Kącik Bożego Słowa

Cizar

Rzeczywiście masy trzeba trzymać z daleka od polityki, demokracja na tym gruncie zawodzi, ale po raz kolejny w tym temacie zdam się na pomysł Hoppego (tak, tego szatańskiego, jakobińskiego pedolibertarianina), który polega przede wszystkim na znaczną decentralizację państwa, co pozwoliłoby mieszkańcom danego miasta decydować samemu o sobie. Oczywiście nie w sposób stricte demokratyczny a raczej quasi-wybiórczy.

Mianowicie każda wysokość jakiegoś lokalnego podatku (przede wszystkim od nieruchomości, bo chyba nie widzę innego) powinna być ustalana przez samych właścicieli tych nieruchomości i to w zależności od posiadanego przez nich kapitału. Tak samo jak broń Boże pracownicy sektora publicznego nie powinni mieć żadnego głosu w sprawie lokalnych danin, w końcu to oni sami są z nich opłacani (oczywiście nadal pole działania będzie ograniczone, bo jakieś centralne podatki nadal pewnie będą na tym etapie istnieć).

Cóż, może wydawać się to nieco nierealne, ale w miejscowościach, zwłaszcza małych, może rzeczywiście coś takiego dałoby się zrobić (oczywiście po wcześniejszej decentralizacji państwa), a sam ten czyn byłby stanem przejściowym pomiędzy państwową knagą, a anarchokapitalizmem.

Oczywiście wiadomo, że na razie pomysł ten jest niemożliwy i pracę trzeba zaczynać zupełnie od podstaw, jednakże po chociażby niewielkiej decentralizacji (liczę tutaj na KNP w parlamencie, w końcu mają wpisany w program regionalizm) rzeczywiście dałoby się wprowadzić pewne podwaliny pod akap, zwłaszcza w małych miastach, gdzie miejscowej ludności jest na tyle niewiele, że da się ich w większości przekonać do pomysłu samostanowienia o mieście przez samych jego mieszkańców.

Niepokonany Herakles

Vilverin

W XVIII - wiecznych Prusach ten model zdawał egzamin. Podobnie w Austrii złotego wieku, Danii, Szwecji, itd.

Problem ustrojowy RON nie polegał na tym że szlachta decydował o wysokości podatków. Problem polegał na tym że decydowała o tym i o wielu innych kwestiach o których decydowac nie powinna (wpieprzała się królowi nawet w takie mało znaczące kwestie jak nadawania indygenatu szlachcie obcej). De facto ostatnim królem z Bożej Łaski był Kazimierz Wielki. Na piastach skończyła się w Polsce czysta idea monarchiczna. Władza degenerowała się stopniowo, aby w połowie wieku XVI stac się republiką z koronowanym dożywotnim prezydentem. Pamiętajmy o tym, że już Jagiellonowie nie byli prawnie królami dziedzicznymi.

Niepokonany Herakles

Kika · Gość

Widzę,że tu sami humaniści na tym forum Smile

CzerstwySuchar

zuy_pan

No właśnie, a co to oznacza i jak poznać, że ten konkretny ziomex to jest król z bożej łaski?

Kika · Gość

A) Po tym, że kiedyś trafił go piorun
B) Bo tak mówi
C) Jest bardzo pobożny
D) Kiedyś ciężko chorował, zdarzył się cud i wyzdrowiał by być królem z bożej łaski

Proste.

kobaian

https://www.youtube.com/watch?v=eslbPa43XHc

Niepokonany Herakles

Proponowalbym ksiedza Oko, ale jest duchownym.

Kika · Gość

z bożej łaski Cool

Vilverin

Niepokonany Herakles

Vilverin

To mógłbym być ja. Tylko że jestem wyższy.

Johanan

Odnośnie nielicznej armii polskiej, nie wiem jak wyglądało to w wieku XVIII, kiedy to hańbą było mieszkać w Polsce albo, co gorsza, rządzić nią. Ale tutaj jest dobry artykuł o początku XVII w. [link widoczny dla zalogowanych] autorstwa dr Radosława Sikory. W skrócie, nie było tak źle, na zachodzie liczono każdego żołnierza, u nas tylko "rycerza", szlachcica, który miał przy tym 6 osobową nieraz czeladź. Bardzo ciężko oblicza się ilu żołnierzy służyło w polskiej armii, ale była ona zapewne wystawić i 100 000 ludzi w dobrych czasach. Smile

Niepokonany Herakles

Znam te artykuly Sikory i przyznam, ze co do tych liczb, to przecieralem oczy ze zdziwienia. Nie jestem historykiem ani zadnym specjalista, ale strasznie trudno mi uwierzyc w prawdziwosc tych informacji.

Johanan

Również nim nie jestem. Jednak pan Sikora pokazał argumenty, mam nadzieje nie zmanipulowane, który wydają się udowadniać Jego tezę.

1. Jak najbardziej tak. Gdy na przełomie lat 30. i 40. XVII w. trwały polsko – hiszpańskie negocjacje o zaciągu w Rzeczypospolitej armii i skierowaniu jej na front wojny trzydziestoletniej, strona polska poczuła się zobowiązana wyjaśnić Hiszpanom, że płacąc żołd na 13 000 żołnierzy polskich, dostaną do dyspozycji armię liczącą od 40 000 do 58 000 „osób zdolnych do walki”[10].
2.
„[...] hetman polny skupiwszy sie z wojskiem, ruszył się od Łucka jako na wojnę ku Lachowcom mimo Dubno, mając jazdy 20 000 a piechoty 10 000 różnej z cudzoziemcy, oprócz licznej[6] czeladzi i ochotnika, którego kładli na 40 abo i dalej tysięcy wszystkiego”[7] ( cytat kronikarza Joachima Jerlicza)

Pewnie jest w tekście więcej argumentów. Nazywanie RONu XVII wiecznego słabym państwem jest całkowici bezzasadne, prędzej skłaniałbym się do nazywania nieudacznikami królów polskich - Z II Wazy (początek wojen ze Szwecją, zmarnowanie unii pol-szw-lit) August II Moc(z)ny (Wojna Północna). Inni też popełniali błędy oczywiście.

Polska była przez kilkadziesiąt lat w XVIII wieku skutecznie zwyciężać Rosję i Turków, dwa wielkie mocarstwa. Potrafiła dobrze układać się z Austrią i Niemcami. Do tego zmagała się z parszywymi Mongołami. Poległa przez Szwecję... imperium, które po ciężkiej bardzo dla niego wojnie z Polską (wygraną przez Adolfa przez nieudolność Polaków w organizacji armii raczej chyba), pokonał potem Cesarstwo Rzymskie, pamiętajmy. Więc nie było tak źle. Co innego XVIII w. ...

Niepokonany Herakles

Nie mowilem ze RON byla slabym panstwem, tylko panstwem ktore zmarnowalo swoj ogromny potencjal.