Deep Purple - "In Rock" (1970)

Kapitan Wołowe Serce

1. "Speed King" – 5:49
2. "Bloodsucker" – 4:10
3. "Child in Time" – 10:14
4. "Flight of the Rat" – 7:51
5. "Into the Fire" – 3:28
6. "Living Wreck" – 4:27
7. "Hard Lovin' Man" – 7:11

W ostatnich latach bardzo często słyszy się pewne idiotyczne hasło - "zostawmy przeszłość, patrzmy w przyszłość". Ten głupawy slogan jest powtarzany najczęściej w kontekście nierozliczania komunistycznych zbrodniarzy (bo to ludzie starzy i schorowani), jednakże jest wprowadzany w życie również w odniesieniu do muzyki. Fuck Black Sabbath, fuck Pink Floyd, fuck Sex Pistols. Cała armia młodocianych klasykojebców otumanionych Musem (dziwnie przypominającym zwykłe gówno) i Strachami na Lachy atakuje ze wszystkich stron! Tymczasem rewolucja muzyczna rozpoczęta przez bluesmanów w drugiej połowie XIX wieku dobiega końca. Dzisiejsi "giganci" są poślednimi spadkobiercami dawnych geniuszy. Cała ta historia przypomina mi nieco Tolkienowską mitologię. Na naszych oczach ostatni Elfowie szykują się do odpłynięcia za morze. Jendymi z tych, którzy są już na statku i tylko ich cień pada na Śródziemie jest grupa Deep Purple. Nie mam ochoty rozwodzić się nad ich bananowymi dokonaniami. Wolę spojrzeć w przeszłość i zapomnieć na chwilę o ponurych czasach zmierzchu, w których przyszło nam wszystkim żyć.

W roku 1970 Deep Purple wydało dość zaskakujący album. Bez Roda Evansa, za to z jakimś Ianem Gillanem, zamiast hippisowskiego art LSD rocka słychać łomot gitarowych riffów, wściekłe klawiszowe pasaże i krzyk nowego wokalisty. Ta zaskakująca płyta na trwałe wyryła napis "Deep Purple" w Skale (in Rock), ale również w umysłach wszystkich następnych pokoleń melomanów. Nie wiem jak ktoś kto nie lubi tej płyty może uważać się za fana muzyki rockowej. To tak jakby facet nie lubił widoku Angeliny Jolie nago. To jakaś anomalia jest, to się powinno leczyć! Purple w Skale to 7 arcydzieł rocka, dzieło które dało zespołowi nieśmiertelność, a muzykę nie tyle pchnęło do przodu, ale wystrzeliło ja z armaty! Już wejście do Speed Kinga - hałas - klasyczny temat na klawiszach - porządne przypieprzenie łopatą ze Skały - rzuca na kolana, potem następuje dalsze ogłuszanie, które nie pozwala się z nich podnieść aż do końca albumu! Ta płyta jest szybsza niż Slayer, głośniejsza niż wybuch atomowy, a przy tym wyrafinowana i finezyjna. Nie wiem czego więcej można chcieć od ciężkiego rocka. Kto nie zna tej płyty Anathema Sit!

Takich płyt właściwie się nie ocenia, ale niech będzie : 10/10

Rune of Torment

Anapheazaton

Hardfan75

Kapitan Wołowe Serce

Anapheazaton

Też posłucham, na moje Angelina jest jedną z najbardziej zmysłowych aktorek ever Smile

Co do In Rock, to mi się jawi jako ich najlepszy album. Pozniej już nie nagrali tak równej płyty, od początku do końca wspanialej. Mnie rpzynajmniej żaden pozniejszy album tak nie oprwał. Oczywiście bardzo lubię niektóre albumy, ten jednak to jest ich największe dzieło.

Hardfan75

Kapitan Wołowe Serce

Black Rider

eddie · Wysłany: Śro 19:26, 17 Marzec 2010 Temat postu:

10/10 Krok milowy w rozwoju hard rocka, jedna z trzech moich ukochany płyt purpli

lochinvar

Generalnie pierwsze plyty maja w sobie to cos ... Moze nie sa do konca dopracowane, ale maja ten zywiol, ta energie, radosc grania.

Co prawda nie jest to pierwsza plyta Purpli, nawet nie pierwsza z Gillanem i Gloverem (patrz Concerto ...), ale pierwsza w tym skladzie studyjna.

W zasadzie mozna ja porownywac tylko z ich Machine Head i Perfect Strangers, jednakze Machine Head jest za bardzo dopracowana i troche brak tej spontanicznosci, a Perfect Strangers mimo, ze swietnie sie jej slucha, to nagrana zostala o jakies 10 lat za poźno.

10/10

Rune of Torment

Kapitan Wołowe Serce

Też uważam że o Fireball nie można zapominać. O Come Taste The Band zresztą też. natomiast o Perfect Strangers zapomniałbym z wielką chęcią, ale niestety o czymś tak odrażającym zapomnieć się nie da Sad

lochinvar

Bardzo dobrze, ze sa rozne glosy bo jakby ich nie bylo, nie byloby dyskusji Smile

Moim zdaniem, z pominieciem kwestii zwiazanych z rozwojem techniki, ale pod wzgledem kompozycyjnym, muzycznym takie Perfect Strangers winno byc nagrane o ile nie zamiast Who Do We Think We Are, to po nim, ale z wiadomych przyczyn nie zostalo.

To, ze przyrownalem In Rock do Machine Head i Perfect Strangers nie oznacza, ze nie doceniam innych plyt Purpli. Przyrownalem pod wzgledem ciezkosci grania, jednorodnosci stylistycznej poszczegolnych utworów.

Trudno bowiem pod tym wzgledem porownac In Rock z Fireball. Ok sa na Fireball takie dynamity jak tytulowy czy Demon's Eye. Ale co tam robi taki np. Anyone's Daughter? Ta plyta jest ciekawa i sam ja lubie czasami posluchac. Jednakze tam czuc dopalacze. No No No, The Mule, Fools bardzo ciekawe kompozycje, ale ... czy to juz hard rock czy bardziej prog albo art rock? No One Came z kolei moze i prekursorski, ale jakos ten wokal Gillana dziwnie zmiksowany i calosc tez mnie nie przekonuje. Na In Rock tez jest kompozycja jak Child In Time, ktora do konca nie pasuje do albumu, ale jeden rodzynek, a poza tym to solo Blackmora ...

Nie bede tematu rozwijal na temat Purpli w temacie o In Rock Smile

Niepokonany Herakles

Jesli chodzi o In Rock to polecam ta recenzje

[link widoczny dla zalogowanych](recenzja)

Kapitan Wołowe Serce

Aramis d'Herblay · Gość

Na PS jest czasem bonusowy Son of Alerik taki isntrumental to o synu kola z którym sie można pojedynkować i ona daje 10 złotych a potem dajesz mu miecz i też sie z nim nawalasz i masz za to kase i to spox instrumental jest znaczy chujowy ale w stylu Vaia i innych i ratuje to płyte

lochinvar

No gusta i gusciki Smile

Ja osobiscie wole jako calosc Perfect Strangers niz Burn (za duzo tam nijakich kawalkow)

Dla mnie Perfect Strangers to takie Machine Head lat 80. Nie sugeruje sie tu zadna opinie, lecz moim gustem.

Smile

kobaian

Nam się "Perfect Strangers" zachwycać kazano. Znalazłem tam bodajże dwa znośne utwory - tytułowy i jeszcze jakiś jeden. Resztę sklasyfikowałbym najchętniej jako heavy-plastik. To smutne, że tak zasłużona grupa zdecydowała się wydać podobne barachło, ale jeszcze dziwniejsze jest to, że wielu (a nawet chyba zdecydowana większość) fanów uważa ten album za udany. Czy te dwa utwory mają go niby ratować?

Metal_Hammer