Yes

Vilverin

Nie licząc tego że mieszkam i utrzymuję się sam - jestem dziecinny. Nie uważam tego jednak za wadę.

Ten przemiły człowiek to Robert II książę Flandrii zwany też Jerozolimskim. Mąż wielkiej odwagi i honoru, prawdziwy rycerz Chrystusa. Brał udział w I. wyprawie krzyżowej i był wiernym lennikiem króla Francji Ludwika VI Kapeta, oraz oddanym przyjacielem samego Wielkiego Cesarza Bizantyjskiego Aleksego I Komnena.

Prawdziwy syn swoich czasów.

Przez te 150 - 200 lat oporządzenie i uzbrojenie się nie zmieniło jakoś znacząco, więc trafiłeś Wink

Niepokonany Herakles

Was ma zlocisty. Az mi sie przypomnial wierszyk:

Nie mierzą Chłopa w korzec, często mały biie

A wielki z piwnym wąsem, nadstawuie szyię.

Często mały kurteczka, dotrzymuie wilka,

Czemu by nie zdołało y złaynikow kilka

Drumfolk

Moje zdanie o panach z Yes,jest takie,bo szczerze znam tylko trzy albumy z początku lat 70tych,więc raczej jakimś tam znawcą ich klimatów,nie jestem wcale,lecz jak miałbym wybrać,jeden ten właśnie album,to raczej stoję mocno za "Fragile",jednakże mając dobre zdanie,nie świadczące wcale z tego że perfekcyjnie znam ten album,bo w sumie wcale,nie pamiętam co tam było,to uważam że najlepsze co stworzyli,to solowy album "Chrisa Squira",z dwoma epickimi tworami "Safe (Canon Song)" a także "Silently Falling",to ich szczyt twórczych możliwości,jakie w sobie mieli,szczególnie ten drugi,zaczynający się od ciekawego fletowego intra,rozwijający się następnie w kanciasty rytm,lecz kulminacyjnym momentem,jest solówka pana Moraza,które stwarza że znajduje się gdzię indziej,słuchając jej właśnie,choć ostatnie minuty,to takie same piękno,jak ta solówka,podsumowując od piękna tego albumu,nieznacznie jest lepszy tylko debiut Jona Andersona.

Pawliq88

Dopiero jakiś czas temu wziąłem się porządnie za Yesów. Bardzo lubię ,,Fragile", ,,Close to the Edge" już mniej. Ciekawe są ,,Relayer" i ,,Drama" bez Andersona. Na temat Yesów z lat 80 myślę nie ma co gadać, cyferki choć odniosły sukces komercyjny, a ,,Big Generator" już nie, obie te płyty są dla mnie plastikowe. Późniejszych dokonań nie znam, ale pewnie nawet nie warto. Słucham w tej chwili tej nowej Heaven and Earth, brzmi jak próba brzmieniowego podrobienia cyferek:p

Kapitan Wołowe Serce

goldbreaker · Wysłany: Pią 10:56, 20 Marzec 2015 Temat postu:

Moje zdanie nt. twórczości Yes jest zazwyczaj różni się od innych miłośników.
Nie lubię płyty "Close To The Edge". Nie lubię słuchać całej płyty, żeby doczekać się "Siberian Khatru". Bardzo lubię "Fragile"- tą płytą poznałem ich twórczość. Najbardziej interesująca i wg mnie niedocenianą płytą jest "Tales From Topographic Oceans". Większość powie, że to "długi gniot", ale ta płyta ma niezwykły potencjał i najlepiej oddaję umiejętności całej grupy (mimo, że na bębnach już Alan White). "Relayer" świetna kontynuacja motywów z TFTO (kto mam możliwość wrzucenia na raz 3 CD, polecam poświęcić 2h, żeby się o tym przekonać). Moim ostatnim nabytkiem jest Going For The One. Bardzo dobra i nienudząca się płyta jak dla mnie "zamyka podium" ich twórczości.
Moje zdanie opieram tylko o płyty, które posiadam - niedługo kupię coś z początku (Yes albo The Yes Album).
Pozdrawiam miłośników Smile

Kapitan Wołowe Serce · Wysłany: Pią 11:00, 20 Marzec 2015 Temat postu:

Pawliq88 · Wysłany: Pią 14:49, 20 Marzec 2015 Temat postu:

Tales jest jak wielki walec próbujący przebyć dystans z Krakowa do Gdańska. Album oczywiśćie znam cały ale nigdy chyba nie przesłuchałem go w całości za jednym razem. Zawsze koło 50 minuty myślę kiedy już koniec i oby jak najszybciej. Album należy do moich NIE ulubionych Yesowych dokonań.

Olek · Wysłany: Pią 21:40, 20 Marzec 2015 Temat postu:

A ja topograficzne oceany lubię, ale też nie pieję z zachwyty. Inaczej niż Pawliq, słucham w całości, a nie pamiętam z niej praktycznie nic, oprócz głównych tematów.

Niepokonany Herakles · Wysłany: Pią 22:18, 20 Marzec 2015 Temat postu:

CzerstwySuchar · Wysłany: Pią 22:36, 20 Marzec 2015 Temat postu:

Raczej pierwsza lepsza. Z "Tales" moim zdaniem jest ten problem, że panowie zdecydowanie przekombinowali i zamysł, który można było zamknąć w ~20minutowej suicie rozwlekli niemiłosiernie tworząc dzieło, które zwyczajnie nudzi.

Doctor Sardonicus · Wysłany: Sob 17:11, 21 Marzec 2015 Temat postu:

Gdyby zamiast upierać się na podwójny album powycinali nudnawe fragmenty, a resztę posklejali w dwie suitki, to Oceany mogłyby się stać jedną z najlepszych Yesowych płyt. Hipotetycznie. Confused

Kika · Gość

"Kaczkowski w »Trójce« puszczał w kółko Emersonów i Yesów. To nie było uczciwe. Załatwił nas na cacy. Puszczał ten gnój i rozmiękczał nam charaktery. Przy takiej muzyce można brać tylko heroinę" - pisał o prog-rocku Andrzej Stasiuk. Shocked

Mega szczery człowiek.

Cały, długaśny artykuł przeczytałam na onecie o progu. Można by dinozurom podesłać, dla osób ze zbyt niskim ciśnieniem. LOL Smile

[link widoczny dla zalogowanych]

Filas

Olek

Jest kilka zdań trafnych w tym artykule, ale nie ma się w sumie co rozwodzić nad tym.

Kika · Gość

No, bo to takie trochę chlapu chlapu odnośnie proga. Brakowało mi jakichś sensownych konkluzji na koniec. Chociaż teraz jest moda na takie pisanie "nieschematyczne" na zasadzie myśl i pisz out of the box. Znaczy najlepiej pisz jak se chcesz. Nieważne są jakieś wyuczone zasady bo przecież tylko plebs się nie połapie, a czipstery będą się wychwalać błyskotliwością umysłu, inteligencją, artyzmem i dla nich Twe piśmienne "dzieło". Nawet jak ktoś nie skuma przecież się nie przyzna w obawie przed utratą twarzy i tego, że wezmą go za głupka. Teraz najlepiej jest robić wszystko out of the box, nawet iść do toalety Wink

Podobały mi się zdania o tym kiczu w progu. Coś na rzeczy było. Nie stoję za tym gatunkiem murem, ani go nie obsikuję. Czasami jest miło posłuchać.

zuy_pan

^niezła samokrytyka

kobaian

Ustalmy:
1. Prog-Rock to jeden z nielicznych gatunków rocka, o którym w ogóle warto dyskutować.
2. Prog-Rock to gatunek, do którego zaliczamy wspaniałe gwiazdy, takie jak Gentle Giant, Van der Graaf Generator czy King Crimson.
3. Prog-Rock to jeden z nielicznych gatunków rocka, gdzie można wskazać całe podgatunki, czy też sceny, gdzie nie uświadczy się w ogóle badziewia - vide: Canterbury czy Zeuhl.
4. Większość współczesnego prog-rocka jest niesłuchalna, ale zauważmy że również:
5. Większość współczesnego rocka w ogóle jest niesłuchalna. Prog nie stanowi tu wielkiego wyjątku.
6. Ze względu na to, co napisano w pkt. 4 i 5 konflikt między przeciwnikami i zwolennikami proga to w większości wypadków spór między zwolennikami hałaśliwego badziewia i nudnego badziewia. Nie warto się w ogóle w takie dysputy angażować.

Vilverin

Kapitan Wołowe Serce