Van der Graaf Generator

kobaian

Słusznie Kapitan prawi. VDGG jest obecnie bardzo cenionym zespołem wśród fanów proga. Brak przynależności do Wielkiej Szóstki wynika natomiast z braku popularności zespołu w latach 70'. A brak popularności z tego zapewne, że dla stacji radiowych, wytwórni itp. była to muzyka zbyt awangardowa, więc niebezpieczna.

Teraz mamy z resztą to samo. Choć VDGG stali się niby klasykami, mimo wszystko wciąż nie usłyszysz pewnych zespołów awangardowych lub ocierających się o awangardę w ogólnopolskich stacjach radiowych. Dotyczy to również audycji gdzie niby grają prog-rocka. Zdaniem panów redaktorów "ciemny lud" pewnych rzeczy nie kupi.

Kapitan Wołowe Serce

setezer

Miałem dokładnie to na myśli o czym piszecie, jest doceniana przez wchodzących troszkę głębiej w te dźwięki. Myślałem, pisząc to, o popularności. Ta nazwa właściwie nic mi nie mówiła, gdzieś chyba obiła mi się o uszy, ale nic więcej, dopóki kilka tygodni temu nie zacząłem VdGG słuchać. Tak samo Gentle Giant. I tego właśnie nie rozumiem, czemu ta muzyka, może troszkę trudniejsza/bardziej powykręcana od takich Floydów, nie zdobyła popularności tak dużej jak ta mityczna szóstka. Przecież King Crimson też do łatwych nie należy (Lizardzik czy Starles and bible black), a VdGG ma też kilka naprawdę nadających się do radia kawałeczków, które mogłyby tę kapelę sławić i zachęcić do posłuchania reszty.

W każdym bądź razie, to było, nic tego nie zmieni, teraz ważne jest, by sławić tę kapelę u ludzi, którzy zaczynają, tak jak ja, przygodę z prog rockiem.

Kapitan Wołowe Serce

Aramis d'Herblay · Gość

He, z Pawn Hearts można by wyciąć mnóstwo przyjemnych, skróconych wersji utworów, z długich jak na rock 10-20 minutówek wycisnąć 3-minutowe "dema" i śmiało puścić je w radio, może nie w eremefefem ale yednak.

Właśnie na tym polega w znacznym stopniu spoxowatość VDGG. W kapeli Frippa stopniowo wszystko od miłego grania szło w stronę pierdzenia i odgłosów i najpierw "miłości" było zbyt wiele, później zaś zostało same pierdzenie i odgłosy. Nigdy nie było balansu.

A Generator przeplata trochę zimy trochę lata i od niebanalnie skonstruowanego "ładnego" fragmentu potrafi przejść do pierdzenia i odgłosów i w ten sposób powstaje ciekawy utwór o wielu mordach, dużo ciekawszy od kawałków KC zwykle mających jedną tylko mordę. Co ja mówię. Całe ich płyty potrafią mieć jedną tylko mordę.

Kapitan Wołowe Serce

Ale VDGG nigdy nie chciał robić 3 minutowych singl versions do radia. Możliwe, że ich bezkompromisowość w tym względzie kosztowała ich karierę gwiazd rocka, ale to chyba był ich świadomy wybór...

setezer

Widzisz Aramis, dlatego tak bardzo szanuję King Crimson i drogę jaką obierał Fripp. Po nagraniu II albumów mógł dalej iść tą drogą i zgarniać sławę, a oni na[link widoczny dla zalogowanych]li Lizarda, całkowity odwrót - TO JEST WŁAŚNIE ISTOTA POROGRESU, ciągłe poszukiwania. Szukaj, Buduj, Burz czy jakoś tak.

Kinga słuchałem tak dużo i to był mój I progresywny zespół, że trudno mi się odnieść do niego z jakimkolwiek dystansem. Do Generatora już mi łatwiej, a mimo wszystko jestem zszokowany, wniebowzięty i słów mi brakuje, by opisać ich klasyczne albumy. Ciekawe czy gdybym odwrotnie zaczął, tak samo o KC bym mówił? Myślę, że tak, bo Lizard jest pewnego rodzaju szczytem [link widoczny dla zalogowanych].

7? Kobaian zawsze mówił o 6, ja zaś z kolei zawsze myślę o 4 (Yes, PF, Genesis i KC). Im bardziej ktoś wchodzi w temat tym więcej jest tych ABSOLUTNYCH. Powinno być 9, bo VdGG i Gentle Giant po prostu wstyd pominąć, a może i 11? 15? 29!

Kapitan Wołowe Serce

9 to ta absolutna podstawa podstawa. Dalsze rzędy podstawowości też Ci mogę wymienić jeśli chcesz, ale może najpierw naciesz się porządnie tymi dziewięcioma, tak jest chyba najzdrowiej Wink

Aramis d'Herblay · Gość

setezer

Ty nie jesteś pewien, ja z kolei pewien jestem, że Fripp zawsze coś odnajduje i ma to wielką wartość dla mnie. Skok z Posejdona na Lizard jest najlepszym przykładem. Żałuję bardzo, że jeszcze nie znam całości dokonań KC wystarczająco, na razie daje sobie czas na inne zespoły, ale generalnie mam wielki szacunek do Frippa za podejście. KC nie ma swojego stylu, on tworzy niepowtarzalny [link widoczny dla zalogowanych] i od razu go łamie kolejnym albumem. To jedna z dróg, nie każdemu może się podobać, do mnie trafia, dzięki temu ten zespół jest tak fascynujący. VdGG nie znam jeszcze aż tak dobrze aby się wypowiadać, ale faktycznie odniosłem wrażenie, że ma on pewne ramy, pewien rozpoznawalny styl, na bazie którego buduje niesamowite kompozycje. Również to doceniam.

kobaian

Carpetcrawler

Chrystusie, jak żałuję, że wcześniej za nich się nie wziąłem. Od The least do Still Life to same arcydzieła są przecież! No może Godbluff najsłabiej wypada. Ale coś czuję, że dołączy Generator na półeczkę z Yes, King Crimson i Pink Floyd u mnie. Coś niesamowitego.

Kapitan Wołowe Serce

Rune of Torment

A nowy album słyszał ktoś już?

Kapitan Wołowe Serce

A jakże. Jest na dokładnie tym samym poziomie co poprzedni. Czyli w sumie okej, ale żadna rewelacja.

Kapitan Wołowe Serce

Odświeżam temat

Słucham sobie solowych płyt Petera Hammilla. W zasadzie słucham ich nie po raz pierwszy, nawet nie mogę powiedzieć, że odkrywam jej na nowo, ale jakoś mi przyszło do głowy, że to naprawdę spoko kolo jest. Jedna z tych kilku autentycznie udanych karier solowych gości z wielkich kapel. Lepsza miał Gabriel i chyba tylko on, inni w najlepszym razie równie dobre.

Do połowy lat 70tych PH solo to tak naprawdę VDGG nie pod swoja nazwą bo i skład ten sam i muzyka taka sama i poziom tylko trochę niższy. Kiedyś, jak jeszcze ślęczałem całymi dniami w rocku symfonicznym uwielbiałem płytkę The Silent Corner And The Empty Stage. Generator jak się patrzy, spokojnie mógłby ten album wyjść pod szyldem grupy i, chociaż do poziomu Pawn hearts czy Godbluff nie sięga, to i tak robi bardzo dobre wrażenie.

Od jakiegoś czasu łaskawszym uchem słucham prostszych form rockowych, przez co późniejsze nagrania Hammilla oceniam wyżej. Póki co znam z nich Nadir's Big Chance - ponoć inspiracja dla punkowców - i Over. Dwa znakomite, brudne, mroczne albumy, bardzo daleko odbiegające od dokonań Generatorów.

Przymierzam się do poznania jeszcze późniejszych albumów, również tych z lat 80tych. Myślę, że może być fajnie. Jak ktoś by chciał się w to pobawić, to powiem tylko, że popłaca. I to zarówno fanom starego proga i VDGG jak i rockowych bardów pokroju Lou Reeda, czy nawet Bowiego.

Rune of Torment

Słyszałem jeden numer tylko kiedyś Hamilla solowy, w Trójce leciał Laughing

. Też się zadziwiłem jakie to dobre... ale nie dotarłem do całych płyt.

Kapitan Wołowe Serce

Myślę, że Tobie Silent Corner And The Empty Stage przypadnie do gustu najbardziej ze wszystkiego. Gorąco polecam, w zasadzie jakbyś to znalazł na CD (bo Ty chyba empetrójek niet...) we w miarę roztropnej cenie możesz brać w ciemno.

kobaian

Miałem się już nie raz zabrać za solową twórczość tego pana, ale jak na razie dobrze poznałem tylko jedną jego płytę - "X my heart". Stosunkowo proste i oszczędnie zaaranżowane piosenki, ale nie sposób im odmówić swoistego uroku.