Can

Kapitan Wołowe Serce

Widzę, że nasze forum się rozwija i z tematów zbiorczych wyławiane są zespoły rockowym szarakom nieznane - a przecież legendarne, zasłużone i często lepsze od tych najsłynniejszych! Postanowiłem zatem powołać do życia temat o Can.

Jeden z najlepszych zespołów w dziejach progresu, absolutnie wizjonerski, niezwykle jak na rockowe standardy profesjonalny, zarówno pod względem instrumentalnym jak i kompozytorskim. Do muzyki Puszki trzeba dojrzeć, na pewno ktoś dla kogo studyjne King Crimson jest trudne do pojęcia nie znajdzie w niej wiele radości. No, ale, jak już napisałem forum robi się coraz bardziej ekskluzywne, więc możemy chyba traktować tutaj Can jako kanon.

Skład i dyskografię jebnę z Wiki:

Skład

Irmin Schmidt – instrumenty klawiszowe, śpiew
Rebop Kwaku Baah – perkusja
Holger Czukay – gitara basowa, śpiew
Rosko Gee – gitara basowa
Michael Karoli – gitara, skrzypce
Malcolm Mooney – śpiew
Damo Suzuki – gitara, śpiew
Jaki Liebezeit – perkusja

Dyskografia

1968 Delay (póxniej wyszedł ten album. To znaczy nagrali go rzeczywiście w 68, al został wydany jakoś w latach 80tych dopiero)
1969 Monster Movie
1970 Soundtracks
1971 Tago Mago
1972 Ege Bamyasi
1973 Future Days
1974 Soon Over Babaluma
1975 Landed
1976 Flow Motion
1977 Saw Delight
1978 Out of Reach
1979 Can
1989 Rite Time
1997 Radio Waves
2003 Can & Out of

Widzę, że ta dyskografia jest średnio kompletna, ale niech będzie.

No więc niniejszym uważam wątek za założony. Jak ktoś będzie chciał pogadać o Puszkach to zapraszam.

kobaian

Mnie szczególnie zaintrygowały Tago Mago, Ege Bamyasi oraz Future Days. Wcześniejsze dokonania robiły mniejsze wrażenie, a późniejszych w większości nie znam.

Oprócz muzyki niezapomniane wrażenie sprawia okładka Okraszotów

.

Can to muzyka znakomita, ale nie dla każdego i nie na każdą okazję. Ze względu na narkotyczno-hipnotyczny klimat trzeba mieć na to fazę. Ale z drugiej strony nie jest to rzępolenie ćpunów, tylko naprawdę wykwintne muzyczne danie.

Kapitan Wołowe Serce

Ja zatrzymałem się zaledwie rok później od Ciebie bo w 74 na - fenomenalnym! - albumie Soon Over Babaluma. Na tej płycie Puszki znalazły się dość blisko fusion, co zdecydowanie wyszło im na dobre. Późniejszych płyt nieco się obawiam, ale z całą pewnością nadejdzie w końcu moment, kiedy się do nich dobiorę.

A moje ulubione płyty (w kolejności na dzień dzisiejszy. Możliwe, że za kilka miesięcy będzie to wyglądało nieco inaczej) to: Tago Mago, Ege Bamyasi, Soon Over Babaluma i troszeczkę w tyle za tą trójką Future Days.

thon022

Przesłuchałem na razie tylko Ege Bamyasi . Ale czemu tu straszycie, że dojrzeć trzeba i nie dla każdego Smile

- przecież to rozkołysana, czasem swingująca muzyka, nieomal taneczna - w najlepszym znaczeniu. Może zakończenie "Soup" jest trochę "pierdząco męczące" Laughing

Ale dodaje tylko kolorytu. Całość jest melodyjna i rytmiczna, często transowa, a bardzo starannie zrealizowana, na zasadzie "lepiej trochę mniej niż za dużo" . Wspaniała sekcja rytmiczna Exclamation

Jestem pod wielkim wrażeniem i zabieram się za pozostałe albumy (a tu Polish jazz niedokończony i jeszcze miałem przesłuchać symfonie Brucknera Confused

). Weźcie wyluzujcie z tymi tematami Wink

Kapitan Wołowe Serce

thon022

a, no to zabieram sie za Tago Mago w takim razie. Choć jak widzę, ta sama sekcja rytmiczna, więc nie padam duchem Wink

kobaian

Ona jest nie dla każdego w tym sensie, że łatwo się przy tym zwyczajnie wyłączyć. Tam nie ma żadnych fajerwerków. Tago Mago jest dość ćpuńskie, co odzwierciedla okładka.

Carpetcrawler

Tago mago - pierwsza płyta weszła bez problemu. Super muzyka. Na drugiej jednak zaczyna już się robić "dziwnie", ale myślę, że z czasem się przyzwyczaję. Ale takiego czegoś dawno nie słyszałem ;d ;d

Panowie muszę powiedzieć, że Tago Mago i Future Days chyba najlepsze. Za to najtrudniejszy, przekornie, wg mnie jest Ege Bamyasi. Jakoś nie urzekł mnie specjalnie. Soon Over Babaluma przyzwoity bardzo Wink

gery

Słyszałem do tej pory Tago Mago i Ege Bamyasi. Obydwie płyty rewelacyjne, ale Tago Mago zrobiło na mnie większe wrażenie

John Cipolina

Kiedyś uwielbiałem "Monster Movie" dla mnie to naprawdę dobry album. Chodzi tu głównie o transowo obsesyjne "Yoo Doo Right". Znam też "Tago Mago", ale nie zrobiło na mnie wtedy jakiegoś wrażenia. Ot taka wydziwiana muza, ale wasze zachwyty są zachęcające, więc planuję kolejne podejście do ich twórczości z Damo Suzuki.

Kapitan Wołowe Serce

No to podejdź. W sumie wystarczy, żebyś na dobry początek zaprzyjaźnił się z Tago Mago i Ege Bamyasi, później już samo pójdzie Smile

kobaian

"Ege Bamyasi" jest chyba prostsze w odbiorze, a jest to równie wysoki poziom co "Tago Mago", więc polecam zacząć od tej płyty.

rakkenroll

Hmmm... Can.
Usłyszałem o nich przypadkiem, gdy dowiedziałem się że ich perkusista grał gościnnie na skaninąd niezłej płycie Depeche Mode "Ultra".
Jakoś tak kilka miesięcy temu, w drodze do szkoły słuchałem Tago Mago. Mega muza, słuchanie takich ćpuńskich eksperymentów o 5 nad ranem, gdy chodniki jeszcze zarzygane i gdy ja taki niewyspany, dało spoko efekt.
Najbardziej spoko był kawałek Augm, bo jak go słuchałem to sobie wyobrażałem wieśniaków walczących z potworem niszczącym ich plony, heh, troche to śmieszne.

che

Kapitan Bomba

Funkowy bas na ich albumach to mistrzostwo świata.

VitaminC

Kopę lat, brodacze Very Happy

Co myślicie o albumie The Lost Tapes? Wprawdzie słuchanie dopiero przede mną, ale jestem ciekawa opinii.

che

Twisted Nerve

Jak wychodził album to pojedyncze utwory wyskakiwały mi na tablicy na fejsbogu. Czasami coś tam liznęłam i odtworzyłam. Nie wydaje mi się by cały album zachwycił mnie tak jak Ege Bamyasi, Tago Mago czy Future Days.

che

Widzę, że to kawałki z najlepszego ich okresu, które nie znalazły się na albumach... także właśnie kradnę, bo warto się z tym zapoznać.

Kapitan Wołowe Serce