Canterbury Sound

gery

nieszczerze wole NH

Kapitan Wołowe Serce

NH jest mimo wszystko dosyć pretensjonalne. Tam są jakieś okropne melodyjki jak z Drużyny A, wprawdzie spox zagrane, ale to nadal są te okropne melodyjki. W H&tN jest za to gejowy wokal, ale jakoś mniej mi to przeszkadza, choć nie powiem, że ani trochę nie.

Kraken

Scena Canterbury nie należy do moich ulubionych nurtów muzyki rockowej, aczkolwiek tworzyły ją dwie grupy, które uwielbiam. Po pierwsze Spirogyra. Był to zespół grający progresywnego folk-rocka z elementami psychodelii. Ich muzyka miała ciekawe, bogate brzmienie, z ważną rolą skrzypiec i świetnie uzupełniającymi się wokalami męskim i żeńskim (rewelacyjna Barbara Gaskin). Muzyka tego zespołu dostarcza przeżyć artystycznych najwyższego rzędu. Kto jeszcze nie zna to warto by poznał ich albumy! Smile

Po drugie Caravan - zespół grający rock progresywny z wyraźnymi elementami folka i jazzu. Świetna muza zabierająca słuchacza w najdalsze rejony ludzkiej wyobraźni. Ich suity "Nine Feet Underground" po prostu nic nie jest w stanie przewyższyć!
Z pozostałych wykonawców Sceny Canterbury lubię Egg (tylko pierwszy album), jako tako - Gong, Steve'a Hillage'a i jego Khan. Ciekawa jest też grupa Delivery. Natomiast Soft Machine kompletnie mi nie przypasował. Ich muzyka jest za bardzo jazzowa jak dla mnie. Próbowałem też ugryźć muzykę innych zespołów z tego nurtu, ale jak dla mnie jest zbyt trudna w odbiorze, nieprzystępna...

Kapitan Wołowe Serce

Spirogyra i Delivery to jak dla mnie dwie absolutnie najnudniejsze grupy z Canterbury Wink

Kiedyś Caravan nudził mnie tak samo jak one, ale z czasem ich polubiłem, chociaż jest to chyba najmniej ambitny przedstawiciel Sceny...

Kraken

Twój komentarz jest najlepszym przykładem na to jak różny może być odbiór tej samej muzyki. Nazywasz Caravan zespołem najmniej ambitnym ze sceny Canterbury, a jak dla mnie właśnie ich muzyka jest odpowiednio chwytliwa i przystępna, że słucham jej z dużą przyjemnością. Inni wykonawcy być może byli ambitniejsi, ale co z tego skoro poprzez przeładowanie swojej muzyki technicznymi popisami ginęły w tym wszystkim emocje, klimat, a te są przecież w muzyce najważniejsze. Jak dla mnie w muzyce nie liczą się popisy techniczne i ambitnie skonstruowane utwory, ale piękno, emocje itp., co nie znaczy że nie lubię ambitnej muzy…
Spirogyra to dla Ciebie muzyka nudna, a dla mnie to muzyka piękna, wyrafinowana, a przy tym chwytliwa, przystępna, poruszająca do głębi. Na pewno nie jest to muza dla ludzi niecierpliwych.
Podsumowując – co człowiek to inne spojrzenie. I to jest OK. Nudno by było gdyby wszyscy mieli to samo zdanie Smile

Kapitan Wołowe Serce

Popisy techniczne to masz u Dream Theater. U zespołów Canterburiańskich chodziło po prostu o to, żeby grać coś ciekawszego niż piosenki pop z solówką na klawiszach. Zresztą nawet te najbardziej ambitne projekty z tego grona typu debiut Wyatta, czy 3-5 Soft Maszyny i tak są wyszukane raczej jak na standardy rocka, bo w skali muzyki w ogóle są po prostu nie prymitywne i nie amatorskie (chociaż...). Jak poszukujesz muzyki na poziomie, ale jednak prostej i rozrywkowej no to generalnie Canterbury, poza kilkoma wyjątkami jest niewłaściwym adresem.

Kraken

Ja jako słuchacz lubię zarówno prostsze piosenki rockowe opierające się na konstrukcji (intro + zwrotka + refren + zwrotka + most + refren + outro) jak i ambitniejsze granie (rock progresywny, rock psychodeliczny itp.). W tym drugim przypadku, jak już wspominałem musi to być muzyka przystępna, komunikatywna (za taką uważam np. progresywny Genesis, Pink Floyd czy klasyczne King Crimson z lat 70-tych). Przede wszystkim musi to być muzyka, która wewnętrznie mnie poruszy, a nie będzie wyłącznie płytką rozrywką. Dla mnie muzyka to coś znacznie więcej niż jedynie rozrywka, o której szybko się zapomina. Sam dawno stwierdziłem, że Scena Canterbury ze swoją stylistyką średnio mi odpowiada, aczkolwiek jako fan klasycznego rocka nie mogłem tego nurtu zignorować i nie próbować poznać. A dla takich grup jak Caravan czy Spirogyra wiem, że warto było Smile

Kapitan Wołowe Serce

Wiesz, tylko, że muzyka "przystępna" to po prostu muzyka pop. W bardzo szerokim tego słowa rozumieniu - muzyka popularna, czyli raczej nie awangardowa. A Scena Canterbury to w większości wypadków jednak awangarda, więc trudno, żeby była "przystępna".

Kraken

OK. Jeżeli klasyczną muzykę rockową zakwalifikujemy do muzyki pop to jestem fanem popu Smile

Filas

Jakby nie patrzeć muzyka rockowa wyrosła w obrębie muzyki popularnej.

kobaian

Nie wiem, czy już kiedyś o tym pisałem, czy nie, ale jeśli coś to napiszę jeszcze raz.

"Rock" to nazwa pewnego stylu, sposobu grania. Ma być głośno, rytmicznie, mają występować przesterowane instrumenty - zazwyczaj gitary, ale czasem też organy, saksofony czy cokolwiek innego, co może brzmieć drapieżnie.

"Pop" to nie jest sposób grania, tylko termin odnoszący się przede wszystkim do określonej formuły, np. do budowy utworu (zwrotki, refreny i takie tam) oraz do jego odbioru - ma być pod publikę, by się podobało. W związku z tym te dwa terminy żyją sobie obok siebie i nie wchodzą w konflikt. Może być pop-rock, a może być też rock awangardowy, progresywny, eksperymentalny. Zdecydowana większość muzyki rockowej to pop. Nie znaczy to, że nie znajdziemy tam rzeczy odbiegających od popowej formuły.

Cookie13 · Wysłany: Pią 21:34, 24 Marzec 2017 Temat postu:

A jak ustosunkujesz się do mojej tezy, że bardziej wartościowy jest udany szeroko pojęty pop (dla przykładu; Older - George'a Michaela (1996), Seal II - Seal (1994) czy Random Access Memories - Daft Punk (2013) ), niż pełne dobrych chęci i napuszonych ambicji podejścia do tworzenia muzyki w obrębie jazzu czy awangardy, skutkujące pretensjonalnymi gniotami, a w najlepszym wypadku poprawnymi, ale do bólu nudnymi i "bezjajecznymi" płytami. Stawiam orzechy przeciw dolarom, że znacznie trudniej jest stworzyć taki album popowy wypełniony doskonałymi piosenkami oraz - co jest czynnikiem nie do zlekceważenia - okraszone świetnym, nierzadko prekursorskim brzmieniem, niż pseudoartystowską muzykę o elitarnych ambicjach. Ostatnio posłuchałem sobie ubiegłoroczną płytę Trochę żółci, trochę więcej bieli - Lizard i to jest przykład takiej właśnie asłuchalnej muzyki, naznaczonej rozdmuchanymi do granic możliwości ambicjami.

zuy_pan · Wysłany: Pią 21:44, 24 Marzec 2017 Temat postu:

Nie jest to zbyt kontrowersyjna teza, że dobry pop>chujowy prog czy coś tam, nie wiem po co aż tak się rozpisujesz.

Cookie13 · Wysłany: Pią 21:45, 24 Marzec 2017 Temat postu:

Przecież nie napisałem, że jest kontrowersyjna.

zuy_pan · Wysłany: Pią 22:14, 24 Marzec 2017 Temat postu:

To po co dyskutować o oczywistościach?

Cookie13 · Wysłany: Pią 22:20, 24 Marzec 2017 Temat postu:

Dla Ciebie oczywistość, dla kogoś innego niekoniecznie, a dla trzeciego herezja. To forum ma jeszcze kilku innych użytkowników.

Filas · Wysłany: Pią 23:02, 24 Marzec 2017 Temat postu:

raczej większość z nas jest zdania, że dobre > gówniane

Cookie13 · Wysłany: Pią 23:16, 24 Marzec 2017 Temat postu:

Większość, nie oznacza wszyscy. Codziennie rejestruje się tutaj ktoś nowy. To tak gwoli ścisłości, bo nie żebym chciał o to zagadnienie kruszyć kopie.

Filas · Wysłany: Pią 23:50, 24 Marzec 2017 Temat postu:

nim jest skruszysz zrób kopie zapasowe

zuy_pan · Wysłany: Sob 00:20, 25 Marzec 2017 Temat postu:

To oczywiste dla każdego kto ma uszy, bez przesady.