Album roku 1972

Lady Vengeance · Wysłany: Sob 18:25, 12 Marzec 2016 Temat postu:

Wakacji? O, to jest masa czasu. Myślałam że w maju.

Kapitan Wołowe Serce · Wysłany: Sob 18:43, 12 Marzec 2016 Temat postu:

Lady Vengeance · Wysłany: Sob 20:09, 12 Marzec 2016 Temat postu:

Chętnie wysłałabym swoją listę w ostatnim dniu Smile

Ale chyba będę się trzymać swojego harmonogramu słuchania i niestety wyślę jako jedna z pierwszych Smile

Na pewno będą tam takie rzeczy jakich nie będzie u innych Razz

Ale w sumie OK, będę miała czas w spokoju ponadrabiać jakieś nowości, muzykę klasyczną itp. przed 1973.

gharvelt · Wysłany: Sob 20:50, 12 Marzec 2016 Temat postu:

Lady Vengeance · Wysłany: Śro 00:15, 16 Marzec 2016 Temat postu:

Reich pewnie zalicza się do muzyki klasycznej bardziej niż Cherry z Pendereckim, a szkoda, polecam "Drumming"

Kapitan Wołowe Serce · Wysłany: Pon 11:22, 28 Marzec 2016 Temat postu:

To co, SPRĘŻACIE ZADY?

Ja mam już listę gotową od dawna. Przypuszczam, że są jeszcze dwie / trzy osoby w podobnej sytuacji. Reszcie proponuję wziąć się do dzieła, bo okej, możemy zrobić finał nawet w grudniu, ale myślę, że powinniśmy celować w maj (początek / środek / koniec - zobaczymy!) tak, żeby w tym roku zdążyć jeszcze z 1973.

Kapitan Wołowe Serce · Wysłany: Śro 18:35, 30 Marzec 2016 Temat postu:

ZBIERAM JUŻ LISTY

Lady Vengeance · Wysłany: Czw 20:58, 31 Marzec 2016 Temat postu:

Na razie mam 37 płyt na które chcę głosować. Kilka z poza listy (nie znam jeszcze ich losu, czy je sobie dam czy nie). Tego Reicha sobie pewnie podaruję, bo to chyba mimo wszystko muzyka klasyczna (nie wiem... chyba tak) natomiast Penderecki z Cherrym to dla mnie jazz i będę głosować adekwatnie.

A szkoda że nie ma tu więcej fanów soulu, ten Leon Thomas - na wiosenne piątkowe wieczory do drinków - na pewno warto.

Kapitan Wołowe Serce

Lady Vengeance

Kapitan Wołowe Serce

Dostałem już pierwszą listę.

zuy_pan

romanzkrainydeszczowców

W tym roczniku jest 2-3 wykonawców skazanych na podium (przynajmniej u mnie), potem wielka przepaść. Oprócz podium w sumie trochę się napociłem z tą 30tką.

gharvelt

Ja mam zupełnie odwrotnie, bardzo mocny rocznik i najchętniej do "30" wepchnąłbym z 50 płyt. Ostatnio trochę dosłuchałem, głównie jazzów i fusion, kierując się m.in. rekomendacjami z pierwszej i trzeciej strony tego tematu. Muszę przyznać, że niektóre z nich bardzo udane, jak ktoś nie słuchał to dołączam się do poleceń London Jazz Composers' Orchestra, Heikki Sarmanto Big Band, Fela Kuti oraz Airto. Catherine Ribeiro + Alpes też dostanie ode mnie jakieś symboliczne punkty, tylko przez te roszady muszę wyrzucać za burtę już tak dobre rzeczy jak Coleman, Khan czy Santana. Przypuszczam, że '72 i '73 to najbardziej obfite w udane płyty roczniki.

Lady Vengeance

Dużo rzeczy jest fajnych ale bardziej się jarałam tymi z 1971. Na tyle że zrobiłam top30 praktycznie z jazzu i awangardy. W tym roku tego nie będzie.

Aczkolwiek było i w sumie dalej jest dla mnie dużo naprawdę fajnych do słuchania płyt.

Kapitan Wołowe Serce

Razem z własną mam w tej chwili 3 listy.

romanzkrainydeszczowców

71 był bardziej problematyczny z dobraniem 30tki. Więcej jazzów było ciekawszych. 73 też zapowiada się ciekawie.

b-side

Wołowy mnie zaprosił, to w sumie też podeślę listę. Przejrzę z chęcią polecane tu rzeczy (taka dla mnie największa radocha z zabawy, nie tam kto wygra, a kto jak bardzo przegrał i jak bardzo się reszta nie zna na muzyce Very Happy

).

I najpierw jeszcze garść rekomendacji ode mnie, których nie widziałem wcześniej. Nie wiem, czy wszystkie nadają się na absoluty top, ale na pewno są to rzeczy, które warto przesłuchać:

Thirsty Moon - Thirsty Moon
Fajne, jazzujące krauciszcze. Dużo chropowatych dźwięków, kapitalnie transowe "Big City", tylko długa suitka trochę zawodzi, bo zamiast brzydkich rzeczy chcieli ładną progresję zrobić.

Grant Green - Live at the Lighthouse
Bez owijania - jedna z najlepszych płyt koncertowych w historii jazzu (taka z epoki). Co prawda wszystko bardziej utrzymane w rytmach rhythm'n'bluesa niż klasycznego jazzu, ale to wszystko grzeje nieziemsko dobrze. 12-15-minutowe kawałki, które mogłby się nie kończyć

Barry Miles - Scatbird
Fajne, wczesne fusion. Bez napinki, dużo zabawy i przepuszczanej przez efekty elektroniki.

Funkadelic - America Eats Its Young
Dwupłytowy kolos z funkującym psycho heavy rockiem.

Gary Bartz NTU Troop – Juju Street Songs
Płyta Bartza z pierwszej połowy lat 70 to niezły kosmos. Genialne jazzy, mocno spiritual-jazzowy sos, trochę soulu i funku. I jeszcze takie nieuchwytne coś fajnego.

The Human Arts Ensemble – Whisper Of Dharma
Coś dla fanów fryt. Bliźniacza do Art Ensemble of Chicago kapela. Totalnie bezkompromisowe jamy free, na stronie A po cichu, na stronie B hałasy.

Ian Carr – Belladonna
Że tego nikt nie dodał? Chyba jedna z najlepszych jazz-rockowych płyt z UK. Wszystko tu jest strasznie fajnie poukładane, są i niekonczące się jamy na saksach i trąbkach, i chropowate elektryczne piana, i dziki Allan Holdsworth i jeszcze jakieś fajne rzeczy.

Art Blakey And The Jazz Messengers* – Child's Dance
Kolejna porcja sensowengo jazzu, 3/4 płyty to są ciary, ciary i ciary. Tytułowe "Child's Dance" znane z "Light as a Feather" RTF, tutaj w rozbuchanej, big-bandowo plemiennej wersji.

John Klemmer – Waterfalls
Warte przesłuchania imo, płyta raczej delikatna, ale jest kilka takich coltrane'owskich momentów, duuużo Rhodesa i fajne elektroniczne patenty na saksofon. Warte przesłuchania jest też Constant Throb z tego samego rocznika.

McCoy Tyner – Extensions
Jest Sahara, ale głupio pominąć tę płytkę z Alicją, Shorterem, Bartzem i Elvinem Jonesem. Chyba bardziej ją od Sahary lubię

Pure Food And Drug Act – Choice Cuts
Rozbrykany, brudny blues-jazz-rock z Sugarcanem Harrisem na skrzypeczkach i wokalu, co już jest chyba wystarczającą rekomendacją Smile

. "Eleneor Rigby" w ich wykonaniu niszczy mózg.

Roy Ayers Ubiquity – Live At The Montreux Jazz Festival
Uwielbiam gościa, chociaż niestety za mało czasu spędził na tłuczeniu takich ostrych, jazzowych płyt. Ta jest majstersztykiem. Głównie na funkowym grubie, ale stricte jazzowo, bez wokali, dużo fajnych solówek, a cover "In A Silent Way" (a w zasadzie to "It's About That Time", częsty błąd) też niszczy mózg.

The Crusaders – Crusaders 1
W kategorii wyluzowanego, soulowego jazzu to numer jeden. Długie, sycące, mięsiste.

Dom Um Romao - Dom Um Romao
Kawałe dobrego, nowoczesnego jazzu i latynoskiej muzyki, trochę w stronę "Free" Moreiry

Charlie Mariano - Mirror
Też bardzo fajny, oryginalny jazz-rock z wczesnych dla gatunku lat. Nie ma chyba słabego kawałka.

Harold Land - Damisi
Kapitalny mainstream jazzu z fajnymi momentami free.

gharvelt