że dla świeżaka najlepsza jedynka?

Kapitan Wołowe Serce

Carpetcrawler

O kurde, a ja zakończyłem swoją przygodę z nimi na 4, muszę w najbliższym czasie dobić do 8.

Kapitan Wołowe Serce

VitaminC

Trójeczka to cudo! Dorwałam tę płytę na samym początku poznawania jakiegokolwiek progresu, gdzieś między Pink Floyd a Procol Harum i umęczyła mnie wtedy niemiłosiernie, lecz wróciłam do niej jakieś pół roku później i zaczęła intrygować, coraz bardziej i bardziej, aż w końcu oszalałam na jej punkcie. Na dzień dzisiejszy chyba moja ulubiona płyta. Ponadto uwielbiam czwórkę i piątkę. Co do reszty, to muszę się jeszcze w to dokładniej wgłębić, szczególnie w psychodeliczne początki.

niszczuk

właśnie przebrnąłem przez jedynkę i chyba na tym poprzestanę. bo choć było kilka ciekawych dla mnie momentów, to jednak było ich bardzo mało; cała reszta to po prostu nie moja bajka, wolę chyba bardziej gitarową psychodelię Wink

tak w ogóle, to nie lubię takich sytuacji, bo chciałoby się jakoś ocenić płytę, ale jak tu ocenić, skoro to nie moja para kaloszy?

Kapitan Wołowe Serce