Album roku 1970

Kapitan Wołowe Serce

Ornette Coleman - The Art of the Improvisers

Czy Ornette mógłby nagrać słabą pytę? Wink

Jak na Colemana jest to dosyć łagodna muzyka, ale na pawdę kapitalna. Oj, chyba przemebluje mi się wstępna trzydziestka!

Pawliq88

A dwie płyty Grateful Dead z 1970? Rewolucji nie ma ale je lubię. Myślę, że warto je znać.

Kapitan Wołowe Serce

Moim zdaniem są dosyć nudne. To zupełnie nie jest to jazzujące DG c jeszcze rok wcześniej.

rakkenroll

O co biega z tym debiutem Egg? Na RYMie widzę, że wszyscy oceniają go całkiem nieźle, a dziś go słuchałem i masakra to jakaś, brzmiało to tylko trochę lepiej niż Emerson, Lake i Palmer, w sensie brzmienie bylo równie kiczowate, ale muza była nieco mniej pretensjonalna. Tak się pytam tylko, co w tym słyszycie konkretnego, bo ja tej płyty wcale a wcale nie czaję, i nawet nie mam ochoty, by słuchać jej milion razy, co by za którymś razem stwierdzić, że jest ok.

Kapitan Wołowe Serce

Nie brzmi wcale jak ELP, w sensie, że akurat brzmienie jest tam totalnie inne. Poza tym jest to fajny, klasyczny prog z ciekawymi, licznymi elementami jazzowymi i generalnie całkiem rozsądnymi wycieczkami w stronę muzyki klasycznej, przy czym jest na płycie kilka bardzo kiepskich momentów (tratowanie Bacha), dlatego daleki jestem od piania nad nią z zachwytu.

A słuchać jej milion razy nie warto bo to najsłabsza płyta Egg. Jak posłuchasz kolejnych (w 71 będzie Polite Force, który jest genialnym albumem, chociaż trzeba się porządnie w to wsłuchać) to potem sobie wrócisz do debiutu, bo to co by nie mówić naprawdę dobra rzecz, i pewnie inaczej go odbierzesz.

zuy_pan

Transition Coletrane'a- generalnie spoko album, tylko zarówno na tle płyt z końca żywota Johna, jak i na tle rocznika wypada średnio, nawet w porównaniu z płytami Coltrane'a z pierwszej połowy lat 60' (którą chyba w gruncie rzeczy Transition jest, bo z tego co widzę nagrana w 1965) też nie wypada jakoś rewelacyjnie, prawdopodobnie nie zmieści się w 30, bo poniżej pewnego poziomu John nie schodził, ale wydaję mi się, że tym razem nie bez powodu wydano ten album dopiero po jego śmierci.

Filas

Kapitan Wołowe Serce

Mi tam Egg w ogóle się nie kojarzy z Arzachelem. Tu jest prog z dużą ilością jazzu i klasyką, tam była psychodela odwołująca się do bluesa, plus jakieś wycieczki w kierunku muzyki kościelnej. Zupełnie jest to inne według mnie.

Filas

Nie wiem, mi się z jakiegoś powodu to kojarzy z jednym z utworów z Arzachela.

Kapitan Wołowe Serce

Albert Mangelsdorff - Never Let It End

Exclamation

Miejscami brzmi prawie jak Astigmatic, albo jak Stańko z najlepszych lat.

Mangelsdorffa znałem dotąd z płyty nagranej wespół z Pastoriusem i Mouzonem Alfonsem, świetnej zresztą, więc postanowiłem posłuchać teraz solowej płyty jego i wrażenia moje są wspaniałe. Doskonały, europejski jazz, czasami bardziej free, czasami prawie że cool, na bardzo wysokim poziomie, przy tym dosyć przystępny i niezbyt radykalny. Nie wiem czy to nie jest póki co największe moje odkrycie tego rocznika.

EDIT: Poza tym, o czym nie wiedziałem, każdy na tym forum słyszał już Mangelsdorffa, bo grał na Eternal Rhythm Dona Wisienki.

Baroque Jazz Trio - Baroque Jazz Trio

Avant jazz / rock psychodeliczny na modłę hinduską, grany na smykach i klawesynie. Urocza ciekawostka, żwycem wyjęta z roku 1967 Wink

kobaian

Egg to po prostu zespół sceny Canterbury. Gdy gra lekkie utwory, jak na debiucie, brzmią one podobnie do lżejszych przestawicieli tej sceny, typu Caravan. Ma charakterystyczne "pastelowe" brzmienie i lekko jazzujące tempo wyczuwalne nawet w najprostszych kompozycjach. Nijak się ma do dość typowego, choć bardzo dobrego przedstawiciela rocka psychodelicznego - Arzachela - który w sumie stosuje przecież patenty obecne w muzyce innych przedstawicieli gatunku, jak Music Emporium, Cream, the USA, P.H. Lovecraft czy wczesny Pink Floyd.
Kościelne brzmienia organów na debiucie Egg nijak również się mają do brzmienia syntezatorów Emersona, styl gry również nie ma z tym nic wspólnego.

zuy_pan

Ta fuga i inne granie "muzyki poważnej" jest żałosne, pewnie jest to ulubiony element tej płyty typowego Janusza proga (na tyle obeznanego, by znać Egg, ale dziś to już dosyć znany w światku band), idealnie wpisuje się w to co Janusze lubią. Płyta jest po prostu cholernie nierówna, jest tam trochę fajnych rzeczy, ale w całości fragmenty które po prostu ma się ochotę przewinąć, ale nie robi się tego tylko dlatego, że nie wie się o ile, jednak trochę podkopują jej pozycję, ostatecznie będzie u mnie gdzieś daleko. Na dwóch następnych płytach Egg tego nie ma, co tylko powiększa stopień rozczarowania debiutem.

nihil reich

A mi debiut się nawet spodobał, takie 6.5-7/10. Przerabianie Bacha rzeczywiście niezbyt ciekawe, ale album ma sporo dobrych momentów przywodzących na myśl The Polite Force, w porównaniu tych albumów widać, jaką ewolucję przeszedł zespół - rozwinęli i pogłębili swoje dobre pomysły, a to co ciulowe odrzucili. Dlatego całkiem przyjemnie mi się tego słucha.

Filas

Pawliq88

Kapitan Wołowe Serce

zuy_pan

Na razie za najchujowszą płytę rocznika uznaję The Guess Who- American Women, jakieś pop-bluesowanie gorsze niż na płytach Claptona z czasów gdy leżał zarzygany po tym jak się nakurwił koką po czubek chuja, może warto i było tego posłuchać dla punktu odniesienia, bo to był chyba bardzo popularny album i pewnie takich kapel było wtedy mrowie i tak wyglądał typowy blues rock, przez co łatwiej docenić ten solidny, ale kurde, tak to słabe, że nie dałem rady dosłuchać do końca, naprawdę można sobie ten album darować jak ktoś nie lubi, nie wiem... Późnego Aerosmith czy czegoś w tym stylu, bo to takie granie jest.

Pawliq88

che

Tak sobie myślę i proponuję żeby w najbliższym czasie w ogóle nic nikt nie proponował, tylko niech każdy sobie szuka i słucha "na własną rękę". Jest zresztą z czego wybierać (lista wstępna chociażby). Unikniemy w ten sposób nadmiaru wiadomości, których pewnie w tym roczniku będzie jeszcze więcej niż w poprzednim. Jak każdy przez powiedzmy 2 miesiące zaznajomi się jako tako z częścią materiału, będzie można w jakichś zbiorczych postach wrzucać więcej propozycji (a i będą one bardziej wiarygodne, po przesłuchaniu większej ilości płyt). W innym wypadku zapanuje chaos, tak myślę.