Jethro Tull

Filas

Akurat dzieje są bardzo jednoznaczne.

zuy_pan

Ja bym nie powiedział, bo jest sporo spraw w których mamy za mało danych, żeby jednoznacznie coś stwierdzić. Dzieje może i są jednoznaczne, ale nasza wiedza o nich już nie.

Malkolit

Kraken

Świetna muza, mieszanka przeróżnych muzycznych stylów. Niektóre dokonania zbyt przekombinowane, ale ogólne wrażenie bardzo pozytywne. Jutro będę obcował z tą muzyką na żywo Smile

Devadip

W moim osobistym rankingu dziewięciu gigantów prog rocka na pewno są w górnej połowie, chyba nawet w okolicach podium. Świetnie łączyli chwytliwe melodie z wysokim poziomem kompozycji i potrafili nagrywać wybitne rzeczy bez zbędnego nadęcia i pompy, a to już z automatu stawia ich przed chociażby Yes albo Genesis. Benefit i Aqualung to bardzo fajne albumy, jednocześnie przyjemne do słuchania w tle jak i z uwagą, bo jest na czym zawiesić ucho Very Happy

Moi faworyci to Songs from the Wood oraz Thick as a Brick.

Malkolit

Właśnie skończyłem słuchanie koncertu z Madison Square Garden z 1978 i muszę powiedzieć, że jak większość koncertówek nie robi na mnie wrażenia, tak ta bardzo mi się spodobała. Anderson to wyborny showman, widać to zwłaszcza przy Thick as a Brick, ale nie tylko - właściwie cały koncert od początku do końca trzyma napięcie. I dobrze, bo pozwolił odreagować po różnych dziwnych wykonawcach poleconych mi przez znajomych (serio, mam nadzieję, że polecenie im Meddle i Aqualunga przyniesie efekty, do These Days jakoś nie chce mi się wracać). To chyba tak jest, że po usłyszeniu lepszych rzeczy człowiek nie bardzo widzi sens w słuchaniu znacznie słabszych rzeczy.

Już wcześniej wiedziałem, że Aqualung jest kapitalną płytą, ale dopiero niedawno "chwycił za serce" - ale to przecież wymaga czasu. Spodobał mi się też Minstrel in the Gallery. Bardzo lubię ten folkowy klimat zespołu, głos Andersona i gitarę Martina Barre'a (świetny hardrock!).

Malkolit

Lubię ostatnio posłuchać solowych płyt Andersona - bardzo podoba mi się delikatne, taneczne, eteryczne Divinities - album pełen pięknej muzyki. Podobnie myślę o Secret Language of Birds i Rupi's Dance - znakomicie brzmią i chwytają od początku do końca. Przy tym mają pogodny nastrój. Po dłuższym czasie obcowania z wczesnym rockiem mogę powiedzieć, że Jethro chyba najbardziej do mnie trafia (od debiutu aż do Heavy Horses i niektóre późniejsze dokonania).

Trudno byłoby mi powiedzieć, który z albumów uważam za najlepszy (czy nawet najulubieńszy), ale czołówkę rankingu tworzy sześć krążków:
Stand Up, Benefit, Aqualung, Thick as a Brick, Songs from the Wood i Heavy Horses.
Minstrel jest fajny, ale po przesłuchaniu nic mi nie zostaje w głowie.

Kłopoty z Myszami

Kapitan Wołowe Serce

A co w nich Ci nie leży?

kobaian

JT ma właściwie wszystkie cechy rocka progresywnego - wtręty z muzyki klasycznej, rozbudowane kompozycje, metrum niekoniecznie na 4/4, no i w ogóle nie przypomina toto żadnego Deep Purple, czy innego rockowego "klasyka", jest po prostu inne.
A zatem bez względu na to, czy leży, czy nie leży, to wygadywać głupot o braku progresywności nie należy.

Kłopoty z Myszami

Kłopoty z Myszami

zuy_pan

Jesteś naprawdę debilem, czy tylko robisz takie wrażenie przez internet?

Kłopoty z Myszami

Kapitan Wołowe Serce

Kłopoty z Myszami

zuy_pan

nie, pozdro, poćwicz, jak nie masz argumentów poza "mi się nie podoba" to wykurwiaj.

Kłopoty z Myszami

Malkolit

Kłopoty z Myszami