Ostatnio poznane dzieła (i wykonania)

Niepokonany Herakles

Analogicznie do dzialu Jazz, jazz-rock, gdzie w temacie Ostatnio przesluchane jazzz plyty dzielimy sie swoimi ostatnimi przygodami z jazzem, tak tutej proponuje taki temat o muzyce klasycznej miec.

Prosze przykleic temat.

Niepokonany Herakles · Wysłany: Nie 14:33, 30 Marzec 2014 Temat postu:

To może ja inaczej się wypowiem : muzyka z dekadę na dekadę była poddawana pewnym próbą,kiedyś Hendrix był idolem,dziś słuchają go nieliczni a jeszcze inni twierdzą że jest przereklamowany

Alessandro Scarlatti - St. John Passion
Rene Jacobs

Piekna rzecz

Kapitan Wołowe Serce · Wysłany: Nie 15:16, 30 Marzec 2014 Temat postu:

Od jakiegoś czasu poznaję przede wszystkim muzykę poważną, ale nie będę tu pisał codziennie. Zasygnalizuję tylko kilka, powiedzmy - albumów, których nie sygnalizowano dotąd w okolicznych tematach, a które pasują do tego.

Toru Takemitsu - In an Autumn Garden (For Gagaku Orchestra) (1983)

Zdumiewające połączenie klasycznej muzyki chińskiej i dwudziestowiecznej awangardy europejskiej. O ile rozumiem idea tego połączenia bazuje na pokrewieństwu tych dwóch nurtów odległych w czasie, przestrzeni i kulturze. Muzyka intrygująca i piękna, ale od europejskich kanonów daleka, z wyraźnym przeznaczeniem dla uszu awangardowych.

Hector Berlioz - New York Philharmonic / Leonard Bernstein - Symphonie fantastique (1964)

Zdaniem Bernsteina jest to pierwszy przykład muzyki psychodelicznej. Jest to muzyczna podróż, epizod z życia artysty i takie tam różne. Coś jak rock progresywny (nie w każdym sensie rzecz jasna), tylko, że profesjonalnie skomponowane.

Felix Mendelssohn - The String Quartets (Melos Quartett) (1987)

Bardzo ładne, choć bardzo zwykłe. Niedawno polecił mi to Rafał, przesłuchałem i od tego czasu kiedy mam ochotę na coś dostojnego, a nie zobowiązującego wybieram stringi Feliksa. Dobra rzecz!

George Gershwin - Rhapsody in Blue; An American in Paris (New York Philharmonic; The Columbia Symphony/Leonard Bernstein) (1959)

Błękitną Rapsodię znam od dziecka, moja mama bardzo ją lubi, więc słyszałem ją w domu od zawsze i dosyć często. Świadomie przesłuchałem jej po raz pierwszy trzy tygodnie temu i muszę przyznać, że jest, podobnie zresztą jak Amerykanin w Paryżu, arcydziełem - platformą na której budowali niemal wszyscy, którzy tworzyli po Gershwinie.

Czytałem kiedyś wynurzenia jakiegoś dziennikarza muzycznego, chyba dość poważnego, który twierdził, że miejsce Zappy jest nie koło muzyków rockowych, lecz między Strawińskim i Gershwinem. Czytając te słowa nie znałem ani Gershwina, ani Strawińskiego. Dziś znam ich raczej powierzchownie, ale wiem, że dziennikarz pierdolił głupoty.

che · Wysłany: Nie 15:47, 30 Marzec 2014 Temat postu:

Filas · Wysłany: Nie 15:52, 30 Marzec 2014 Temat postu:

Niepokonany Herakles · Wysłany: Nie 16:37, 30 Marzec 2014 Temat postu:

Odswiezalem sobie jedna z moich ulubionych symfonii w ogole, ktora zreszta mialem przyjemnosc uslyszec na zywo:

Robert Schumann, Symfonia no 4 D moll - Wilhelm Furtwängler, Deutsche Grammophon, 1953

Moge z calego serca polecic kazdemu kto kocha pieukno.

kobaian · Wysłany: Pon 00:04, 31 Marzec 2014 Temat postu:

Kiedyś na Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach Zdroju Schumann wydał mi się kimś w rodzaju Haydna romantyzmu. Czyli kompozytorem historycznie bardzo ważnym, ale kompletnie nieciekawym. Ale skoro Herakles poleca, może warto zweryfikować tę opinię.

Niepokonany Herakles · Wysłany: Pon 01:40, 31 Marzec 2014 Temat postu:

No w sumie ja jakos dziwnie mam z Szumanem; niby to taki fortepianowy gosc i majster, ale jakos najbardziej mnie zachwycaja jego dziela z udzialem orkiestry. Symfonie I i IV czy koncert fortepianowy A moll, to dla mnie bes kitu prawdziwe skarby muzyczne.

Kapitan Wołowe Serce

Gregorio Allegri - Miserere; Messe; Motets (A Sei Voci) (1994)

To absolutnie nie jest ani najlepsza Msza, ani największe dzieło renesansu jakie znam, ale ma w sobie coś niezwykle Wielkanocnego.

Niepokonany Herakles

Heniek Purcell - Dydona i Eneasz

Calkiem klawe choc w fotello mnie nie wcisnello.

Niepokonany Herakles

Za to dzisiaj sluchalem Isaaca Albeniza:

Koncertu fortepianowego op. 78

oraz

Suity fortepianowej Iberia

Nawet zaskoczylo mnie, jakie to niezle bylo.

Niepokonany Herakles

Albo dzis odswiezalem sobie szumanowska Kreislerianę, Op. 16 w wykonaniu Heleny Grimaud. Bardzo ladne i wery emouszynal, powinni w opisach mowic o tym: dys seksi solo pianou mjuzik ken emejz jang pipol.

Kapitan Wołowe Serce

Notker Balbulus - Sequenzen, Tropen & Gregorianischer Choral aus dem Kloster St. Gallen (Ordo Virtutum/ Stefan Morent) (2011)

250 lat przed Hildegardą i bardzo to słychać. Generalnie bardzo ciekawa rzecz, miejscami również bardzo ładna.

Niepokonany Herakles

Zabieram sie teraz powaznie za ulubienca Zydow -Handla. Wodne suity i ogniowe + jakies tam koncerty, a to wszystko od Hogwooda.

lomyrin

Niepokonany Herakles

Concerti a due Cori, HWV 332-334

lomyrin

I dobry ten Hogwood?

Niepokonany Herakles

Dobry, chociaz nie mam jakiejs mega kolekcji jego nagran. Specjalizuje sie w muzie barokowej i wykonastwie historycznym.

Niepokonany Herakles

kobaian