Alice Cooper

jadwiga320

W ocenianiu poziomu muzyki teksty nie mają znaczenia, ale w ocenianiu poziomu "artyzmu" już tak. A ja staram się udowodnić, że Alice nie jest "breją dla dzieci", więc tematyka tekstów też ma tu znaczenie.

Niepokonany Herakles

Kapitan Wołowe Serce

jadwiga320

Jeśli chodzi o teksty, to patrzę sobie np. na "Like A Rolling Stone", porównuję z niektórymi tekstami Alice`a i wcale nie uważam, że są gorsze.

Niepokonany Herakles

Podaj mi prosze chociaz jeden ciekawy tekst Kupera. I zeby to nie bylo w stylu EM SNEJKBAJT EM JO ĄLI MEN, SNEJKBAJT YZ JO LOWA

jadwiga320

Na przykład "Pain", "Generation Landslide", "Living", "Fields Of Regret".

zuy_pan

Jadwisu, a ty znasz angielski na takim poziomie, żeby analizować teksty w oryginale, czy opierasz się na translatorowych tłumaczeniach dosłownych?

jadwiga320

Znam na tyle, żeby przy czytaniu wiedzieć mniej więcej, o co chodzi, a jak czegoś nie wiem, to sobie tłumaczę. Na ogół mi się udaje.

zuy_pan

W takim razie nie dziwię się, że twoim zdaniem teksty w pioseneczkach Kópera mogą nie być gorsze od "Like a Rolling Stone", jeżeli analizujemy tekst to musimy podchodzić do niego jak do wiersza, a przy analizie poezji "wiedzieć mniej więcej o co chodzi" raczej nie wystarczy, trzeba rozpoznawać środki i figury, trzeba brać pod uwagę wiele rzeczy, w zależności od danego dzieła, czasem nawet brzmienie słów, w piosence zwykle dość ważne, sorry, to nie takie łatwe. Tym bardziej jest po powód dla którego tekst jest rzeczą trzeciorzędną, dla samej muzyki nie ma znaczenia, a ocena go wymaga zupełnie innych umiejętności niż ocena muzyki.

Alice Cooper, tak jak większość rockmanów, pisał teksty żeby były, zwykle są żałosne pod względem tematyki, środków i formy, ale dobrze se pasują do muzyki granej, mogą z nią współbrzmieć, to mogą być, tak było i jest i nie ma co się nad tym rozwodzić.

Są gatunki gdzie na tekst/słowo stawia się większy nacisk, są to gatunki gdzie jest "mniej muzyki" czyli różne folki (w znaczeniu amerykańskim), poezje śpiewane, czy nawet czasem rap, ale tutaj też bez fajnie skomponowanych piosenek gówno se można ugrać, co zresztą łatwo udowodnić biorąc jakiś żałosny projekt na którym są np piosenki do tekstów Baczyńskiego czy kogoś w tym stylu, teksty wcale nie pomagają, a może nawet przeciwnie, bo zaczynasz czuć odrazę do muzyków, że spierdolili kawałek dobrej poezji. Nawet Niemen który śpiewał poetów z Norwidem na czele i robił do tego czasem naprawdę dobrą muzykę, same wiersze interpretował dosyć pokracznie i siłą tych piosenek jest brzmienie głosu i muzyka, a nie tekst.

jadwiga320

Ja nie podchodzę do muzyki w ten sposób, tak samo jak do wierszy. W tekstach figury i środki stylistyczne nie są najważniejsze. Jeśli słucham czegoś i czuję się tym poruszona, to puszczam jeszcze raz, a nie siedzę nad nim jak polonista/sprawdzam, czy brzmienie jest należyte. Nie o to chodzi w rocku, żeby posiadać takie umiejętności.
Dlatego nie uważam, że teksty Alice są badziewne tylko dlatego, że ktoś napisał lepsze. Ani że Alice pisał je tylko po to, żeby były. Gdyby miał tak robić, nie podjąłby się innych tematów, tylko śpiewał o samym rocku, tańcu, narkotykach i miłości.

jadwiga320

Koncerty Alice`a Coopera to nie wieczorki literackie, on i tak (jak na gwiazdę rocka) wykazuje się naprawdę dużą kreatywnością.

zuy_pan

Ależ oczywiście, że o to chodzi, w każdej dziedzinie sztuki chodzi o pewne środki użyte do osiągnięcia danego celu, czy to przekazania treści, czy emocji, czy wrażenia, czy czegokolwiek i jeżeli rozmawiamy o danym dziele sztuki, to powinniśmy o tych środkach rozmawiać, bo one należą do dzieła, to czy nas poruszyło czy nie, do dzieła nie należy, jeżeli nas porusza to musimy wiedzieć dlaczego, co zrobił artysta by nas poruszyć i czy taki był jego cel, inaczej nasza emocja nie ma żadnego znaczenia dla samego obiektu (dzieła sztuki), jest z nim tak naprawdę niezwiązana i jest ewentualnie pewną przesłanką, ale jeżeli uznajemy ją za podstawową wartość to robimy coś nie tak.

Cooper ze swoim scenicznym show wpisał się w panującą wówczas modę, wprowadzenie burleskowej teatralności na scenę rockową to nie było nic nadzwyczajnego w tamtych czasach, nawet takie rokenrollowe zespoły typu Led Zeppelin miały dziwne stroje (szczególnie Plant) itd, progowcy, a w szczególności Yes i ELP szło dosyć mocnym kiczem scenicznym, czasem doprowadzając to do absurdu (obrotowe pianino zawsze śmieszne). Mi się natomiast pod względem "teatru" podobają wczesne koncerty Genesis- a dlaczego, właśnie dlatego, że są bardzo proste, wyglądają trochę jak przedstawienie teatru studenckiego, czy czegoś w tym stylu, podczas gdy Alice Cooper wyglądał jak bardzo niskiej klasy przedstawienie dla plebsu w dzielnicach biedy, tanie szokowanie, prymitywne instynkta, kloaka, ale jednocześnie widać, że to wszystko jest na niby i nieprawdziwe, chociaż usiłuje szokować, ale nie działa, takie kino klasy B, marne gore, tak to widzę.