Guns N'Roses

Mefju

Nie, byłem Warzywkiem.

Twisted Nerve

Krzyś

Lol, ja też się w to bawiłem. I komunia była z pringlesów.

Twisted Nerve

eddie

To ja juz wole zabawe w Pałer Rendzers

Rocker1234

Drewno21

Zgadzam się z Rockerem! Sam najbardziej z tego zespołu lubię slasha (szkoda, że już z nimi nie gra), gdyż jestem gitarzystą i bardzo podoba mi się jego styl gry (nie kopiuję go jednak). Bez niego to już nie to samo, według mnie.

Wild girl.

Teraz Gunsi to nie Gunsi. Brakuje 4 osób: Slasha, Izzy'ego, Stevena i Duff'a bez wątpienia. Cóż, właśnie ten tzn. 'krzyk, skrzek, pisk Axl'a' przyciągnął mnie do tego zespołu. Moim zdaniem jest jednym z najlepszych wokalistów. Znam każdy album i stwierdzam, że najlepsze są te 4 pierwsze, 5 jest ok, a 6 to już nie Gunsi, ale podoba mi się nawet.

Aramis d'Herblay · Gość

Aramis d'Herblay · Gość

eddie

Kapitan Wołowe Serce

Aramis d'Herblay · Gość

Kapitan Wołowe Serce

I słusznie! Uważam, że przejmowanie mych poglądów dobrze świadczy o intelekcie przejmującego. A co, kurwa, Ty się z tym nie zgadzasz? Razz

rakkenroll

Debiut nawet był OK, ale Illusiony są za długie. A innych płyt nawet mi się nie chciało słuchać.
Poza tym, nie rozumiem tego całego fenomenu Slasha.

thon022

To takie pierdulenie z tą długością płyty zauważam ja po zastanowieniu się. Pokutuje tu jakieś mityczne traktowanie "płyty" rockowych grajków za dzieło przemyślane i stanowiące nierozerwalną jedność. A to podejście zupełnie błędne - 99,99 % płyt zespołów rockowych to po prostu ZESTAW PIOSENEK - dłuższych, krótszych, szybszych lub wolniejszych. Są one, owszem, jakoś tam poukładane - ALE to NIE jest jakaś nierozerwalna całość! Długość płyt w okresie największego rozkwitu muzyki rockowej dyktowały względy techniczne - jakieś 45 minut podzielone na 2 strony. Teraz jest do dyspozycji jakieś 80 minut - dlatego zespoły nagrywają płyty z 15- 20 piosenkami, bo dla nabywcy też może byc istotne "ile " muzyki kupuje. Również sposób odtwarzania czarnego krążka wymuszał wręcz traktowania płyty (w zasadzie jej 2 części) jako nierozerwalnej całości - żeby "przeskoczyć" utwór trza było podnieść ramię gramofonu, trafić ostrożnie w odpowiednie miejsce - cała ceremonia. A teraz jak coś nie pasi - pyk pilotem i słuchamy następnego utworu.

Kapitan Wołowe Serce

Jasne, tylko że dla niemal każdego rockowego wykonawcy niemożliwością jest nagranie 80 minut nowej muzyki, która w całości będzie na wysokim poziomie i nie będzie się nudzić przy końcu. Dlatego jestem przeciwnikiem takich wydawnictw (dwupłytowych, rockowych, w pełni studyjnych, w pełni premierowych), a nie dlatego że całość jest mniej czy bardziej przemyślana.

thon022

No ale to nie powinno być wadą, że tych "kawałków" jest za dużo - bo przesunąć przeca se można. Jesteśmy przy GnR - debiut jest dość krótki, z epoki winyla . Kiedyś chciałem sobie przypomnieć jak to szło - no byłem w stanie wysłuchać 1 utwór w całości. Teraz UYI I/II - razem 30 piosenek - z tego posłuchałbym teraz z 3, 4. O! Zawsze coś. A jakby było krótsze, to może nie nic bym dla siebie nie znalazł... A mam obie części, w oryginale. To co , miałbym je teraz wyrzucić? Laughing

Kapitan Wołowe Serce

Ale ja lubię słuchać całych płyt. Nawet jak to są różne piosenki, to one jednak powstały w podobnym okresie, a przynajmniej w tym samym czasie je nagrano, mają zawsze jakiś wspólny mianownik i chcąc nie chcąc tworzą jakąś całość. I jeśli ta całość ma 80 minut to na ogół jest to za dużo.

Aramis d'Herblay · Gość

Ja kiedyś myślałem że na płytach ustawia sie piosenki wg. czasu powstania od pierwszych zrobionych na dany album do ostatnich i mówiłem HMMM PROFESORZE NA ST. ANGER WIDAĆ ŻE Z POCZĄTKU MIELI PROBLEMY LECZ PRZY PIOSENSCE X WCZULI SIE I NABRALI WIATRU W CHUJA I DALEJ ROBILI CORAZ LEPSZE a potem sie dowiedziałem że nie jest tak!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!