Smutki życia codziennego

Rune of Torment · Wysłany: Sob 15:37, 31 Marzec 2012 Temat postu:

A teraz się zastanówcie czy to użycie mapy jest tak czarno-białe że jest ona cały czas albo w ogóle?

Należy uczyć korzystania z mapy, to oczywiste. Ale wiedza wyniesiona z zajęć geografii czasami jest potrzebna gdy mapy pod ręką nie ma i dupa. Ktoś Cię spyta gdzie jest Myanmar a Ty nie masz mapy i co? Nie wiesz. Sprawdziany z znajomości mapy to jedno ale każdy sprawdzian z geografii z mapą? Absurd. Może od razu z google maps i wikipedią.

Twisted Nerve · Wysłany: Sob 15:52, 31 Marzec 2012 Temat postu:

Rune of Torment · Wysłany: Sob 16:26, 31 Marzec 2012 Temat postu:

Z Chemią się zgodzę, bo tam 90% informacji jest bezużytecznych. Ale geografia to dość życiowy temat.

che · Wysłany: Sob 16:49, 31 Marzec 2012 Temat postu:

Czytanie z mapy ciężko nazwać analitycznym myśleniem jeśli mówimy o podstawowych informacjach, typu położenie państw, miast, itd. Uważam, że przynajmniej podstawy każdy powinien mieć w głowie, a bardziej szczegółowe informacje dotyczące map tematycznych typu studium spadków, mapy glebowo-rolnicze, mapy dotyczące demografii, itd. już oczywiście należy umieć czytać (choć to żadna filozofia skoro jest legenda) i zgodzę się, że posiadanie ich treści w głowie nie jest potrzebne przeciętnemu człowiekowi.
A ta podstawowa wiedza jest potrzebna choćby dlatego, że często by zrozumieć kontekst rozmowy trzeba potrafić umiejscowić dane państwo, miasto, itd. na mapie bez użycia mapy.

Enough · Wysłany: Sob 17:00, 31 Marzec 2012 Temat postu:

Jarczyslaw · Wysłany: Sob 17:00, 31 Marzec 2012 Temat postu:

Rune of Torment · Wysłany: Sob 17:09, 31 Marzec 2012 Temat postu:

Dlatego napisałem 90%. Jest tam coś zawsze ciekawego i wartościowego ale liczenie mas atomowych rtęci i takich tam to już nie jest potrzebne. A z takich obliczeń głównie się składał materiał gdy ja go przerabiałem Wink

I wiem, że należy być człowiekiem renesansu. Staram się to realizować, mozżna na przykład łączyć gemoetrię wykreślną z treningiem cięć jeśli się ma odpowiednią do tego powierzchnie a przy tym recytować fragmenty Becketta. Oczywiście z King Crimson w tle, do którego akompaniujemy na kotle, który obsługujemy lewą nogą.

Jarczyslaw · Wysłany: Sob 17:45, 31 Marzec 2012 Temat postu:

Twisted Nerve · Wysłany: Sob 17:59, 31 Marzec 2012 Temat postu:

che · Wysłany: Sob 18:08, 31 Marzec 2012 Temat postu:

Rune of Torment

Jest geografia. Znaczy w podstawówce to chyba jest przyroda, taka zbiorcza, nie? Ale chodzi o poziom.

W sumie nie dziwi mnie to, poziom w szkole spada z roku na rok. Ciekawe co zmieni ta nowa podstawa programowa, która niby ma promować dyskusję i wyciąganie własnych wniosków zamiast wkuwania na pamięć co wchodzi do podstawówek od jesieni. Niby dobre to, ale rusza też program pilotażowy cyfryzacji szkoły i boje się, że już teraz nie będzie tak, że uczniowie robią sobie przerwę od komputera na czas szkoły. Teraz zostanie już tylko łóżko i jedzenie....

zuy_pan

W sumie to żeby wiedzieć gdzie jest Francja i jaka jest stolica co większych państw europejskich (i niektórych mniejszych) to nie potrzebowałem szkoły, problem tylko miałem że jak się w wieku 6-7 lat bawiłem encyklopedią to pochodziła ona z roku 1979 co trochę przekłamywało mi obraz europy, mimo że wiedziałem że ZSRR już nie ma, Czechosłowacja to dwa państwa, a Niemcy są jedne, ale co leży w azjatyckiej części byłego ZSRR to było mi trudno powiedzieć.

Rune of Torment

Ja też lubiłem się bawić z mapą jak byłem mały. Ale nie każdy lubi. Ciężko to sobie nam, ludziom oświeconym ( Wink

), wyobrazić ale są ludzie, którzy półwysep apeniński ze skandynawskim mylą i Koreę Południową z Tasmanią. A stolice? Idź pan w chuj.

suckinsyn

no jak byłem mały to atlas zawsze był czytany, pamiętam też miałem taką książkę (jeszcze prlowską po ojcu), w której opisane były różne wynalazki. Zawsze lubiłem te dwie książki czytać, bo jakoś tak w wieku 5 lat już się nauczyłem.

a co do wpadek przy mapie to kiedyś dziewczyna z mojej klasy szukała Polski na filipinach. Co prawda to było w (chyba) 1 gimnazjum ale pamiętam to jak dziś. Masakra..

che

Oglądanie map to była moja pasja. Mogłem pół dnia w ten sposób spędzić. Pamiętam, że się bawiłem na przykład w "organizowanie" wypraw jachtem (planowałem trasę, przystanie, zwiedzanie, koszty, itd. Very Happy

nie wiem po co, ale sprawiało mi to frajdę). W podstawówce znałem mapy na poziomie nauczyciela geografii i sam się tego nauczyłem. Chyba dlatego poszedłem później na geodezję i kartografię...
No dobra, ale zboczyliśmy nieco z tematu przewodniego. O smutkach miało być. Więc- kac.

edit: Jeszcze mi się przypomniało- W LICEUM koleżanka nie potrafiła pokazać na mapie Antarktydy Shocked

suckinsyn

wczoraj chciałem ściągnąć to kac wawa, zobaczyć dlaczego taka porażka, już podjarany wypakowywuje rara, a tam... 2 godzinne porno.

Rune of Torment

Bo to film nastawiony na wyruchanie widza.

Ja dzisiaj sobie wieczorem, jeśli znajdę czas, obejrzę Machibuse. A teraz koniec pieprzenia, wracam do open office'a i nakurwiam tłumaczenie...

W ogóle to w kwestii smutków: mam niby przerwę świąteczną a roboty na nią tyle, że nawet nie poczuję różnicy między świętami a dniami pracującymi. Mam kuźwa streścić książkę o post-moderniźmie, zrobić słownik prawniczo-biznesowy, skończyć wreszcie tę książkę o kinie i jeszcze napisać kilkanaście stron wstępu do jakiejś pieprzonej analizy techniczno-literackiej i nawet nie wiem o czym.