Krautrock

Niepokonany Herakles · Wysłany: Sob 13:05, 09 Marzec 2013 Temat postu:

Albo dobra, slucham Tantric Song tera i zmieniam ja zdanie, bardzo wysmakowana mujzyka.

<kobiece nastroje>

gery · Wysłany: Sob 14:50, 09 Marzec 2013 Temat postu:

Mi jak na razie z tych bardziej znanych krautrockow tylko Amon Duul sie przejadl. Ale to jeszcze bardzo lubie http://www.youtube.com/watch?v=iKSjmhsEdcE

thon022 · Wysłany: Sob 15:51, 09 Marzec 2013 Temat postu:

[quote="Jean Ivoire Gleaves"]

Niepokonany Herakles · Wysłany: Sob 16:14, 09 Marzec 2013 Temat postu:

thon022 · Wysłany: Sob 17:05, 09 Marzec 2013 Temat postu:

hehe, wcześniej nie zauważyłem Smile

. A z tym plagiatem to o tyle ciekawa historia, że porównując do oryginalnej wersji The Last Time zbytniego podobieństwa nie słychać ;

http://www.youtube.com/watch?v=eM2b9CcH1KM

Dopiero odnosząc się do wersji symfonicznej wszystko jest jasne;

http://www.youtube.com/watch?v=MKC5cdGBY04

http://www.youtube.com/watch?v=HgS0o2-ZYW4

Zresztą, plagiat wyszedł na jaw tylko dlatego, że prawa do owej wersji ma ówczesny menager Stonesów - Adrew Loog Oldham, spłukany utracjusz i ten The Verve nie odpuścił ani funta. Goście mocno popłynęli, bo Bitter... była hiciorem granym non stop w mediach i zarobili na niej miliony.

Niepokonany Herakles · Wysłany: Nie 05:43, 10 Marzec 2013 Temat postu:

Plagiat, co trzeba otwarcie przyznac, jest naprawde bezczelny, male dziecko by poznalo kto kogo obdarl z butow.

Filas · Wysłany: Sob 16:17, 30 Marzec 2013 Temat postu:

Out of Focus mi się podoba. To źle?

Kapitan Wołowe Serce · Wysłany: Sob 16:19, 30 Marzec 2013 Temat postu:

To dobrze. Fajny zespół, chociaż spotkałem się z głosami, że to straszliwa amatorszczyzna. I w zasadzie to prawda, ale akurat im to amatorstwo dodaje uroku.

Filas · Wysłany: Sob 16:20, 30 Marzec 2013 Temat postu:

W takim razie ja nie widzę amatorszczyzny, mnie to i tak brzmi zajebiście. Kwintesencja tego, co chciałbym widzieć w progu. Swoją drogą ciekawi mnie dlaczego Can ma tak niskie oceny na PA - nieco poniżej 4 na albumach to aż dziwne...

Spytam jeszcze do którego albumu Ash Ra Tempel można brać w ciemno. Do którego?

Kapitan Wołowe Serce · Wysłany: Sob 16:45, 30 Marzec 2013 Temat postu:

ProgArchives to portal fanów Yes i Genesis, dlatego tamtejsze oceny mają wartość przede wszystkim w odniesieniu do głównego nurtu proga, bo gdzie indziej te noty są dziwaczne.

Ash Ra Tempel leć chronologicznie : Debiut, Schwingungen, (Starring Rosi nie słyszałem), Join Inn. Trzy bardzo fajne płyty.

Filas · Wysłany: Sob 17:00, 30 Marzec 2013 Temat postu:

A Seven Up?

Kapitan Wołowe Serce · Wysłany: Sob 17:39, 30 Marzec 2013 Temat postu:

W ogóle nie kojarzę. Cóż to?

A, już wiem. Nie słuchałem tego.

megadziobak · Wysłany: Nie 18:12, 31 Marzec 2013 Temat postu:

Ja chyba słuchałem ale nic nie pamiętam. Mam nadzieję, że pomogłem.

mahavishnuu · Wysłany: Nie 19:07, 31 Marzec 2013 Temat postu:

„Seven up” to płytka, którą nagrał z nimi Timothy Leary. To najbardziej psychodeliczny ich album, miejscami mocno zwariowany. Jak ktoś lubi taką zakręcona psychodelię to mu podejdzie. Mnie ta płyta raczej nudzi. W drugiej połowie lat 70-tych Manuel Gottsching zmienił nazwę grupy na Ashra, wówczas był to praktycznie jego własny projekt. Grupa zwróciła się zdecydowanie w stronę rocka elektronicznego. Trochę może się to kojarzyć choćby z płytami Klausa Schulze z lat 1975-1977. Generalnie to takie typowe granie w stylu „szkoły berlińskiej”. Najlepsza jest, moim zdaniem, ,,Blackouts".

Jakiś oszołom na Wikipedii określił ich płyty „New age on earth”, „Blackouts” i „Correlations” jako jazz-rockowe. Wolne żarty.

John Cipolina

Tak w temacie, to słuchałem niedawno płytki Manuela Gottschinga "Inventions for Electric Guitar". Myślę, że też ciekawa propozycja około Ash Ra Tempelowa. W skrócie można powiedzieć, że to ambient na gitarze. Idea jest, do tego fajnie zrealizowana. Chociaż płytka raczej nie do częstego słuchania. Tak czy owak, chwali się, że w 1974 r. takie rzeczy przychodziły do głowy, bo kiedyś słuchając jedynej w swoim życiu płyty post rockowej z 1999 r. też natrafiłem na taki koncept i się jarałem "o, mądrze, no, no".

Kapitan Wołowe Serce

Kojarzę to (mam na myśli Manuela). Pamiętam, że spoko album, ale miejscami ciut plastikowy mi się wydawał.

mahavishnuu

"Inventions for electric guitar" to był w zasadzie taki jego przejściowy album. Gottsching odchodził już od odjechanego, rozimprowizowanego krautrocka w stronę elektroniki. W tym samym okresie nagrał on trochę podobnego materiału w ramach projektu Cosmic Jokers, w którym wziął udział także Klaus Schulze. Tyle że tamta muzyka była w większym stopniu oparta na improwizacji, ot, Panowie sobie troche pojamowali w studiu. Następna płyta Gottschinga "New age on earth" to już czysty rock elektroniczny w stylu "szkoły berlińskiej". Jest na niej trochę ciekawych pomysłów brzmieniowych, ale płyta zajeżdża trochę ambientem przez co jest trochę nudna.

Filas

Nie wiem jak waszym zdaniem, ale moim "E2-E4" świetnie Manuelowi wyszło - oczywiście to już chyba nie ramy krautu, ale od biedy gość z krautem związany, a nie wiem gdzie to napisać.

Kapitan Wołowe Serce

E2-E4 niby jest fajne, ale jak dla mnie zbyt jednostajne, jak na tak rozrywkowa muzykę.

John Cipolina

Dobre do posłuchania w tle, gdy znajomi nie lubią trudniejszej muzyki, a nie chcesz też słuchać chujni. Razz

Do tego można przynajmniej ludzi zachęcić mówiąc, że to wielce prekursorska płyta w dziedzinie techniawki i do tego stworzona przez białego, niemieckiego muzyka rockowego.