King Crimson

lubbs

Witam serdecznie na forum, też dołączyłem niedawno. Wszyscy są tu dla siebie bardzo mili, ale jeśli słuchasz Grabarza i Foo Fighters, to nie jest najlepsze miejsce do dyskusji na te tematy.

Wszedłem do internetu i zauważyłem, że bilety na KC są jeszcze dostępne, ale tylko na koncert w... Zabrzu. Wybieracie się w ogóle na King Crimson? A wiecie może dlaczego bilety na koncert w Z. cieszą się o wiele mniejszym powodzeniem (Wrocław wyprzedany)? Chodzi o ten Dom Muzyki i Tańca czy mogę się spodziewać jakichkolwiek innych przykrych niespodzianek przyjeżdżając do Zabrza? Nigdy nie byłem w Zabrzu i fakt, że odwiedziłbym Zabrze po raz pierwszy tego samego dnia co Robert Fripp (zakładam) wydaje mi się bardzo zabawny.

Lady Vengeance

Zabrze bardziej pasuje jako sceneria do hmm, Throbbing Gristle.

Byłam tam raz i mam nadzieję że nigdy więcej nie będę musiała. Bałam się iść po zmroku (o 17 w zimie) na dworzec.

che

Słyszałem, że brzmieniowo sala w Zabrzu jest ok, a to chyba najważniejsze.

lubbs

Pawliq88

Kraken

Jeden z ulubionych zespołów. Najbardziej lubię ich klasyczne dokonania z okresu 1969-1974 (szczególnie trzy najwcześniejsze). Ich albumu z lat 80-tych kompletnie mi nie odpowiadają. We wrześniu wreszcie możliwość zobaczenia ich na żywo Smile

Devadip

Z King Crimson bujam się od dłuższego czasu, a wciąż nie znam wszystkich ich albumów. Powiedziałem sobie, że chcę poznać ich całą dyskografię chronologicznie, ale żeby "poznać" album trzeba go zawsze jednak przesłuchać więcej niż raz czy dwa razy. A do tego mimo że muzyka to bardzo ciekawa i intrygująca, nie może mnie wciągnąć na dłużej. To znaczy jak słucham, to bardzo mi się podoba, ale jakoś nieczęsto nachodzi mnie chęć na dalsze słuchanie. Ale powoli do celu Wink

Jestem dopiero na etapie poznawania Języczków, więc za sobą mam dopiero cztery albumy. Debiut znałem od dawna, świetna rzecz, ale wydaje mi się, że kult tej płyty zawyża jej wartość artystyczną. Co ciekawe, czasem nawet wolę sięgnąć po In the Wake of Poseidon, nierzadko buja mnie bardziej od debiutu.

Lizard to dobry album, a suita jest wręcz genialna, ale chyba jednak pierwsza strona odstaje od niej poziomem. Strona A nigdy mnie specjalnie nie urzekła, w przeciwieństwie do strony B. Wink

Islands wciągnęło mnie jak do tej pory najbardziej, klawa płyta. Póki co moja ulubiona.

kobaian

Kapitan Wołowe Serce

No i jeszcze z kilkadziesiąt wartych uwagi płyt koncertowych, z czego pewnie co najmniej dziesięć wybornych Smile

I jeszcze projekty poboczne, zarówno jako ProjeKCt ileś tam, jak i płyty muzyków Crimson, głównie Frippa, ale nie tylko, zupełnie poza zespołem. Bardzo dużo tego jest.

Devadip

Właśnie, jak to jest z koncertówkami King Crimson? Wnoszą wiele nowego? Jeśli tak, to po jakie sięgnąć? Czytałem już wcześniej cały wątek, ale nie przypominam sobie żadnych konkretów. Jeśli live'y są naprawdę dobre, to na pewno będą dla mnie kolejną rzeczą po albumach studyjnych.

Kapitan Wołowe Serce

O koncertówkach pisałem np. tu:

Devadip

Dzięki wielkie, lista przyda się bezwzględnie Smile

Czas ruszyć do przodu z KC

Doctor Sardonicus

Poza Beat i The ConstruKction Of Light wszystkich karmazynowych płyt studyjnych się fajnie słucha, polecam zwłaszcza Starless And Bible Black. Jeśli chodzi o lajwy chyba najlepiej zacząć od USA, bo to taka krótka, zwięzła "próbka" koncertowego KC, a jeśli Ci się spodoba, to The Great Deceiver i The Night Watch mogą pójść na dokładkę. ;p

Malkolit

Zabrałem się wreszcie za Crimsonów i debiut bardzo mi się spodobał (dalsze płyty czekają w kolejce, chwilowo na topie jest Jethro Tull, Yes i 4AD). Szczególnie zaciekawiło mnie dosyć ciężkie brzmienie płyty. Tytułowy utwór jest pierwszorzędny, Epitaph też, Moonchild z kolei wymaga większej ilości przesłuchań. Bardzo nietypowy kawałek.

Potem chyba skorzystam z listy, którą powyżej podrzucił Kapitan (o koncertówkach).

Filas

Jak zapierdolisz sobie The Great Deceiver we wszystkich 4CD to nie wrócisz do wersji ze studia.

Kapitan Wołowe Serce

Johanan

"Poza Beat i The ConstruKction Of Light wszystkich karmazynowych płyt studyjnych się fajnie słucha, polecam zwłaszcza Starless And Bible Black."
Beat też jest dobry.

kobaian

kobaian

Kapitan Wołowe Serce

Power to Believe to moja ulubiona ich płyta po 1981 roku. Jeżeli słucham czegokolwiek studyjnego późniejszego niż Dyscyplina to niemal zawsze jest to właśnie PtB. Poza tym Thrak raz na wiele lat i jakieś pojedyncze utwory z pozostałych (Sartori in Tangier!).

A co do efekciarstwa - no cóż, to mimo wszystko jest zespół oscylujący wokół rockowego mainstreamu, zwłaszcza na debiucie, więc chyba należy mieć to wliczone w koszty.