Muzyka XX wieku - główne nurty i klasycy gatunku.

Kapitan Wołowe Serce

[link widoczny dla zalogowanych]

Fajne bardzo. Muzyka jak do ambitnego kryminału. Czytam teraz Chandlera i bardzo mi Revueltas do tego pasuje. Zasadniczo te wszystkie jego Noce Majów to stara awangarda w meksykańskim sombrero i z wielkimi wąsami. Pomiędzy Szymanowskim a Tarantino.

Kapitan Wołowe Serce

Iannis Xenakis - La légende d'Eer (1977)

Utworu tytułowego autentycznie nie da się słuchać Very Happy

Kapitan Wołowe Serce

II Koncert fortepianowy Sergiusza Rachmaninowa brzmi w bardzo wielu momentach jak naczelna inspiracja dla klasycznej twórczości Genesis (i Stefana Hacketta). Są tutaj takie motywy, które zdają się być żywcem przeniesione do tych wszystkich Foxtrotów, Akolitów i Pielęgniarek. Zastanawiam się nawet, czy Genesis dosłownie tego nie cytowali.

Niepokonany Herakles

Tego stwierdzic nie umiem bo te wszystkie plyty mam w powazaniu od bardzo dawna, za to koncert bardzo lubie i mowiac nawiasem jest to jedna z tych kompozycji, od ktorych moja przygoda z muzyka powazna sie rozpoczela. Najbardziej odpowiada mi wykonanie Alexisa Weissenberga na fortepianie z orkiestra pod batuta Herberta von Karajana. Lubie tez w wykonaniu Aszkenazego, nie pamietam tylko kto tam dyrygowal, a nie chce mi sie tego w tej chwili sprawdzac.

Niepokonany Herakles

Wlasnie uzupelnilem swa znajomosc (albo nieznajomosc) Charlesa Ivesa o jego symfonie numer cztery. Jest to zdecydowanie najwybitniejsze dzielo tego kompozytora, jakie do tej pory slyszalem i na pewno bede do niego czesto wracal. Dla poznania takich rzeczy warto interesowac sie muzyka. Polecam wszystkim.

Kapitan Wołowe Serce

Słucham bliźniaczych albumów Giennadija Rożdiestwienskiego z muzyką George Enescu:

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Symfonie Druga i Trzecia są doskonałe, uwielbiam taką muzykę (modernizm?)! Niestety na jednej płycie ze zjawiskową Drugą Symfonią znajdują się słynne (a więc, zgodnie z moim aktualnym podpisem niezbyt ciekawe) Rapsodie rumuńskie. Niezbyt wysmakowana to muzyka, miejscami przywodząca na myśl twórczość Gorana Bregowicza - i słusznie, bo kilka z niej fragmentów przypominam sobie właśnie w kontekście jego przebojów. Rapsodie polecam całkowicie odpuścić, sam nie byłem w stanie zmusić się do dosłuchania ich. Symfonie polecam gorąco!

Niepokonany Herakles

Kapitan Wołowe Serce

Niepokonany Herakles

Krytyczne myslenie powinno dotyczyc kazdego utworu, a nie tylko tych slynnych, bo to brzmi pretensjonalnie szalenie. Zreszta zawsze bylem zdania, ze wymyslanie wszystkich tego typu 'regul' ma tylko taka 'zalete', ze zwalnie od myslenia. Podobniez traktowanie na powaznie czyichs bon motow, zapewne rzuconych gdzies od niechcenia, niczym resztek ze stolu biedakom, to raczej choroba wieku dzieciecego i dziwie sie, ze jeden takowy widze u Ciebie w sygnaturce.

Kapitan Wołowe Serce

Nie zgadzam się z Tobą absolutnie. I to w obydwu poruszonych kwestiach. Najsłynniejsze utwory praktycznie nigdy nie są najlepszymi, chyba, że mówimy o sławie w jakimś szczególnym, oświeconym gronie. Może nie zawsze to co najbardziej znane jest najgorsze, ale praktycznie nigdy nie jest najlepsze.

Odnośnie zaś bon motu to wydaje mi się, że nie da się nie zgodzić z jego treścią, tym bardziej, że nie jesteś w stanie ani Ty, ani nikt inny wymienić mi choćby jednego dzieła sztuki, które jest faktycznie uwielbiane przez masy i naprawdę jest dziełem sztuki. Są dzieła powszechnie znane, ludzie mówią "tak Da Vinci Wielki Malarz", ale gdyby mieli do wyboru powiesić na swej ścianie reprodukcję Madonny wśród skał, albo góralski landszaft bez wahania wybraliby to drugie. Sztuka masowa to nie sztuka.

Niepokonany Herakles

A pierdolisz Bartoszu banaly, ze glowa boli. Mowmy o konkretach: podaj mi przyklad poloneza na fortepian, ktory jest mniej znany a zarazem wybitniejszy od szopenowskiego poloneza as dur.

Kapitan Wołowe Serce

Nie znam się na polonezach Szopenowskich. Mogę Ci podać przykłady dzieł Enescu, które są mniej znane, a lepsze od Rapsodii rumuńskiej.

Niepokonany Herakles

Myslalem ze rozmawiamy o rzeczach naprawde slynnych, gdzie slynny oznacza cos pokroju Chopina, znanego od Gibraltaru po Wladywostok i w obuydwu Amerykach. Dalem Ci wiec, teoretycznie, bardzo latwy przyklad, bo idac Twoim tokiem rozumowania, ktos tak znany musi byc w jakims stopniu cieniasem ugniatajacym miazge dla mas.

Kapitan Wołowe Serce

Niepokonany Herakles

Ludzi, ktorych tylko przymus edukacji nauczyl czytania i pisania zostawmy na boku. Chopina zna kazdy, kto choc troche interesuje sie muzyka powazna, czyli dosc sporo ludzi, ktorych jest sens brac tutaj w nawias. Jest wiec on duzo bardziej znany niz np. Enescu, muzyka Polaka jest zapewne czesciej grana niz muzyka Rumuna i zapewne przypadlaby do gustu wiekszej ilosci ludzi.

Czy to oznacza, ze Chopin tworzyl banalne dziela dla prostakow, a przynajmniej bardziej banalne niz Enescu? Jesli tak, to poprosze o przyklady - w ktorym utworze Chopin tak postepuje?

Kapitan Wołowe Serce

Niepokonany Herakles

Jesli ta znajoma faktycznie zna tylko Dla Elizy, Sonate Ksiezycowa itp., to raczej muzyka powazna sie nie interesuje, nawet jezeli twierdzi inaczej. I zdanie takich ludzi tez jest mi chyba obojetne.
Mnie zwyczajnie smieszy ten wyzszy poziom silenia sie na bycie tru. Zdazyles juz poznac 3000 kompozytorow sredniowiecznych i renesansowych, a jednoczesnie Chopina znasz tylko troche i mowisz, ze jak cos jest slynne, to musi byc nieciekawe, biorac za przyklady Fur Elize - w tym miejscu, z kim innym niz z Toba, juz odmowilbym dyskusji.

Ja staram sie byc wolnym od wszelkich uprzedzen w rodzaju mejnstrim/czru, bo to przypadlosc wieku dzieciecego. Sonata Ksiezycowa, dopoki Ci sie nie przeje, jest raczej mila muzyka i fakt, ze sluchaja jej jakies Magdaleny mnie nie interesuje.

Kapitan Wołowe Serce

Niepokonany Herakles

Nie no, pelna zgoda. Myslalem ze jakos rozruszamy dzial ale chyba juz nic z tego.

Btw. tydzien temu obiecales skrytykowac Ravela.

Kapitan Wołowe Serce

Ach, no tak! Very Happy

Zaraz to zrobię.