Alkohol

zuy_pan

Ale skąd założenie, że abstynencja nie może wynikać w wpływów innych? Nie wiem, ktoś mu całe życie powtarzał, że alkohol to zło i jak się napije to umrze jako zarzygany menel. Biorąc pod uwagę jak wielu ludzi traktuje inne używki (pogląd, że jak ktoś raz zapali marihuanę to skończy jako heroinista na dworcu jest dość powszechny), jest to prawdopodobny scenariusz.
Nawet zakładając, że to faktycznie decyzja zupełnie autonomiczna, to i tak uważam, że wynika z nieufania sobie w kwestii kontroli nad sobą, ja np z tego powodu nie będę brał heroiny, bo trochę jest to trudne do kontrolowania i nie bardzo ufam sobie na tyle, że byłbym w stanie to zrobić. Natomiast dziwne jest to raczej w przypadku alkoholu, który kontrolować do pewnego momentu jest wręcz prosto, nikt nie zostaje alkoholikiem od wypicia kilku piwek czy nawet butelki wódki.

Alkohol jest częścią kultury europejskiej i sięganie po niego jest zupełnie zwyczajne, ale jak ktoś boi się rzeczy zwyczajnych, np przejścia przez ulicę, to wynika to z jakiegoś tchórzostwa (albo choroby), ale nie oznacza to, że przejście przez ulicę będzie aktem heroicznej odwagi, jest czynnością zupełnie zwyczajną dla zwyczajnych ludzi.

Jestem w stanie zrozumieć gdy ktoś nie lubi być pijany, albo nie lubi smaku jakiegoś alkoholu, ale nie jestem w stanie zrozumieć odrzucania alkoholu z jakichś dziwnych pobudek które nie mają żadnych podstaw i to nawet bez spróbowania, bo jak napije się wina do obiadu, to jeszcze mu się spodoba i zostanie zarzyganym menelem. To irracjonalne. Można używać alkoholu i się nie upijać, bo człowiek wymyślił taką ilość bardzo smacznych napojów z C2H5OH w różnym stężeniu, że nie wiem jak można to wszystko odrzucać. To jest bzdura po prostu.

A nie słuchasz nagrań disco polo, bo wiesz, że to niefajne, bo kiedyś spróbowałeś (tak czy inaczej), a nie z samej zasady, że kiedyś ktoś ci powiedział, że to chujowe i nie dotykasz.

zuy_pan

Zyx

zuy_pan

W jaki sposób z tego co powiedziałem wynika, że zabicie typa który później okaże się terrorystą jest szlachetne? Z moich wypowiedzi wynika, że szlachetna postawa to nie taka jaka nam się szlachetna wydaje, tylko taka która faktycznie ma wartość. Czyli np zajebanie losowego typa to nie jest żadna szlachetność, w ogóle raczej zabijania nie rozpatrywałbym w kategorii szlachetności, raczej zawsze jest złe, czasem tylko konieczne, ale zabijając złego typa nie postępujemy szlachetnie, tylko po prostu wykonujemy jakąś niezbędną obrzydliwość. Ty twierdzisz, że wystarczy przekonanie jakiegoś typa, że robi dobrze i słusznie, żeby postawę uznać za szlachetną, więc najbardziej fanatyczni naziści to z twojego punktu widzenia w chuj szlachetne typy i to nie jest redukcja do absurdu, tylko logiczna konsekwencja takiego założenia. Same intencje nie wystarczą do tego, żeby nazwać postawę szlachetną, ona musi być szlachetna, a nie tylko za szlachetną się podawać, tak jak tombak to nie jest szlachetny metal, nawet jak będziesz wierzył, że jest.

Zyx

nihil reich

Zyx

gharvelt

Kłopoty z Myszami

zuy_pan

Brak zaufania do niepijącego jest normalny, gdy wszyscy piją, a ktoś nie pije, to ten ktoś jest w stanie zrobić bardzo wiele z pijanymi, więc mu się trochę nie ufa, oczywiste, ma przewagę.

Jedzenie pieczywa czy nabiału nie niesie żadnego ryzyka. Alkohol pewne niesie, tak jak przechodzenie przez ulicę, dlatego bardzo prawdopodobne jest, że to właśnie to ryzyko jest tutaj problemem. Nie ma żadnego innego argumentu za całkowitą rezygnacją z alkoholu, absolutnie żadnego.

Niepróbowanie i odrzucanie produktów spożywczych bez poznania ich smaku uważam za irracjonalne, dziecinne (postawa 6 latka, który nigdy nie jadł, ale mówi, że nie lubi) i głupie, więc akurat nie bardzo mnie to przekonuje, że ktoś sobie może nigdy nie próbować serów pleśniowych czy owoców morza, bo sobie coś ubzdurał.

Co do hierarchii smaków, to widocznie nie piłeś dobrych, pewne smaki zresztą wymagają wyrobienia, tak jak np słuchanie jazzu wymaga pewnego wyrobienia, tak jest często z alkoholami, można nie słuchać wcale jazzu, może nam wydawać się chujowy i niewarty, ale przecież tak nie jest, tylko potrzeba umieć go słuchać i smakować.

Wątpię, żebyś raz przypadkiem słyszał i po tym stwierdził, że chujowe i nic niewarte, zresztą taki pogląd też jest niepoważny, wiemy że discopolo jest chujowe, bo w naszym kraju nie da się go ominąć w dawce znacznej, natomiast stwierdzenie, że cały jakiś nurt jest chujowy po pół piosenki usłyszanej przypadkiem to raczej głupota. Tytoń ma swój charakterystyczny zapach i nie da się go zbytnio zmienić, chociaż dobry tytoń pachnie lepiej od chujowego, może komuś nie pasować. Alkohol w zależności od tego w czym jest rozpuszcza w sobie miliony smaków i zapachów, no raczej porównanie zupełnie nie tej skali.

zuy_pan

Filas

można nie lubić serów pleśniowych za to, że śmierdzą, dla przykładu.

gharvelt

Że niby trzeźwy pijących może w jakiś sposób oszukać, zaszantażować, okraść czy coś w tym stylu? Jak ktoś jest nieuczciwy, to równie dobrze może to zrobić innym bez sytuacji spożywania przez nich alkoholu. A jeśli komuś nie ufam, to tym bardziej nie rozumiem, po co miałbym z nim wspólnie pić, co to za przyjemność?

Znajdą się pewnie i tacy, co twierdzą, że pieczywo (zwłaszcza białe!) jest bardziej niebezpieczne od alkoholu...

Czemu od razu zakładasz, że jak ktoś czegoś nigdy nie jadł, to nie lubi? Z pewnością jest wiele produktów, których nie jadłem, tylko nigdy nie twierdziłem, że ich nie lubię. Abstynent też ci nie powie, że nie lubi alkoholu, bo niby na takiej podstawie miałby coś takiego stwierdzić?

Odnoszę wrażenie, że cały czas powtarzam ten sam argument: otóż wychodzę z założenia, że każdy ma prawo do wolności w zakresie upodobań kulinarnych/spożywczych/używkowych, może jeść (albo nie), pić (albo nie) czy palić (albo nie) co mu się podoba, co lubi, na co ma ochotę, czy co go zainteresuje. Jeśli ktoś nie ma ochoty próbować tych czy innych substancji, niezależnie z jakiego powodu, to nie widzę żadnego uzasadnienia, żeby nim na podstawie własnego widzimisię ("pewnie się boi" etc.) gardzić, nie szanować jego decyzji. Ja nie mam problemu z tym, że inni spożywają czy zażywają produkty, których sam unikam, oczywiście dopóki nie próbują bezpośrednio mi wskutek ich używania szkodzić (np. chuchając dymem z papierosów prosto w twarz).

zuy_pan

To raczej podświadome przekonanie, że ktoś kto nie pije ze wszystkimi coś knuje, no sorry, ale tak to się już w kulturze ukuło, nie wyplenisz tego.

No to niech to udowodnią, bo alkohol źle i nadmiernie używany może prowadzić do bardzo srogiego uzależnienia, jest to ryzyko realne i oczywiste, jeżeli ktoś twierdzi, że chleb jest równie niebezpieczny to musi być czubem.

Małe dzieci też tak naprawdę nie nie lubią czegoś, tylko tak mówią. Czym innym jest nigdy nie próbować, bo się nie miało okazji, bo coś, a co innego totalnie odrzucać coś z irracjonalnych powodów.

Tak, każdy może jeść, pić i palić co chce, co nie oznacza, że dla mnie takie wybory nie mogą wydawać się głupie i bez sensu. Całkowite odrzucenie czegoś niepodparte jakimś logicznym argumentem np zdrowotnym (na zasadzie jakichś chorób niepozwalających na spożywanie czegoś), jest zupełnie bezsensownym samograniczeniem własnego poznania

gharvelt

Też sądzę, że nie wyplenię tego przesądu, co nie zmienia faktu, że uważam go - jak każdy przesąd - za głupi.

Podsumowując, przyjmujesz że wszelkie poznanie jest priorytetem i dlatego nie uznajesz w tym zakresie jakichkolwiek ograniczeń, natomiast ja twierdzę, za klasykiem, że w życiu nie chodzi tylko o to żeby żreć i żyć. Konsumpcja to tylko jeden z elementów funkcjonowania, używki to w ogóle kwestia marginalna (w końcu nie służą realizacji zapotrzebowania energetycznego organizmu) i wcale mnie to nie rusza, że iluś tam tysięcy czy milionów substancji nigdy w życiu nie spróbuję, niezależnie od powodów.