Kącik Bożego Słowa

John Cipolina

Aras, a będziesz jeszcze coś pisał o muzyce? Czy nie chcesz z takimi bezbożnikami?

Aras

Oczywiście, że będę. Smile

Czekam na paczkę (11 płyt), i podzielę się wtedy moimi odczuciami co do płyt. A tymczasem.....

[Piłat] rzekł do nich: Przyprowadziliście do mnie tego człowieka jako podżegacza ludu, a tymczasem ja, przesłuchawszy go wobec was, nie znalazłem w tym człowieku żadnej z tych win, które mu przypisujecie. A Herod także nie; odesłał go bowiem z powrotem do nas. I oto nie popełnił On niczego, czym by na śmierć zasłużył.
Ewangelia Łukasza 23,14-15

Wielkie zdjęcie wypełniło pierwsze strony wielu gazet w dniu 18. 12. 2009 roku, ukazując ciemnoskórego mężczyznę z trzydniowym zarostem na twarzy. Na tym zdjęciu obejmował on dobrze wyglądającego, posiwiałego mężczyznę. Był to jego adwokat. Po 35 latach pobytu w amerykańskim więzieniu okazało się, że był niewinny. Specjalne badanie genów przyniosło nieoczekiwany rezultat i potwierdziło, że ten mężczyzna nie mógł być sprawcą napadu i gwałtu dokonanego p rzed wielu laty.

Do końca 2010 roku w USA ponad 260 skazańców zostało uniewinnionych na podstawie badań kodu DNA. Wielu z nich miało już za sobą długoletnie pozbawienie wolności, a 17 z nich było już nawet skazanych na karę śmierci. Lecz żaden z nich nie odsiedział tak długiej kary więzienia, jak James Bain. Zadziwiające było jednak dla wszystkich to, że uwolniony skazaniec nie miał żadnych pretensji ani roszczeń, a tylko powiedział: "Wszystko złożyłem w Boże ręce".

Ta sytuacja przywodzi nam na myśl Golgotę, gdzie dwa tysiące lat temu Pan Jezus Chrystus też niewinnie został przybity do krzyża i zabity. Rzymski namiestnik Piłat oraz Herod urzędujący w Galilei, nie znaleźli w Nim żadnej winy. A jednak On musiał umrzeć, ponieważ religijna żydowska elita i lud tego chcieli. Pan Jezus został niesprawiedliwie osądzony. To jest jednak tylko jeden z powodów Jego śmierci. Drugi jest taki, że Chrystus umarł z miłości do nas, aby nas ratować. Poświęcił się i pozwolił, aby to wszystko się stało. Dlatego możemy teraz przez wiarę w Niego otrzymać przebaczenie grzechów i win oraz mieć życie wieczne. Czyż nie jest On godzien, abyśmy i my Jemu zaufali i jak ten niewinny skazaniec wszystko złożyli w Jego ręce?

Kapitan Wołowe Serce

Filas

Czyli kolega po prostu się nudzi.

Aras

zuy_pan

Ja mam zajebiste owoce, pójdę do nieba?

Aras

Wielokrotnie i wieloma sposobami przemawiał Bóg dawnymi czasy do ojców przez proroków; ostatnio [ostatecznie], u kresu tych dni, przemówił do nas przez Syna.
List do Hebrajczyków 1,1.2

Kiedy ludzie rozmawiają ze sobą, wyrażają tym samym swój stosunek do siebie. Rola słów w porozumiewaniu się jest jak most łączący dwa przeciwległe brzegi rzeki. Gdy ludzie przestają ze sobą rozmawiać, zanikają też wzajemne relacje pomiędzy nimi. Słowa są środkiem, za pomocą którego możemy odsłaniać i wyrażać nasze wewnętrzne myśli i uczucia. Jednak nasze słowa mogą także działać fałszywie: ukrywać nasz prawdziwy charakter.

Żywy jedyny Bóg zawsze przemawiał do ludzkości, pokazując w ten sposób, kim jest i odsłaniając swe myśli. Jego zamiarem od początku było wejście w relacje ze swoim stworzeniem. I nawet chociaż grzech zniszczył właściwe stosunki z Nim, Bóg nigdy nie przestał przemawiać. W czasach Starego Testamentu Jego poselstwo było przekazywane w różny sposób przez proroków. Właśnie tak możemy rozumieć określenie: "dawne czasy", użyte w dzisiejszym wersecie. Ostatecznie jednak w osobie Jego Syna wszystko, co pragnął nam Bóg powiedzieć, stało się rzeczywistością.

Od narodzenia Jezusa Boży sposób przemawiania przyjął więc inną formę. W Nim Bóg sam stał się Człowiekiem, i to nie tylko dla Izraela, ale dla całego rodzaju ludzkiego. Osoba Pana Jezusa Chrystusa jest Bożym poselstwem dla ludzkości. On przyszedł jako doskonała, niczym nie zmącona manifestacja Bożych myśli i odkrył nam serce Ojca. W Nim, można by powiedzieć, Bóg zbudował most, aby przyprowadzić tą drogą wierzących do siebie. Relacja, która została zniszczona przez grzech, została w ten sposób przywrócona! Misja, dla wypełnienia której został posłany Boży Syn, jest najwyższym wyrazem Bożej miłości, ale jednocześnie jest Jego ostatecznym i ostatnim słowem miłosierdzia skierowanym do zgubionej ludzkości!

kobaian

Aras

Miasta Sodomę i Gomorę spalił do cna, i na zagładę skazał jako przykład dla tych, którzy by mieli wieść życie bezbożne. Umie Pan wywieść pobożnych z pokuszenia.
2. List Piotra 2,6.9

Pompeje były typowym prowincjonalnym, rzymskim miastem. Zawsze zatłoczone przez tłumy mieszkańców i obcokrajowców ulice tętniły życiem. Sklepy, warsztaty, tawerny i wielki targ, nie wspominając nawet wielkiego amfiteatru, sprawiały, że miasto było atrakcyjne. W roku wyborczym 79 wiele się działo, ale nowo wybrane władze sprawowały urząd bardzo krótko. 20 sierpnia spod ziemi dobiegło stłumione dudnienie. Był to początek wielkiego kataklizmu, z którego obecnie znane jest to miasto. 24 sierpnia wulkan Wezuwiusz, uśpiony od dawna, zaczął wyrzucać ogień i dym ze strasznym hukiem. W południe zrobiło sie ciemno i ciężkie kawałki skał i małe kamienie zaczęły staczać się w dół. Kwitnące dotąd miasto zniknęło szybko pod górą kamieni, błota i popiołu. Dlaczego Bóg pozwolił żeby to się stało? Nie potrafimy tego do końca wyjaśnić.

Ale Bóg nie pozostawił bez odpowiedzi pytania dotyczącego dwóch innych miast - Sodomy i Gomory. Dlaczego te dwa miasta zostały zmiecione? Zostały zniszczone ponieważ grzech ich mieszkańców przekroczył wszelkie granice i Bóg musiał ich za niego bezzwłocznie ukarać. Wydarzenie to jest dla nas poważnym ostrzeżeniem. Każdy, kto myśli, że może wieść życie bez Boga, powinien przemyśleć to jeszcze raz. Ale każdy kto uporządkował swoje życie przed Bogiem może liczyć na Niego i cokolwiek stanie się w czasie jego ziemskiego życia, jest bezpieczny na wieczność. Bóg troszczy się doskonale o tych, którzy są Jego własnością.

Kapitan Wołowe Serce

Rune of Torment

Ja całe życie czekam na okazję, żeby porozmawiać ze ślepym o kolorach, to musi być niezwykłe doświadczenie.

Ale zgadzam się generalnie, dlatego o wierze nie dyskutuję. Byłem młodszy to dyskutowałem ale nauczyłem się, że większość ludzi nie posiada w sobie żadnego pierwiastka przyjmowania do wiadomości, że mogą się mylić. Niekoniecznie w kwestiach religijnych, we wszystkich.

nihil reich

Kapitan Wołowe Serce

kobaian

Kapitan Wołowe Serce

Filas

Wiem chyba o co chodzi Kobaianowi - jak człowieka tak przez X lat maglują, to w końcu zaczyna faktycznie postrzegać to tak, jak mu mówio.

Kapitan Wołowe Serce

stary znajomy

Kapitan Wołowe Serce

Filas

Zaraz, ale to ja mam takie pytanie. ktoś jest chory, lekarze go uleczą, będzie gadanie 'że przez lekarza Bóg przekazywał swoją wolę'. Ktoś umrze, to będzie 'że to część bożego planu'.

Czy człowiek, który nie wierzy, nie zgadza się świadomie na fakt, że może po prostu nic nie znaczyć na tym świecie? Gdybym wierzył, to byłbym przekonany, że Bóg mojemu życiu albo będzie chciał nadać sens albo mu go nie nada, zamiast analizować sytuacje naukowo (niekoniecznie zamiast, ale przede wszystkim), toteż szukać przyczyn, mógłbym po prostu zrzucić to na 'boski plan' i łatwiej przejść z tym do porządku dziennego. Albo mogłoby mnie to zmusić to jeszcze gorliwszej wiary w to, że jak będę wypełniał co mi Bóg dał, to na pewno będę miał lepiej - kiedyś, tam, jak umrę. Faktycznie, to wymaga czystej WIARY w fakt, że potem coś z tego będzie, ale czy to nie zwykła ludzka chciwość? Odrzucę wszystko, co złe teraz, a potem będę robił, co mi się zachce.

Nie wiem czy teraz nie popełnię kategorycznej gafy, ale szczerze to mało mnie to interesuje. Wiara katolicka (i tylko o takiej będę się teraz wypowiadał) z jakiegoś śmiesznego powodu wydaje mi się WYGODNA. Dla kogo WYGODNA? W czasach średniowiecznych dla władcy. Szczególnie przez chłopów to było widać. Chodzili, modlili się, dostawali gotowy przekaz - żeby nie musieli zaprzątać sobie głowy myśleniem, więc mogli pracować i niczego nie kwestionować, bo można było im powiedzieć - tak to będzie, bo tak ci Bóg nadał, a oni przecież nie wiedzieli o relatywizmie i subiektywnej opinii ( Wink

), więc nawet się nad tym nie zastanawiali. Upraszczam pewne rzeczy, poza tym nie klei się to do końca z współczesną sytuacją - a przynajmniej wolę myśleć, że nie ma czegoś w stylu wymuszania na człowieku konkretnego spojrzenia (mimo, ze istnieje, ale mniejsza) - ale z jakiegoś powodu tworzyło zgraną całość w okresie średniowiecznym. Chyba, że mam za małą podporę historyczną do takiego twierdzenia, w takim razie niech ktoś mnie zgasi.

TO NIE JEST POST NA ZASADZIE "OBUDŹCIE SIĘ, OWCOLUDZIE", tylko moje przemyślenia, takie luźne, co to kiedyś mi do głowy wpadły.