Glam rock - kiedy chujem wieje a kiedy świeci zajebistością

Kapitan Wołowe Serce

Glam rock to taki dziwny twór, o którego granice można się kłócić w nieskończoność. Można się tylko zastanawiać, czy w ogóle warto, skoro to taka chujnia. Tylko... czy aby na pewno to takie potworne?

Glam glamowi nierówny. Pod tym terminem spotkać można przeróżne rzeczy, jak na przykład:

- amerykańskich pederastów z lat 80', którzy przebierali się za kurwy i masakrowali hard rocka.
- brytyjskie kapele z pierwszej połowy lat 70', które próbowały wrócić do rock'n'rolla w znacznie mniej wulgarny sposób, niż potem zrobił to punk.
- szereg twórców, głównie angielskich, ale nie tylko, grających przeróżną muzykę, od art rocka, przez punk po niemalże awangardę, których łączyły głównie barwne stroje oraz to, że nie sposób zakwalifikować ich do żadnego innego nurtu.

Pierwsza z tych grup to taka kiła, że szkoda gadać, druga zdaje mi się dość bidna, choć zdarzają się chlubne wyjątki. natomiast trzecia grupa to często naprawdę fascynująca muzyka, którą każdemu brodaczowi polecam.

I

O Amerykańskich Pederastach , zwanych też glam metalem, czy hair metalem nie będę tu pisał wiele. Nie słucham takiej muzyki, nie mam o niej większego pojęcia i nie chcę go mieć. Z tego co miałem nieszczęście wysłuchać najmniej potworni byli prekursorzy, a więc Alice Cooper i Mötley Crüe. Ale lepiej dajmy temu spokój.

II

Brytyjskie kapele rock'n'rollowe, czasem niemal hard rockowe to może być spox rak do posłuchania w samochodzie. Mecyje to żadne, ale czasami można. Do głowy przychodzą mi przykłady chlubne jak Mott the Hoople (oni w gruncie rzeczy byli między drugą a trzecią kategorią) i T. Rex oraz niezbyt chlubne w postaci Slade, Sweet, czy Gary Glittera. Cóż, prosta muzyka może być zarówno szczerym dziełem sztuki, jak i prymitywną tandetą, wszystko zależy od tego, czy jest tworzona przez artystów, czy "artystów"...

III

Nieklasyfikowalni artyści w barwnych strojach to zdecydowanie najciekawsze co można pod nazwą "glam" spotkać. na ogół mamy tu do czynienia z twórcami art rockowymi. Największe firmy to zdecydowanie David Bowie, Cockney Rebel, Queen (ten wczesny rzecz jasna) i Roxy Music . Z bardziej eksperymentalnej muzyki warto wymienić Sparks i Briana Eno (pierwsze dwie płyty. Poza tym mamy jeszcze amerykańskich proto-punkowców z New York Dolls a nawet w sumie też proto-punkowego, tylko chyba mniej dosłownie Lou Reeda z początków jego solowej twórczości.

Trójka to potworny miszmasz i chyba właśnie dlatego tyle tam świetnej muzyki Wink

Oczywiście praktycznie wszystkie kapele tego typu znacząco poza glam wykraczały. Jak widać z glam rockiem jest jak z musztardą - faktastyczny to dodatek, ale samego jeść niepodobna.

Samemu pozostało mi w tym nurcie jeszcze sporo do eksplorowania (taką mam nadzieję), ale byłbym w stanie polecić kilka płyt tym wszystkim, którzy siedzą w temacie jeszcze słabiej ode mnie.

Polecam więc:

David Bowie - Hunky Dory
David Bowie - The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders From Mars
Cockney Rebel - The Human Menagerie
Brian Eno - Here Come the Warm Jets
Mott the Hoople - All the Young Dudes
New York Dolls - New York Dolls
Queen - Queen II
Lou Reed - Transformer
Roxy Music - For Your Pleasure
Sparks - Halfnelson
Sparks - Kimono My House
T. Rex - Electric Warrior

che

Nieeee

Rune of Torment

Ładny post Kapitanie.

To jak już wspominamy o rockowcach* i metalowcach poprzebieranych w fikuśnie stroje itd to trzeba napomnieć W.A.S.P. , bo wpisuje się od zarówno w kategorię pierwszą (ale ze względu na fakt, że grają raczej bezkompromisowy ostry heavy metal trochę poza głównym nurtem, są znacznie mniej kobiecy w wydźwięku) ale także, moim zdaniem, w trzecią ze względu na takie wybryki w karierze:

http://www.youtube.com/watch?v=BuwWKKzaEgQ
http://www.youtube.com/watch?v=Y2SJjZRhfTQ

Appendix:

* ROCK-OWCE

Kapitan Wołowe Serce

WASP słyszałem jeden album i więcej już nie chcę. To, co znam to zdecydowanie pierwsza kategoria...

Rune of Torment

Głownie się w niej kręcili, tego nie neguję, ale mieli momenty niemal industrialne.

zuy_pan

No sorry, ale z glamowych płyt Bowiego (przed Station to Station) to "Człowiek co sprzedał świat" i "Diamentowe psy" są lepsze od Hunky Dory, no i jeszcze Young Americans, ale to taka murzyńska płyta, bardziej soul i funk, niż glam, chociaż soul/funk ma coś z glamem pod względem wizerunku, brzmienia itd wspólnego.

Kapitan Wołowe Serce

Ja tam wolę Hunky Dory. Jak dla mnie jedna z najlepszych jego płyt.

zuy_pan

To bardzo dobra płyta jest, ale Bowie w sumie przed "Tunajt" złej płyty nie nagrał (bo debiut jest nawet fajny, chociaż bez szału, a Let's Dance to w swojej kategorii niemal arcydzieło). "Diamentowe Psy" byłby pewnie jeszcze bardziej czadowe gdyby nie fiutki-spadkobiercy Orwella się nie przyjebali, bo to miała być "adaptacja" "Roku 1984", myślę że mogło być z tego coś jeszcze lepszego. Po zastanowieniu stwierdzam że w sumie Hunky Dory jest tak samo dobre jak "The man who sold the world".

zuy_pan

A co powiecie o tezie że post-punk to jest w prostej linii przedłużenie art-glam rocka (grupy 3)?

Macio26

Imo Hunky Dory to najlepsza płyta Bowiego...

lomyrin

PŁATNE DROGI

miss_mon

Moim zdaniem Glam Rock to nie tylko muzyka, to cała otoczka wokół. I są zespoły, którym udało się to wszystko połączyć, czyli z jednej strony grać dobrą muzykę, a z drugiej ubierać się do przesady tandetnie ( jak na dzisiejsze czasy Wink

), zachowywać kontrowersyjnie i budować nowy styl w muzyce rockowej. Dzisiaj wydaje nam się często, że jak ktoś próbuje zwrócić na siebie uwagę kontrowersyjnym wyglądem, to nie ma nic innego do zaoferowania. Moim zdaniem Glam Rock się nie wpisuje w ten tok myślenia Smile

Nie wiem czy czytaliście The Heroin Diaries Nikkiego Sixx z Motley Crue. Wszystkim zainteresowanym tematem polecam.

zuy_pan

Mogę się zgodzić, że się nie wpisuje, bo jak wspomniał Kapitan, trochę spox muzy tam powstało, ale akurat Motley Crue nie ma wiele do zaoferowania.

miss_mon

Zależy czego szukasz. Jak głębokich tekstów i rozbudowanych utworów to się zgodzę, ale jak czegoś do rozkręcenia imprezy to już jak najbardziej. Takie jest moje zdanie Smile

zuy_pan

Szukam dobrych kompozycji nie okraszonych pederastią, niestety Motley Crue nawet na imprezę jest średnim pomysłem, szczególnie gdy zamiast tego, można odpalić np Led Zepplin.

miss_mon

Oczywiście, Motley nie jest tak wszechstronnym zespołem jak Led Zeppelin, którzy są ponadczasowi i można się przy ich utworach zarówno bawić jak i wzruszać. Szanuję Twoje zdanie i również bardzo lubię Led Zeppelin, uważam jednak, że Motley Crue swoje osiągnęli również muzyką Smile

John Cipolina

Pierwsza płyta jest całkiem fajna. Przy tym bardziej nadaje się dla nastolatek niż pederastów.

zuy_pan

Dobra, powiedzmy, że to nawet zespół wpływowy, bo wpływ miał na cały ten pedalski glam pseudo-metal z lat 80', tylko że lepiej dla muzyki by było gdyby go nie miał, bo w tym nurcie jak się znajdzie 3 dobre piosenki to będzie sukces, ale po za tym, co niby osiągnęli? Nawet popularności jakiejś wielkiej nie zdobyli, skończyła się era pudli, to skończyła się ich popularność, o osiągnięciach muzycznych gości grających taką prymitywną i prostacką muzykę to chyba nawet nie ma co mówić, bo są mniej więcej takie jak i moje własne.

miss_mon

Wydaje mi się, że Motley ma najliczniejszy Fanclub w USA, ale mogę się mylić Wink

Poza tym, czy Freddie Mercury był mniej "pedalski"? Żeby było jasne, darzę go niesamowitym szacunkiem Smile

Niepokonany Herakles

Byl pedalski.