Album roku 1977

Filas

HAHA CHARADE YOU ARE

W sumie Floydzi bez pompy to serio jest zjawisko mocne. Ej, ale co tu robia te nowofalowe syntezatory Shocked

Kurwa, ta płyta brzmi bardziej jak berlińska trylogia Bowiego. Cztery lata od poprzedniego odsłuchu to chyba jednak kupa czasu.

Byle nie na top 1, bo wszystkie inne miejsca są moim zdaniem uzasadnione.

Co ciekawe nasz ulubiony podpierdalacz Stiwen Łilsyn jako Jeżozwierzowy Cwel podpierdolił pomysł na "Dogs" i zrobił na tym "Time Flies" na The Incident.

Kłopoty z Myszami

Kapitan Wołowe Serce

Nie jazzy:

Blake, Tim - Crystal Machine

Gongowa elektronika, ładna wielce.

Bowie, David - "Heroes"
Bowie, David - Low

Wiadomo.

Brian Eno - Before and After Science

Zerowa część Trylogii Berlińskiej Wink

Greaves, John / Blegvad, Peter / Herman, Lisa - Kew. Rhone.

Avant-prog. Jak dla mnie trochę wtórny i jakiś taki nie do końca ale to kultowa płyta i koniecznie trzeba znać.

Kraftwerk - Trans Europa Express

Najbardziej nastrojowa płyta Kraftwerk. I moim zdaniem pierwsza z tych naprawdę zajebistych.

Lard Free - III

Droga tej kapeli od avant-proga, przez jazz ku elektronice dobiega tutaj końca i zespół gra elektronikę. Superową, sprawdźcie!

Pink Floyd - Animals

Wiadomo.

Pop, Iggy - The Idiot

Trylogia Berlińska numer 2 i pół Smile

Popol Vuh - Herz aus Glas

Jedna z najlepszych płyt Wuja Popóla, to znaczy, nie aż taka, jak te największe, ale też lepsza od tych tylko dobrych.

Richard Hell & The Voidoids - Blank Generation

To już prawie, że no wave! Ścisła czołówka tegorocznych punków!

Rush - A Farewell to Kings

Dla mnie od tej płyty zaczyna się Rush.

Schulze, Klaus - Mirage

Najlepszy jego album. Piękna, klasyczna elektronika. Czołówka gatunku Exclamation

Suicide - Suicide

The Doors dekadę później Wink

Jakby miały w tym roku nie wygrać jazzy chciałbym żeby wygrało to. Albo Television.

Talking Heads - Talking Heads: 77

Bardzo dobra płyta, chociaż uważam, że później grali lepiej.

Tangerine Dream - Encore

Słychać, że to już późne Mandaryny, ale nadal w formie, więc płyta bardzo fajna, momentami wręcz rewelacyjna.

Television - Marquee Moon

The Stranglers - Stranglers IV (Rattus Norvegicus)

To w sumie też trochę takie The Doors dekadę później, tylko, że raczej takie melodyjne Doors, nie to psychopatyczne, jak w Suicide.

Wire - Pink Flag

Art punkowy klasyg!!!!!

Yes - Going for the One

Ostatni tak dobry ich album. Jak się nie ma awersji to proga to trzeba znać.

gharvelt

Wkrótce uzupełnię listę o wszystkie brakujące a wymienione w ostatnich dnia pozycje.

Filas

Kapitan Wołowe Serce

zuy_pan

Devadip

Jako że od tego rocznika pojawiają się Gadające Głowy, to chciałbym zwrócić uwagę na świetne downmixy 5.1 do stereo zrobione przez jakiegoś typka-amatora. Muzyka nabrała dużo większej klarowności i o ile już kiedyś sobie myślałem, że poziom realizacji płyt Talking Heads nie nadążał za poziomem samej muzyki (Remain in Light zwłaszcza, bo te pierwsze trzy kawałki są bardzo złożone, a to co mam na edycji CD właściwie zlewa te wszystkie ścieżki ze sobą), tak te downmixy w pełni mnie satysfakcjonują i polecam się zapoznać. Można usłyszeć sporo rzeczy, których normalnie nie było słychać.

https://www.youtube.com/watch?v=GHVBaF0HopQ

Filas

gery

Stephan Micus - Implosions

To jest mocne, szczegolnie ten 20 minutowy kawalek jest genialny, reszta plyty tez niezla, ale nie umywa sie do tego dlugiego numeru

Peter Hammill - Over

Placzliwy, osobisty Hammill, calkiem fajny, dawno tego nie sluchalem, ale jak ktos lubi VDGG to polecam

Devadip

Filas

Myślę, że w pierwszej kolejności sprawdzę remaster z 2006 roku, 'klarownością' takich miksów łatwo jest się zachłysnąć, ale to jest taki chwilowy efekt.

b-side

Stanton Davis' Ghetto-Mysticism - Brighter Days

To jest zajebiście ciekawa płyta, bo maksymalnie nietypowa. Space jazz-funk. Zero przebojów, głównie solóweczki, ale wszystko ma taki elektryczno-astralny klimat. Jakby w klasyczny spiritual jazz wpleść groove, podłączone pod trąb gitary, trąbki, syntezatory.

Charles Mingus ‎– Three Or Four Shades Of Blues

To jest taki typowy późny Mingus, czyli big-bandowe napierdalania na najwyższych poziomach. Tylko nie big-band taki klasyczny, tylko że jest kupa gości. No i taki smaczek dla nurtu fusionowców, że jest dużo gitarek, a za nimi Coryell, Catherine i ten Scofield. Cygański duet tych dwóch pierwszych w kolejnym coverze "Goodbye Pork Pie Hat" to dobroć

Bennie Maupin ‎– Slow Traffic To The Right

Lubie ten album. To są cały czas takie spady po Mwandishi, co prawda w tej wersji przepuszczone przez doświadczenia ery fusion i jazz-funku, ale w całej rytmiczności tej płyty cały czas się tli sporo takiej oniryczności i resztek kosmosu. Dobrze to facet robi.

Hermeto Pascoal ‎– Slaves Mass

No to jest dobrze pogrzana muzyka. Taka najbardziej "światowa" płyta Hermeto. Latynoski jazz w swojej najmniej konwencjonalnej wersji. Groove spotyka się z avantem. Brazylijska Magma(?) w bardziej dadaistyczno-plemiennej wersji.

Yuji Imamura & Air - Air

Jedna z najlepszych ever prób wejścia w buty elektrycznego Milesa. Ekipa z Japonii robi to o tyle dobrze, że dodaje dużo japońszczyzny w cały ten kuresko ciężki groove. No i nie w sumie nie przeginają z niczym, proporcje każdej części dwóch 20-minutowych kawałków są fajnie rozłożone.

Filas

b-side

Nie, to jednak trochę inne rejony. Ewentualnie do "Lanquidity" najbliżej, ale wciąż tu więcej rytmu i jazzu, mniej free.
Jest na Spotify także ten.

Devadip

@gharvelt

Jak będziesz uzupełniał listę wstępną, pamiętaj żeby wywalić Blackouts, żeby nie było później jak z Niemenem Wink

Edit: Dopiero zauważyłem, że w poprzednim roczniku zapomniałem o Archimedes Badkar Sad

Filas

Na Gateway 2 głosujemy teraz, tak? Z wszystkich znaków na niebie, ziemi i książeczek ECM-u wynika, że to 1978, a nie wiem, czy jest sens robić burdel, bo w 1978 to raczej ta płyta się nie odnajdzie.

Mam nadzieję, że reszta trzyma podobny poziom co utwór otwierający.

gharvelt

Wywaliłem Ashrę, "Gateway 2" do przedyskutowania. Poza tym dodałem wszystkie propozycje oprócz:
1) John Stevens/Allan Holdsworth/Jeff Young/Barry Guy/Ron Mathewson ‎- Re Touch; w źródłach innych niż discogs album uchodzi za wydany w 1983
2) Arsenal - Jazz-Rock Ensamble; j.w. tylko 1979
3) "Namyslovski" - album wyszedł w 1978, natomiast w 1977 ukazał się "Zbigniew Namysłowski", zatem ten dodałem

Dużo tego było więc jakbym coś przeoczył to dajcie znać. Tak samo jakby przypadkiem na liście znalazł się jakiś album z rocznika innego niż 1977.

Suicide dzała mi na nerwy pod względem wokalu, dla mnie jest nie do zniesienia. Instrumentalnie OK, choć mnie jakoś nie zachwyca. Czy to aż taka dziwność? A ten Jarrett dostał punkty przede wszystkim za "Solara March", mój nr 1 w całym ECM (no, może jeszcze obok "No Motion Picture" Webera). Nie żałuję niczego Cool

Dodałem punki. Zdaję sobie sprawę z istotności ich roli w popkulturze, po prostu zakładam, że to nie jest obszar, który w naszym gronie znalazłby wielkie uznanie w takich plebiscytach. Podobnie jak smooth jazz czy tzw. tradycyjny pop. Niecałe 15 lat temu pewnie sam bym na Clash zagłosował Smile

więc to nawet nie jest awersja. Najzwyczajniej wyrosłem już ze słuchania takiej muzyki, podobnie jak inni wyrośli z Najtłiszów tudzież innych Manowarów.

Filas

Tak, w kręgu muzyki alternatywnej dziwne, że Suicide nie żre jak powinien.