Porcupine Tree

odi.profanum

Oj tam oj tam Laughing

Carpetcrawler

Kapitanie słuchałeś Fear of a blank planet?

Kapitan Wołowe Serce

Słuchałem. Nie podobała mi się za bardzo. Wynudziła mnie nieźle ta płyta Wink

kobaian

Porcupine Tree było bardzo często puszczane w Trójce w czasie gdy słuchałem tej stacji. Wtedy zrobiła na mnie wrażenie takiego podrasowanego indie-popu z nieśmiałymi ciągotkami ku meddlowskim Floydom. Ten trójkowy materiał nie zrobił na mnie żadnego większego wrażenia, stwierdziłem jedynie, że momentami fajnie brzmi.

Potem sprawdziłem parę ich rzekomo klasycznych albumów i jakoś mnie niczym pozytywnym nie zaskoczyły, ale na tyle odstręczyły, że do nich nie wracałem. Sprawdziłem też parę bardziej improwizowanych rzeczy i wydały mi się o tyle inne, że indie-popu tu nie było, ale rewelacji niestety też nie.

Ogólnie w mojej klasyfikacji zespołów grających nowy progres Porcupine Tree należy do "pitollionów" z elementami "popyllionowatymi".

kobaian

Słucham sobie właśnie "In Absentia". Odnoszę dziwne wrażenie, że jest to miks indie-rocka, rocka psychodelicznego, prog-metalu stworzony specjalnie dla kogoś, kto nie słucha żadnego z tych gatunków. Niby nie jest to bardzo złe, ale czy nie lepiej sięgnąć po oryginały?
W porównaniu z Opeth, z którego Wilson tu też zrzyna (a właściwie trudno powiedzieć kto od kogo), jest więcej charakterystycznych, zapadających w pamięć momentów.

kobaian

The sky moves sideways. Fajna muzyka, tyle że chyba to kto inny ją kiedyś wymyślił. Wink

Takie przynajmniej mam wrażenie.

Carpetcrawler

kobaian

Kapitan Wołowe Serce

In Absentia to akurat zupełnie dobra płyta. Może nie od początku do końca, ale nawet ja lubię. Gravity Eyelids ma kapitalną druga połowę. Albo Strip the Soul - naprawdę fajny numer. Pewnie mógłby być trochę krótszy, ale i tak riff na refrenie jest świetny. Nie mówię, że jest to jakaś wybitnie oryginalna muzyka, ale też nie ma się co czepiać.

Na Sky Moves Sideways pierwsza suita potwornie mnie nudzi, ale reszta albumu jest fajna. Nie, że wybitna - kompletnie nie pojmuję zachwytów nad tym albumem i nazywania jej arcydziełem (chociaż kamieniem milowym chyba niestety się stała...) - ale to stosunkowo dobry album. A że przejęty od Floydów od Mandarynek i w ogóle od kapel z lat 70tych? Jasne, ale też warto zauważyć, że nie jest to dosłowne kopiowanie. Porcupy mocno inspirując się przeszłością chciały zrobić coś własnego. I mam wrażenie, że im się udało - stąd tyle tu przynudzania Wink

- więc nie ma co ich wyszydzać za bardzo.

Wśród wszystkich "gigantów" nowego proga Jeżozwierze są bezapelacyjnie grupą najciekawszą, najbardziej twórczą, a przede wszystkim najbardziej progresywną. Smęcą strasznie i na ogół mnie nudzą, ale chyba bezpiecznie jest oddawać im za każdym razem sprawiedliwość. Bezpiecznie, bo głównie dzięki nim w nowym "progresie" jest mniej źle, niż być by mogło...

kobaian

Kapitan Wołowe Serce

I tak wolę Anatheme od neo pierogów

kobaian

Zaczynam powoli zmieniać zdanie na temat PT. Powoli zaczynam się przymierzać do wyłączenia PT z listy największych szkodników proga. W sumie w muzyce Wilsona odnajduję pewną klasę, którą trudno odnaleźć u pozostałych szkodników. Poza tym mam wrażenie, że na takim "In Absentia", który to album ostatnio nie bez przyjemności słuchałem, jak ma być pop, to jest całkiem niezły pop, jak ma być pieprznięcie, to jest pieprznięcie. A do tego album jest niezwykle wysmakowany w warstwie brzmieniowej. Robi wrażenie niemalże tak dopracowanego pod tym względem, jak "Ciemna Strona Księżyca".
W sumie zaczynam postrzegać Wilsona, nie jako szkodnika proga, tylko jako kogoś, kto próbował zrobić z anemic-rocka coś zdatnego do słuchania i przynajmniej w kilku momentach z całkiem udanym skutkiem.

Filas

Ja się skromnie wypowiem, że PT przez długi czas robiło na mnie duże wrażenie - spowodowane było to faktem, że był to mój pierwszy tak naprawdę zespół, który grał coś innego niż jakieś pitolenia powermetalowe, takowoż byłem oczarowany ale powoli to oczarowanie znika, z racji poznawania ciekawszych rzeczy :<

rakkenroll

Doskonale cię rozumiem, sam pamiętam jak te półtora roku temu niecałe Stefan Wilson i te wszystkie jego twory były dla mnie genialne, teraz już wracam doprawdy sporadycznie, a i tak nie wszystko toleruję, bo takie Stupid Dream jest okropne, a po Absentii to już zeszli na psy

Filas

Moim zdaniem PT po IA zrobiło się dosyć kindermetalowe, aczkolwiek Deadwing mi się do tej pory podoba i uznaję go za lepszy od IA i mniej doceniony album: utwór tytułowy może nie jest super-mega kreatywny, ale ciekawie napisany i zagrany - bardzo fajnie się go słucha albo taki Glass Arm Shattering (a że to już było? nie przeszkadza to w okazjonalnym posłuchaniu czegoś milszego), ogółem płytka ta ma więcej mocnych punktów niż strasznie słaby The Incident czy kilka więcej od IA.

Co do Stupid Dream... wtręty popowe są już perfidne, niemniej Tinto Brass się wg. mnie dosyć mocno broni i ten jeden utwór z solówką na saksofonie.

rakkenroll

No w sumie racja, Deadwing jest jeszcze fajny, mimo jednego koszmarka jakim jest Shallow i generalnie da się tej płyty wysłuchać nie bez przyjemności, później to tylko tytułowy z FOABP nadawał się do słuchania.

Zaś jeśli chodzi o Stupid Dream, to ta płyta brzmi dla mnie jak Blackfield 0, tam nie ma żadnych emocji, żadnych ciekawych melodii, nudne to jest, ten kawałek z saksofonem (bodajże Don't Hate Me) to chyba jedyna rzecz, jaką pamiętam z tej płyty.

Filas

Shallow to nie koszmarek, koszmarkiem jest imho Lazarus - czasami po prostu aż za słodki. z FoaBPu Anesthetize robiło na mnie wrażenie dopóki nie zostałem delikatnie kopnięty w zad przez znajomego który mnie radośnie uświadomił, że to jest rżnięte z Meshuggah. Way Out Of Here z racji Frippowych pasaży (tak, o dziwo Stefanowi pomógł tam Robert) brzmi dosyć dobrze, chociaż ten wokal...

rakkenroll

Lazarusa akurat lubię, znaczy zdaję sobie sprawę z tego, że jest słodki jak sto małych kotków, ale i tak podoba mi się. A Shallow to taki kawałek w sam raz dla fanów Dream Theatre czy innych progresywnych metali.

FOABP-u dawno nie słuchałem, ale zarówno Anasteza, jak i Way Out nie zrobiły na mnie wrażenia, nawet pomimo udziału Frippa.
O wiele fajniejsza była EP-ka z odrzutami z sesji do tej płyty: Nil Recurring, Normal to bardzo fajny kawałek, tak samo jak tytułowy (notabene też z udziałem Frippa).

Filas

EPka jest bardzo dobra, to prawda.

Może Shallow to taki umyślny uśmieszek, wszak lepszej nazwy dla tak płytkiego kawałka być nie mogło Wink

Carpetcrawler

A ja lubię sobie czasami zapuścić kilka utworów PT na jutube. I jakoś nie odczuwam, że marnuję czas przy ich muzyce.