Album roku 1974

Kapitan Wołowe Serce

Na sam koniec zostawiłem rocki i jazzrocki:

Area - Caution Radiation Area

Kolejne po AMF płyty Arei pokazują jak szybko się ten zespół radykalizował. Tutaj chodź brzmienie jest jak najbardziej avant-progowe to muzycznie posuwamy się coraz bardziej w stronę free jazzu a nawet EAI. Bardzo ciekawy, bardzo dobry, bardzo mocny album.

Camel - Mirage

Chyba najlepsza płyta Camel. Ma wiele rewelacyjnych momentów, słabych nie posiadając prawie wcale. Klasyka prog rocka.

Can - Soon Over Babaluma

ostatni z potężnych albumów Puszki. Już nie wybitny, ale nadal bardzo dobry.

Egg - The Civil Surface

Nie jest to płyta tak wspaniała jak The Polite Force, ale też jest na naprawdę wysokim poziomie i bardzo ją wszytskim polecam.

Eno - Here Come the Warm Jets

Klasyka enowego glam rocka. Przyjemna, całkiem melodyjna muzyka, pełna, jak to u Briana Eno, naprawdę ciekawych pomysłów aranżacyjnych, brzmieniowych i różnych innych.

Genesis - The Lamb Lies Down on Broadway

W sumie wiadomo. Pierwsza strona to świetny prog - jedna z najlepszych rzeczy z progowego mainstreamu - druga to w większości straszne nudziarstwo.

Gentle Giant - The Power and the Glory

Ten Giant jest dość nierówny i trochę, jak na nich zbyt zwyczajny, ale to nadal fajna muzyka jest.

Gong - You

Kto nie słyszał ten tromba!

Guru Guru - Dance of the Flames

Zajebista podróbka debiutu Mahavishnu Orchestra Wink

Serio, to świetna płyta jest, koniecznie posłuchajcie!

Peter Hammill - The Silent Corner and the Empty Stage

Chociaż nigdy nie zdarza mi się tej płyty słuchać uważam, że jest za co ją docenić i jest po co porządnie jej przesłuchać. To chyba najważniejszy dodatek do twórczości VDGG...

Hatfield and the North - Hatfield and the North

Absolutny kanon Sceny Canterbury. Wokal dość gejowy, ale płyta i tak wspaniała!

Hawkwind - Hall of the Mountain Grill

Klasyka rocka kosmicznego. Bardzo to jest ładne. Chociaż, jak to u Hawkwinda bardzo zwyczajne, proszę się nie spodziewać niczego, poza prostym graniem do przodu.

Jazz Q - Symbiosis

Pepikowy jazz-rock był świetny, Jazz Q było świetne i ten album też jest świetny. Nie ma tu zupełnie nic, co mogłoby Was zaskoczyć, ale słucha się tego doskonale.

King Crimson - Starless and Bible Black

Jak dla mnie najlepsza płyta King Crimson.

King Crimson - Red

Jak dla mnie najgorsza płyta klasycznego King Crimson zaraz po Posejdonie. Czyli i tak świetna Wink

Kraan - Andy Nogger

Kapitany jazz-rock, prawie tak dobry, ajk ich poprzednia płyta. W sumie są tacy, którzy uważają, że to, nie Wintrup, jest najlepsza płyta Kraan!

Magma - Köhntarkösz

Najlepsza studyjna płyta Magmy?

Missus Beastly - Missus Beastly

Znakomity kraut-jazz-rock. Świetne jazzowanie, zapamiętywane melodie, superowe brzmienie. Koniecznie trzeba usłyszeć!

Samla Mammas Manna - Klossa knapitatet

Album nie jest w moim odczuciu aż tak dobry jak dwa poprzednie, niemniej to nadal kapitalny avant-prog i absolutnie warto go znać.

Santana - Lotus

Zdecydowanie najlepsze co Santana w życiu nagrał. Potężny, koncertowy album, na którym każdy kawałek jest dwa razy bardziej jazzowy niż w wersji studyjnej. Jeżeli dotąd nie rozumieliście dlaczego Miles Davis tak bardzo cenił Santanę, to Lotus pozwoli Wam to pojąć. Nie można nie znać!

Christian Vander - Tristan et Iseult

Znane także jako Magma - Ẁurdah Ïtah, czyli absolutna klasyka chyba dla każdego, kto siedzi na naszym forum...

Robert Wyatt - Rock Bottom

Arcydzieło. Jedna z najpiękniejszych, najbardziej onirycznych płyt, jakie słyszałem.

Yes - Relayer

Świetna płyta, choć miejscami goście grają o siedmiu zbójach Wink

Neil Young - On the Beach

Druga najlepsza jego płyta. W dodatku bardzo przystępna. Jeżeli ktoś ie załapie utworu tytułowego z tej płyty to nie ma dla niego ratunku - niech idzie słuchać napinaczy z RPI Razz

Zappa / Mothers - Roxy & Elsewhere

Klasyczna koncertówka Zappy. Dość awangardowa, jak zwykle pełna niepotrzebnych wygłupów, ale w sumie bardzo dobra. I bardzo znana, więc warto posłuchać.

zuy_pan

Kapitan Wołowe Serce

Parol

Dla mnie ważną (i prawdopodobnie mocno punktującą) płytą jest Apostrophe Zappy. Nie mam odczucia, że obcuję z dziełem wybitnym. To po prostu zbiór bardzo dobrych, chwytliwych (acz nie prostackich, co oczywiste!) piosenek z fantastycznym "Cosmik Debris" na czele, który jest jednym z moich ulubionych kawałków Franka w ogóle.

Kapitan Wołowe Serce

Wszystko inne, co też bardzo lubię i polecam i pewnie nawet na coś z tego zagłosuję, ale polecam raczej do posłuchania, bo może się spodobać, ale jako kandydata na listę to już niekoniecznie, chociaż nie mówię, że nie:

Part Jeden

Arti & Mestieri - Tilt (Immagini per un orecchio)

Włoski jazz-rock, który polega na tym, że zespół podrabia Mahavishnu Orchestra - naprawdę fajnie! - a wokalista śpiewa - naprawdę niefajnie! - , czyli w sumie spoko rzecz, chociaż jak ktoś gardzi progiem bo prog to podludź to mu nie rekomenduję tego.

Robbie Basho - Zarthus

Chyba najmocniej hindustańska płyta tego gościa, jaką słyszałem. Bardzo dobrze się słucha. Jeżeli ktoś lubi amerykańskich prymitywów będzie kontent!

Franco Battiato - "Clic"

Bardzo ciekawa nieberlińska elektronika. Zabawy taśmą, ale w dość łagodnym, nieco progowym wydaniu. Interesująca, całkiem ładna muzyka.

Stanley Clarke - Stanley Clarke

Najlepsza płyta Murzyna Staszka. Porządny, basowy funk, dokładnie taki, jak trzeba.

Deep Purple - Stormbringer

Jedna z tych naprawdę rigczowych płyt Purpuratów. Bardzo kowbojskie granie, w które trzeba się wsłuchać, żeby zauważyć kolejne jego warstwy, ale jak się już je zauważy, to się podobają. Wiecie, to się odbiera tak, jak różnych Grejtfuli Dedów, Neilów Youngów, czy Townesów Van Zandtów, czyli z takim europocentrycznym podejściem "aaa, Panie, a kiedy bendom momęty?!1", nie ma po co do tego podchodzić w ogóle.

Focus - Hamburger Concerto

No, mimo wszystko to naprawdę dobry prog. Piosenka o katedrze w Sztrasburgu jest kapitalna. Prawie tak gitowa jak sama katedra - byłem, widziałem, jest naprawdę okejka.

Egberto Gismonti - Academia de Danças

Fajna latynoska muzyka z brzmieniem dojrzałego fusion. Niby nic nadzwyczajnego, ale świetne to jest.

Herbie Hancock - Thrust

Jak ktoś bardzo lubi funk i syntezatory będzie w siódmym niebie. Ja i to i to lubię w miarę dosyć, więc mi się po prostu podoba.

Harmonia - Musik von Harmonia

Dość ważny album dla krautrocka, więc myślę, że wypada go posłuchać. Nie jest genialny, ani niż tych rzeczy, ale i tak jest dobry, więc poznawanie go nie jest przykrym obowiązkiem. Obowiązkiem tak, przykrym nie.

Heldon - Électronique Guerilla

Heldonowie mocarne płyty będą nagrywali kilka lat później, ale Elektroniczna Partyzantka trzyma naprawdę sensowny poziom i przyjemnie jest jej posłuchać.

Jasper van't Hof - Eye Ball

Klasyka europejskiego, podziemnego fusion, którego nikt nie zna. Dobra płyta, lubię bardzo.

Freddie Hubbard / Stanley Turrentine - In Concert Volume One

Świetne fusion. Nie wiem jak będzie z ocenianiem tego, bo to jest w sumie połowa koncertu, który w 75 wyszedł w całości, więc o ocenianiu nie myślę, ale z słuchaniem tego jest zajebiście!

Bobbi Humphrey - Blacks and Blues

Znakomity, bardzo stylowy fusion-funk. Jeżeli ktoś lubi dobre podkłady do starych pornoli może brać ten album w ciemno.

Wojciech Karolak - Easy!

Dobry jazz-funk. Nie wybija się ponad inne dobre jazz-funki z rocznika, ale dobre, polskie płyty zawsze warto znać.

Kapitan Wołowe Serce

Wszystko inne, co też bardzo lubię i polecam i pewnie nawet na coś z tego zagłosuję, ale polecam raczej do posłuchania, bo może się spodobać, ale jako kandydata na listę to już niekoniecznie, chociaż nie mówię, że nie:

Part Dwa

Lonnie Liston Smith & The Cosmic Echoes - Cosmic Funk

Tytuł mówi wszystko. Jak dla mnie jest to zbyt pretensjonalne, żeby słuchać często, ale jak słucham nieczęsto to mi się podoba.

Mahavishnu Orchestra - Apocalypse

To zdecydowanie gorszy album niż poprzedni i sporo gorszy niż kolejny, ale to nadal Mahavishnu Orchestra i to w dosyć dobrej formie.

Charlie Mariano - Reflections

Dobre, klasyczne fusion, takie w kierunku jazzu, nie innych rzeczy.

Pat Martino - Consciousness

Pat jak to Pat - stylowe bieganie palcami po gryfie. Bardzo lubię, choć nic dla niego nowego tutaj nie ma.

Neil Merryweather - Space Rangers

Płyta sprawia wrażenie, jakby autor robił sobie jaka z konwencji kosmicznego rocka. Jaja zabawne, rock naprawdę przyjemny.

New Trolls - Tempi dispari

Literalne zrzynanie z Soft Machine, w dodatku nagrywane chyba na dyktafon. Świetnie się słucha, ale nowatorskie to to nie jest...

Nucleus - Under the Sun

Chwilowy powrót do formy... no może nie z pierwszych trzech albumów, ale miejscami prawie że.

Shuggie Otis - Inspiration Information

Ziom od Zappy, co grał swoje soule. Bardzo miły album, chyba jeszcze lepszy od poprzedniego Freedom Flight.

Perigeo - Genealogia

Kapitalne fusion. Oczywiste, totalnie przewidywalne, ale świetne!

Terje Rypdal - Whenever I Seem to Be Far Away

Album nie tak dobry, jak What Comes After, o którym pisałem w pierwszych poleceniach, ale i tak na tyle dobry, żeby zwrócić na niego uwagę.

Pharoah Sanders - Elevation

W simie ładnie grają, tylko, że przed wejściem do studia poucinali im jaja... Za lekko, za miękko, za spokojnie! Ogólnie naprawdę dobrze, w porównaniu z wcześniejszymi płytami Faraona niezbyt satysfakcjonująco.

Satin Whale - Desert Places

Trochę jak Colosseum, tylko, że inaczej. Bardzo dobra płyta.

SBB - SBB

Raz superowo, raz nudno i pretensjonalnie. Ale te superowe rzeczy jednak tutaj są!

Sparks - Kimono My House

Glam rock grany przez awangardowców. Najsłynniejsza płyta Sparksów i chyba najbardziej przystępna. Jeżeli ktoś lubi glamowego Eno, albo Roxy musi musi tego posłuchać!

Sweet Smoke - Live

Bardzo biorące zespołowe jamowanie w kierunku jazzowym. Nawet są gdzieś wplecione cytaty z Karmy Sandersa. Naprawdę spox.

Ya Ho Wa 13 - I'm Gonna Take You Home

Psychodeliczny rock eksperymentalny. Bardzo dobry, chociaż niespecjalnie odkrywczy.

Frank Zappa - Apostrophe (')

Dobre piosenki z zappowymi, jazz-rockowymi aranżacjami. Warto.

gharvelt

Jak nie wygra "Get Up With It" albo "Rock Bottom", czy w ostateczności Gongowe "You" (choć na to ostatnie liczyłbym najmniej, uwzględniając wyniki poprzedniego plebiscytu), to będzie wstyd, żenada, kompromitacja, hańba, frajerstwo.

Kapitan Wołowe Serce

gharvelt

A Stańko tak, bardzo dobry, ode mnie najpewniej też kilkanaście punktów złapie. Tylko że pisałem o albumach, po których spodziewałbym się, że zostaną docenione przez wszystkich uczestników, a co do "Twet" to już takich przypuszczeń nie mam. Choć może się mylę? W końcu to nie jest żaden "Machine Gun".

Kapitan Wołowe Serce

Skoro Purple Sun zajął czwarte miejsce to mam nadzieję, że TWET, który jest jeszcze lepszy i występuje w nieco słabszym roczniku ma realne szanse na podium.

A tak serio to sądzę, że wygra Get Up With It przed Magmą. Trzeci będzie albo właśnie Stańko, albo Wyatt. Dalej spodziewam się Starless and Bible Black i Big Fun. Czarnym koniem ma szansę być Kunstkopfindianer, bo to wybitny album, w dodatku mocno w klimatach tego forum. Gong pewnie zamknie dziesiątkę bo to album, który każdemu podoba się bardzo, ale raczej nikt nie da mu 30 punktów...

Parol

che

No, właśnie nie rozumiem po co Kapitanie piszesz takie typy. Część osób może się nimi mocno sugerować...

Kapitan Wołowe Serce

Nie sądzę, żeby ktokolwiek musiał się tym sugerować. Zresztą to wcale nie są typy mich marzeń, tylko typy tego, czego się po nas wszystkich spodziewam.

Lady Vengeance

kobaian

zuy_pan

nihil reich